دبیر شورای عالی امنیت ملی در دلنوشتهای در سالروز شهادت سردار سرلشکر علی هاشمی نوشت: چهارم تیرماه سالروز شهادت مظلومانه فرمانده دلاور و خط شکن قرارگاه نصرت "سردار شهید علی هاشمی"است.
نمیدانم چرا هر وقت خاطرات علی هاشمی و ایام شهادت او را مرور میکنم بی اختیار حزنی از جنس غم جانسوز شهادت مظلومانه سید الشهدا امام حسین (ع) بر روح و جسمم حاکم میشود.
فرزندمحله فقیر نشین حصیر آباد اهواز، که در نبرد عاشورائی جزایر مجنون در سال ۶۷ آسمانی شد و اجر شهادت و مظلومیت را توامان کسب کرد.
چه کوتاه بین و سطحی نگر بودند کسانی که بعد از مفقود شدن علی هاشمی در نبردی که تراکم گازهای سیانور و سیانید تمام حیات انسانی، حیوانی و نباتی جزایر مجنون را نابود کرده بود، زمزمهای تلخ و جانسوز سر دادند که: "او با ارتش عراق همکاری و به آنان پیوسته است".
نمیدانم چرا هر وقت خاطرات علی هاشمی و ایام شهادت او را مرور میکنم بی اختیار حزنی از جنس غم جانسوز شهادت مظلومانه سید الشهدا امام حسین (ع) بر روح و جسمم حاکم میشود.
فرزندمحله فقیر نشین حصیر آباد اهواز، که در نبرد عاشورائی جزایر مجنون در سال ۶۷ آسمانی شد و اجر شهادت و مظلومیت را توامان کسب کرد.
چه کوتاه بین و سطحی نگر بودند کسانی که بعد از مفقود شدن علی هاشمی در نبردی که تراکم گازهای سیانور و سیانید تمام حیات انسانی، حیوانی و نباتی جزایر مجنون را نابود کرده بود، زمزمهای تلخ و جانسوز سر دادند که: "او با ارتش عراق همکاری و به آنان پیوسته است".
از راست به چپ: علیرضا بانپوری- احمد غلامپور-شهید علی هاشمی-عزیز جعفری-علی شمخانی-غلامرضا فروغی نیا- ساعاتی پس از شکسته شدن حصر آبادان
همان زمان فریاد زدم: "علی هاشمی، جوان انقلابی و سلحشورِ عربِ شیعه خوزستانی و پیوستن به ارتش صدام؟!
رجعت پیکر مطهر و استخوانهای خرد شده علی هاشمی به وطن در سال ۸۹، فرصتی بود برای بازگشت همه آنهایی که شهامت، شجاعت، تسلیم ناپذیری و وفاداری علی هاشمیها را با تیغ حسادت وعافیت جویی خودبه مسلخ برده و میبرند و درسی است برای ما که سرمایههای تکرار نشدنی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس را چنانکه شایسته مقام بلند آنان است ارج بنهیم
در سی و دومین سالگرد عروج عاشقانه و مظلومانه علی هاشمی، سردار دلاور میدانهای کرخه نور و بدر و خیبر به روح مطهر و کبریایی اش درود میفرستم و از صاحب سفره شهیدان، عاجزانه تمنا میکنم که ما جامانده گان نشسته بر فرش را نیز بر خوان کَرَم خود در عرش میهمان بگرداند.