"مایک پمپئو" وزیر خارجه آمریکا، روز گذشته طی کنفرانسی مطبوعاتی اعلام کرد که کشورش "آماده حمایت از دولت لبنان است اگر این دولت دست به اصلاحات واقعی بزند." وی تصریح کرد: "در صورتی‌که دولت (لبنان) به شیوه‌ای عمل کند که حزب‌الله در آن جایی نداشته باشد، واشنگتن آماده کمک به لبنان است."
پمپئو خاطرنشان کرد: "اگر دولت لبنان آمادگی خود را برای اجرای چنین اقداماتی اعلام کند، ایالات متحده و کل جهان برای احیای مجدد اقتصاد آن کمک خواهند کرد."
اظهارات پمپئو و دیگر اظهارات مقام‌های آمریکایی نشان می‌دهد که آمریکا تنش‌ها و کشمکش‌های سیاسی لبنان را مدیریت می‌کند و این مثل روز روشن است. از همان آغاز تشدید بحران در لبنان، مسئولان آمریکایی کمک به این کشور را در گرو انجام اصلاحات واقعی عنوان می‌کنند و با گذشت زمان معلوم شده در واقع آنچه که واشنگتن می‌خواهد "کودتا علیه حزب‌الله است".
پمپئو در ماه ژانویه گذشته نیز طی اظهاراتی، لبنانی‌ها را "تهدید کرد که طی چند هفته با بحرانی شدید مواجه خواهند شد" و تنها راه‌حل این است که "لبنانی‌ها به حزب‌الله بگویند بس است!."
پیش از این اظهارات پمپئو، "دیوید شنکر" دستیارش نیز در گفت‌وگو با وبگاه خبری "الهدیل" با اتخاذ همین رویکرد در قبال لبنان، اقدامات تجاوزکارانه اسرائیل علیه حاکمیت لبنان را توجیه کرد. شنکر پیشتر نیز از همکاری اقتصادی دوجانبه لبنان و چنین انتقاد کرده است.
در حالی‌که راه‌حل خنثی کردن اهداف محاصره آمریکایی، طی کردن راهی بر خلاف خواسته‌های آن است و آن روی آوردن به شرق به‌ویژه به چین است که شنکر درباره آن هشدار داده است. با توجه به این‌که چین از توانایی‌های مالی و فنی زیادی برخوردار است و پیشنهادهای چشمگیری را به لبنان ارائه می‌دهد و همچنین چین به خاطر موقعیت جغرافیایی‌اش در مسیر جاده ابریشم به عنوان پل ارتباطی میان شرق و غرب محسوب می‌شود.
پیش از این تهدیدها و شرط و شروط‌های آمریکا، "سیدحسن نصرالله" دبیرکل حزب‌الله لبنان قاطعانه تأکید کرد: "کسی که ما را در مقابل دو گزینه (دست برداشتن از) سلاح یا گرسنگی قرار دهد، پاسخ ما این است که گرسنه نخواهیم شد و سلاح خود را به زمین نخواهیم گذاشت و ما او را خواهیم کشت." وی خاطرنشان کرد: "موضوع دلار توطئه آمریکایی علیه لبنان، ملت، لیره و اقتصاد کشور است و کسانی هستند که این پروژه را مدیریت می‌کنند."
از سوی دیگر، "نبیه بری" رئیس پارلمان لبنان مواضع خود درباره فشارها علیه این کشور را از مجرای "معامله قرن" و "قانون قیصر" مورد تأکید قرار داد و تأکید کرد که موضعش "موضع همپیمان قدرتمند و وفادار به کشوری است که در شرایط سخت در کنار لبنان و مقاومت لبنان ایستاد."
بالاخره این‌که، پیروزی مقاومت در لبنان اتفاقی نبوده بلکه ماحصل مقاومت، شهادت و فداکاری ملت لبنان و نیروهای مقاومت و در راس آنها، حزب‌الله، است. نقش خرابکارانه آمریکا و اسرائیل در لبنان، بعد از آنکه در بُعد نظامی و سیاسی برای هدف قرار دادن حزب‌الله شکست خورده، هدف قرار دادن اقتصاد لبنان است که آن نیز محکوم به شکست خواهد بود.
