ریحانه طالبی درباره‌ی نداشتن امنیت دوچرخه سواران در حین تمرین در جاده‌ها بیان کرد: ما هیچ وقت امنیت نداشتیم و قطعا من هم این اتفاق افتاده که در حین تمرین مرگ را جلوی چشمانم ببینم. تا زمانی که پدرم در قد حیات بود همراه من به تمرین می‌آمد و با خودروی خود من را اسکورت می‌کرد. همین امروز صبح که به تمرین رفتم یک راننده تاکسی در حالی که من را دید بدون زدن راهنما جلوی من ناگهان ترمز کرد تا مسافر خود را پیاده کند و اگر من حواسم را جمع نمی‌کردم، با تاکسی برخورد می‌کردم.
او ادامه داد: ما از کسانی برخی حرکات را می‌بینیم که واقعا انتظار نداریم. برای مثال یکبار در خیابان عریض مشغول تمرین بودیم که ناگهان دیدیم یک آمبولانس پشت سر ما شروع به گاز دادن کرد و ما به شدت ترسیدیم. بعد به ما خندید و رد شد و متوجه شدیم می‌خواسته شوخی کند، اما واقعا چرا باید چنین اتفاقاتی رخ دهد.
طالبی با گلایه از تصوری که برخی رانندگان از دوچرخه سواران دارند، گفت: برخی‌ها فکر می‌کنند ما برای خوش گذرانی به خیابان آمده ایم در حالی که این کار ما است و باید تمرین داشته باشیم و ما هم از خیابان حقی داریم؛ بنابراین از رانندگان خواهش می‌کنم فاصله خود را با دوچرخه سواران رعایت کنند. رکابزنان یک سال تمام زحمت می‌کشند که به یک مسابقه برون مرزی اعزام شوند و با وجود تمام مشکلات و دغدغه‌هایی که دارند خیلی بد است که احساس ناامنی هم داشته باشند.
او افزود: من مسئول آموزش به افراد مستعد هم هستم، اما واقعا نمی‌توانم خانواده‌ها را مجبور کنم فرزندان خود را به تمرین ببرند، چون امنیت نداریم. حتی خود من گاهی اوقات به مادرم می‌گویم برای تمرین به پارک می‌روم فقط به این دلیل که اگر متوجه شود در جاده یا خیابان تمرین می‌کنم فکرش کاملا درگیر می‌شود. با این شرایط اگر پیش برویم و فرهنگ سازی نشود، دوچرخه سواری ما از بین می‌رود.
ملی پوش سابق تیم ملی دوچرخه سواری در مورد وضعیت بد قرارداد‌ها در لیگ برتر بانوان بیان کرد: من از لیگ کوهستان خبر ندارم، اما در لیگ کورسی قراردادی نداریم و حتی شده خود خانواده‌ها هزینه رفت و آمد و تغذیه را پرداخت می‌کردند تا فقط یک تیم باشد که فرزندانشان با آن تیم در مسابقات شرکت کنند. لیگ بانوان هم نه پوشش خبری دارد و نه پخش زنده از این رو اسپانسر هم ورود نمی‌کند. به نظرم باید تیم‌ها را مجبور کنند علاوه بر لیگ مردان در لیگ زنان هم تیمداری کنند.
او ادامه داد: ما از کسانی برخی حرکات را می‌بینیم که واقعا انتظار نداریم. برای مثال یکبار در خیابان عریض مشغول تمرین بودیم که ناگهان دیدیم یک آمبولانس پشت سر ما شروع به گاز دادن کرد و ما به شدت ترسیدیم. بعد به ما خندید و رد شد و متوجه شدیم می‌خواسته شوخی کند، اما واقعا چرا باید چنین اتفاقاتی رخ دهد.
طالبی با گلایه از تصوری که برخی رانندگان از دوچرخه سواران دارند، گفت: برخی‌ها فکر می‌کنند ما برای خوش گذرانی به خیابان آمده ایم در حالی که این کار ما است و باید تمرین داشته باشیم و ما هم از خیابان حقی داریم؛ بنابراین از رانندگان خواهش می‌کنم فاصله خود را با دوچرخه سواران رعایت کنند. رکابزنان یک سال تمام زحمت می‌کشند که به یک مسابقه برون مرزی اعزام شوند و با وجود تمام مشکلات و دغدغه‌هایی که دارند خیلی بد است که احساس ناامنی هم داشته باشند.
او افزود: من مسئول آموزش به افراد مستعد هم هستم، اما واقعا نمی‌توانم خانواده‌ها را مجبور کنم فرزندان خود را به تمرین ببرند، چون امنیت نداریم. حتی خود من گاهی اوقات به مادرم می‌گویم برای تمرین به پارک می‌روم فقط به این دلیل که اگر متوجه شود در جاده یا خیابان تمرین می‌کنم فکرش کاملا درگیر می‌شود. با این شرایط اگر پیش برویم و فرهنگ سازی نشود، دوچرخه سواری ما از بین می‌رود.
ملی پوش سابق تیم ملی دوچرخه سواری در مورد وضعیت بد قرارداد‌ها در لیگ برتر بانوان بیان کرد: من از لیگ کوهستان خبر ندارم، اما در لیگ کورسی قراردادی نداریم و حتی شده خود خانواده‌ها هزینه رفت و آمد و تغذیه را پرداخت می‌کردند تا فقط یک تیم باشد که فرزندانشان با آن تیم در مسابقات شرکت کنند. لیگ بانوان هم نه پوشش خبری دارد و نه پخش زنده از این رو اسپانسر هم ورود نمی‌کند. به نظرم باید تیم‌ها را مجبور کنند علاوه بر لیگ مردان در لیگ زنان هم تیمداری کنند.
