وقتی شانه سرمان پرمو می‌شود، به هول‌وهراس می‌افتیم که چرا؟
روزنامه جام جم نوشت: ریزش مو از جمله مشکلاتی است که می‌تواند از علل بسیار مختلفی ناشی شود؛ برخی از شایع‌ترین علل ریزش مو عبارتند از:
تغییرات هورمونی: خانم‌ها ممکن است پس از زایمان یا طی دوران یائسگی دچار ریزش مو شوند. به هم خوردن تعادل هورمونی یکی از عوامل ریزش مو در خانم‌هاست.
آقایان هم، علاوه‌بر علل ژنتیکی، گاهی براثر تغییرات هورمونی ناشی از افزایش سن ریزش مو می‌گیرند.
اختلالات تیروئید: اختلالات تیروئید را می‌توان از شایع‌ترین علل هورمونی ریزش مو دانست. کم‌کاری و پرکاری تیروئید می‌تواند ریزش مو ایجاد کند. اما با درمان مشکل تیروئید معمولا قضیه قابل حل است.
استرس: استرس، هم از نوع فیزیکی و هم روانی، می‌تواند ریزش مو بیاورد. ازجمله استرس‌های فیزیکی می‌توان به جراحی، تب شدید، از دست دادن خون و همچنین زایمان اشاره کرد؛ علل استرس فیزیکی معمولا موقتی است و ریزش مو پس از بهبود بدن کاهش پیدا می‌کند.
اما استرس روانی هم مساله مهمی است. بسیاری ادعا می‌کنند که در مواقع استرس روانی شدید یا اضطراب دچار ریزش مو می‌شوند. با ورزش روزانه و تعذیه صحیح می‌توانید با استرس روحی مقابله کنید.
داروها: اغلب داروها با فهرستی بلندبالا از عوارض رنگارنگ عرضه می‌شوند. ازجمله دارو‌هایی که می‌توانند ریزش مو ایجاد کنند، عبارتند از: دارو‌های شیمی‌درمانی، دارو‌های تیروئید، برخی دارو‌های ضد بارداری خوراکی، دارو‌های بتابلاکر، دارو‌های ضدتشنج، دارو‌های ضدافسردگی و دارو‌های ضدانعقادی. البته، داروها می‌توانند روی هر فردی تأثیر متفاوتی داشته باشند و دارو‌های با عارضه جانبی ریزش مو لزوما در همه افراد سبب ریزش مو نمی‌شوند.
کمبود‌های تغذیه‌ای: کمبود روی و آهن را می‌توان شایع‌ترین کمبود تغذیه‌ای مرتبط با ریزش مو دانست. کمبود ویتامین D، B۱۲، C، A و همچنین کمبود مس، سلنیوم و بیوتین هم بی‌تأثیر نیست.
لوپوس: لوپوس نوعی بیماری خودایمنی است که می‌تواند سبب ریزش مو شود. متأسفانه برخی دارو‌هایی هم که برای درمان لوپوس تجویز می‌شوند، ممکن است ریزش مو ایجاد کنند.
تغییرات هورمونی: خانم‌ها ممکن است پس از زایمان یا طی دوران یائسگی دچار ریزش مو شوند. به هم خوردن تعادل هورمونی یکی از عوامل ریزش مو در خانم‌هاست.
آقایان هم، علاوه‌بر علل ژنتیکی، گاهی براثر تغییرات هورمونی ناشی از افزایش سن ریزش مو می‌گیرند.
اختلالات تیروئید: اختلالات تیروئید را می‌توان از شایع‌ترین علل هورمونی ریزش مو دانست. کم‌کاری و پرکاری تیروئید می‌تواند ریزش مو ایجاد کند. اما با درمان مشکل تیروئید معمولا قضیه قابل حل است.
استرس: استرس، هم از نوع فیزیکی و هم روانی، می‌تواند ریزش مو بیاورد. ازجمله استرس‌های فیزیکی می‌توان به جراحی، تب شدید، از دست دادن خون و همچنین زایمان اشاره کرد؛ علل استرس فیزیکی معمولا موقتی است و ریزش مو پس از بهبود بدن کاهش پیدا می‌کند.
اما استرس روانی هم مساله مهمی است. بسیاری ادعا می‌کنند که در مواقع استرس روانی شدید یا اضطراب دچار ریزش مو می‌شوند. با ورزش روزانه و تعذیه صحیح می‌توانید با استرس روحی مقابله کنید.
داروها: اغلب داروها با فهرستی بلندبالا از عوارض رنگارنگ عرضه می‌شوند. ازجمله دارو‌هایی که می‌توانند ریزش مو ایجاد کنند، عبارتند از: دارو‌های شیمی‌درمانی، دارو‌های تیروئید، برخی دارو‌های ضد بارداری خوراکی، دارو‌های بتابلاکر، دارو‌های ضدتشنج، دارو‌های ضدافسردگی و دارو‌های ضدانعقادی. البته، داروها می‌توانند روی هر فردی تأثیر متفاوتی داشته باشند و دارو‌های با عارضه جانبی ریزش مو لزوما در همه افراد سبب ریزش مو نمی‌شوند.
کمبود‌های تغذیه‌ای: کمبود روی و آهن را می‌توان شایع‌ترین کمبود تغذیه‌ای مرتبط با ریزش مو دانست. کمبود ویتامین D، B۱۲، C، A و همچنین کمبود مس، سلنیوم و بیوتین هم بی‌تأثیر نیست.
لوپوس: لوپوس نوعی بیماری خودایمنی است که می‌تواند سبب ریزش مو شود. متأسفانه برخی دارو‌هایی هم که برای درمان لوپوس تجویز می‌شوند، ممکن است ریزش مو ایجاد کنند.
