البته در بین ده‌ها فیلم و سریال کمدی که این بازیگر در آن‌ها ایفای نقش کرده، آثار غیرکمدی انگشت‌شماری هم دیده می‌شود. «سوء‌تفاهم»، «هزارتو»، «ایده اصلی»، «جهان با من برقص» و «دوزیست»، آثار غیرکمدی کارنامه این بازیگر هستند. به بهانه انتشار فیلم «سوء‌تفاهم» در نمایش خانگی، نگاهی به حضور پژمان جمشیدی در این پنج فیلم داشته‌ایم. از آن جا که جمشیدی حضور بسیار کوتاهی در سریال غیرکمدی «نفس» داشته، در این گزارش به این مجموعه نپرداخته‌ایم.
ایده اصلی
روزنامه خراسان نوشت: فیلم «ایده اصلی» به کارگردانی آزیتا موگویی، مرداد سال ۹۸ اکران شد. این فیلم داستان رقابت چند شخصیت با یکدیگر برای پیروزی در مناقصه یک پروژه بزرگ در جزیره هندورابی را روایت می‌کند. پژمان جمشیدی در این فیلم نقش شخصیتی به نام «سعید» را بازی کرده که او هم طبق نقشه خودش برای پیروزی در این مناقصه مهم، دیگران را دور می‌زند. هرچند که فیلم اصلا کمدی نیست، اما پژمان جمشیدی نقش شخصیت بامزه و شوخ‌طبع ماجرا را برعهده دارد و وجه طنز او بسیار پررنگ است، بنابراین حضور او در این فیلم باعث نشده با یک پژمان جمشیدی متفاوت روبه‌رو باشیم.
جهان با من برقص
نمی‌توان گفت فیلم «جهان با من برقص» اثر سروش صحت، یک فیلم کاملا کمدی است، اما از طرفی هم نمی‌توان آن را یک اثر اجتماعی دانست که رنگ و بویی از کمدی ندارد. شخصیت محوری فیلم مردی به نام «جهان» است که دوستانش تصمیم می‌گیرند تولد او را که به بیماری سرطان مبتلا شده، جشن بگیرند. پژمان در این فیلم نقش یکی از دوستان «جهان» را بازی می‌کند. او پزشک است و شخصیتی شوخ‌طبع، بی‌خیال و خوش گذران دارد. شاید نقش یک پزشک برای جمشیدی چندان مناسب نباشد، اما فارغ از این موضوع جمشیدی با جدیتی که ذاتا در چهره خود دارد به خوبی از پس نقش «رضا» برآمده و انتخاب خوبی برای این نقش بوده است.
دوزیست
فیلم «دوزیست» تازه‌ترین ساخته برزو نیک‌نژاد است که در سی‌وهشتمین جشنواره فجر اکران شد و هنوز به صورت عمومی اکران نشده. این فیلم داستان چند دوست را روایت می‌کند که ورود دختری به خانه شان، سرآغاز اتفاقاتی برای هرکدام از آن‌ها می‌شود. پژمان جمشیدی در این فیلم نقش شخصیتی به نام «مجتبی» را بازی کرده که وضعیت مالی خوبی ندارد و در خانه‌ای قدیمی در جنوب شهر زندگی می‌کند. شوخ‌طبعی نقش او به اندازه شخصیت اش در «جهان با من برقص» و «ایده اصلی» نیست، اما در این فیلم نیز رگه‌هایی از طنز دارد. پژمان جمشیدی به خوبی توانسته آن روی موذی و آب‌زیرکاه این شخصیت را نشان بدهد و بازی قابل قبولی در «دوزیست» دارد.
سوء‌تفاهم
فیلم «سوء‌تفاهم» به کارگردانی احمدرضا معتمدی، اولین فیلم غیرکمدی پژمان جمشیدی است که سال ۹۶ در آن بازی کرده است. او در این فیلم نقش یک دستیار کارگردان را بازی می‌کند که اختیار زیادی ندارد و گوش‌به‌فرمان زنی است که کارگردانی فیلم را برعهده دارد و او را «رئیس» صدا می‌کند. فیلم یک اثر کاملا جدی است که فضای معمایی دارد، اما در بعضی از سکانس‌ها برای لحظه کوتاهی شوخی‌هایی دارد که اصلا با فضای کلی فیلم هماهنگ نیست و ارتباطی به آن ندارد. نقش پژمان جمشیدی هم در این فیلم جدی است، اما او چه از لحاظ گریم و چه از نظر بیان و لحن صحبت کردن خود، تفاوت زیادی با آثار کمدی‌اش ندارد. او در سی‌وششمین جشنواره فجر، برای بازی در این فیلم نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
هزارتو
فیلم «هزارتو» به کارگردانی امیرحسین ترابی یک اثر تلخ و جدی است و نقش پژمان جمشیدی هم اصلا کمدی نیست. جمشیدی در این فیلم نقش جوانی را بازی می‌کند که از همسر خواهرش کینه دارد و رابطه خوبی با او ندارد، بنابراین سعی می‌کند فریبش دهد و از او سوءاستفاده مالی کند. بازی پژمان جمشیدی در این فیلم کاملا معمولی است و نکته ویژه‌ای ندارد، البته نقش او هم چندان نقش خاص و پیچیده‌ای نیست که خیلی جای کار داشته باشد. این فیلم در اکران عمومی به فروش خوبی دست نیافت و از لحاظ تجاری هم موفقیت ویژه‌ای کسب نکرد. هرچند که این بازیگر از بازی در آثار غیرکمدی هم استقبال می‌کند، اما هنوز فیلم غیرکمدی مهمی در کارنامه او دیده نمی‌شود.
ایده اصلی
روزنامه خراسان نوشت: فیلم «ایده اصلی» به کارگردانی آزیتا موگویی، مرداد سال ۹۸ اکران شد. این فیلم داستان رقابت چند شخصیت با یکدیگر برای پیروزی در مناقصه یک پروژه بزرگ در جزیره هندورابی را روایت می‌کند. پژمان جمشیدی در این فیلم نقش شخصیتی به نام «سعید» را بازی کرده که او هم طبق نقشه خودش برای پیروزی در این مناقصه مهم، دیگران را دور می‌زند. هرچند که فیلم اصلا کمدی نیست، اما پژمان جمشیدی نقش شخصیت بامزه و شوخ‌طبع ماجرا را برعهده دارد و وجه طنز او بسیار پررنگ است، بنابراین حضور او در این فیلم باعث نشده با یک پژمان جمشیدی متفاوت روبه‌رو باشیم.
جهان با من برقص
نمی‌توان گفت فیلم «جهان با من برقص» اثر سروش صحت، یک فیلم کاملا کمدی است، اما از طرفی هم نمی‌توان آن را یک اثر اجتماعی دانست که رنگ و بویی از کمدی ندارد. شخصیت محوری فیلم مردی به نام «جهان» است که دوستانش تصمیم می‌گیرند تولد او را که به بیماری سرطان مبتلا شده، جشن بگیرند. پژمان در این فیلم نقش یکی از دوستان «جهان» را بازی می‌کند. او پزشک است و شخصیتی شوخ‌طبع، بی‌خیال و خوش گذران دارد. شاید نقش یک پزشک برای جمشیدی چندان مناسب نباشد، اما فارغ از این موضوع جمشیدی با جدیتی که ذاتا در چهره خود دارد به خوبی از پس نقش «رضا» برآمده و انتخاب خوبی برای این نقش بوده است.
دوزیست
فیلم «دوزیست» تازه‌ترین ساخته برزو نیک‌نژاد است که در سی‌وهشتمین جشنواره فجر اکران شد و هنوز به صورت عمومی اکران نشده. این فیلم داستان چند دوست را روایت می‌کند که ورود دختری به خانه شان، سرآغاز اتفاقاتی برای هرکدام از آن‌ها می‌شود. پژمان جمشیدی در این فیلم نقش شخصیتی به نام «مجتبی» را بازی کرده که وضعیت مالی خوبی ندارد و در خانه‌ای قدیمی در جنوب شهر زندگی می‌کند. شوخ‌طبعی نقش او به اندازه شخصیت اش در «جهان با من برقص» و «ایده اصلی» نیست، اما در این فیلم نیز رگه‌هایی از طنز دارد. پژمان جمشیدی به خوبی توانسته آن روی موذی و آب‌زیرکاه این شخصیت را نشان بدهد و بازی قابل قبولی در «دوزیست» دارد.
سوء‌تفاهم
فیلم «سوء‌تفاهم» به کارگردانی احمدرضا معتمدی، اولین فیلم غیرکمدی پژمان جمشیدی است که سال ۹۶ در آن بازی کرده است. او در این فیلم نقش یک دستیار کارگردان را بازی می‌کند که اختیار زیادی ندارد و گوش‌به‌فرمان زنی است که کارگردانی فیلم را برعهده دارد و او را «رئیس» صدا می‌کند. فیلم یک اثر کاملا جدی است که فضای معمایی دارد، اما در بعضی از سکانس‌ها برای لحظه کوتاهی شوخی‌هایی دارد که اصلا با فضای کلی فیلم هماهنگ نیست و ارتباطی به آن ندارد. نقش پژمان جمشیدی هم در این فیلم جدی است، اما او چه از لحاظ گریم و چه از نظر بیان و لحن صحبت کردن خود، تفاوت زیادی با آثار کمدی‌اش ندارد. او در سی‌وششمین جشنواره فجر، برای بازی در این فیلم نامزد بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
هزارتو
فیلم «هزارتو» به کارگردانی امیرحسین ترابی یک اثر تلخ و جدی است و نقش پژمان جمشیدی هم اصلا کمدی نیست. جمشیدی در این فیلم نقش جوانی را بازی می‌کند که از همسر خواهرش کینه دارد و رابطه خوبی با او ندارد، بنابراین سعی می‌کند فریبش دهد و از او سوءاستفاده مالی کند. بازی پژمان جمشیدی در این فیلم کاملا معمولی است و نکته ویژه‌ای ندارد، البته نقش او هم چندان نقش خاص و پیچیده‌ای نیست که خیلی جای کار داشته باشد. این فیلم در اکران عمومی به فروش خوبی دست نیافت و از لحاظ تجاری هم موفقیت ویژه‌ای کسب نکرد. هرچند که این بازیگر از بازی در آثار غیرکمدی هم استقبال می‌کند، اما هنوز فیلم غیرکمدی مهمی در کارنامه او دیده نمی‌شود.
