تاج‌محل، بنایی در شهر آگرا، واقع در هندوستان، یکی از مشهورترین بنا‌های تاریخی جهان محسوب می‌شود و برخی، آن را به عنوان یکی از عجایب هفت‌گانه جهان معرفی می‌کنند. تاج‌محل، مکان دفن «شاه‌جهان»، پنجمین امپراتور گورکانی هند و همسر وی، ارجمندبانوست.
به گزارش خراسان این مکان سالانه میلیون‌ها گردشگر را به سوی خود جلب می‌کند، اما کمتر کسی درباره هویت ایرانی بانوی مدفون در این مکان و ثروت هنگفتی که همسرش به وی بخشیده بود، حرف می‌زند. ارجمندبانو یا «ممتاز محل»، نوه پسری میرزا غیاث‌بیگ، از درباریان شاه تهماسب‌یکم صفوی است که در دوران اکبر، سومین پادشاه گورکانی هند، به این کشور فرستاده و در دهلی ماندگار شد. گورکانیان هند که تباری مغولی داشتند، نمی‌توانستند به بومیان هندی زیاد اعتماد کنند؛ برای همین، این سیاستمدار توانمند ایرانی را به خدمت گرفتند و او در هند به مشاغل حساس حکومتی رسید.
ارجمند بانو، به شدت مورد علاقه همسرش بود و این علاقه تا آن‌جا پیش رفت که شاه‌جهان او را به عنوان ملکه نخست دربار خود برگزید و ده‌ها لقب دهان پُرکُن به او داد. تمام محل زندگی او در قلعه «خاص محل»، جایی در آگرا، از طلا پوشیده شده‌بود و افزون بر این، شاه‌جهان، نفقه‌ای معادل سه میلیون سکه طلا، به صورت سالانه به وی پرداخت می‌کرد که این نفقه، به هیچ وجه با نفقه‌ای که به دیگر زنان دربار تعلق می‌گرفت، قابل قیاس نبود.
بر این اساس، ارجمندبانو ماهانه ۲۵۰ هزار سکه طلا به عنوان نفقه از همسرش می‌گرفت! مبلغی که در روزگار ما اصلاً در ذهن و فکر نمی‌گنجد. این بانوی ایرانی‌تبار، سرانجام در سال ۱۶۳۱ میلادی (۱۰۱۰ خورشیدی)، هنگام وضع حمل درگذشت و در آرامگاه پرشکوه تاج محل، مدفون شد. شاه‌جهان وصیت کرد که پس از مرگ، او را در کنار همسر محبوبش دفن کنند و این اتفاق نیز، در سال ۱۶۵۸ میلادی (۱۰۳۷ خورشیدی) به وقوع پیوست.
