پیروز قربانی بازیکن سابق تیم استقلال تهران درباره شرط‌بندی در فوتبال ایران گفت: ما باید نسبت به این مسئله واقع‌بینانه نگاه کنیم و آن را قضاوت کنیم. بالاخره شرط‌بندی در کشورهای اروپایی هم وجود دارد و اسپانسر برخی از باشگاه‌ها همین بنگاه‌های شرط‌بندی هستند. ما در ایران براساس شرع و عرف خودمان شرط‌بندی را کار ناپسندی می‌دانیم. باید ببینیم استفاده‌ای که خارجی‌ها از شرط‌بندی می‌کنند به چه صورت است و سازوکاری که در ایران استفاده می‌شود به چه صورت است که باعث این قضایای منفی می‌شود.
به گزارش فارس وی افزود: شرط‌بندی برای کسانی که این کار را انجام می‌دهند جنبه جذابیت دارد و ما باید ببینیم چطور می‌توانیم این جذابیت را از آن‌ها بگیریم. به نظرم باید برای کسانی که اسیر این جذابیت می‌شوند اطلاع‌رسانی و فرهنگ‌سازی کنند تا بدانند انتهای آن چیزی ندارد. شاید در کوتاه‌مدت به یک سری سودهای مادی دست پیدا کنند ولی در نهایت کل دارایی خودشان را از دست می‌دهند.
این مربی فوتبال ادامه داد: همه ما می‌دانیم که این اتفاق در فوتبال ما وجود دارد. البته تا جایی که من اطلاع دارم چندان بغرنج نیست ولی با مواردی که وجود داشته آن طور که باید برخورد نشده تا بتوانیم جلوی این کار را بگیریم. من خودم سه چهار سال در لیگ دسته دوم کار کرده‌ام و می‌دانم متأسفانه این قضیه در لیگ‌های پایین هم وجود دارد.
قربانی عنوان کرد: در لیگ‌های پایین‌تر نظارت کمتری وجود دارد و شرط‌بندی فقط یکی از نکات منفی آن است. به نظرم نتیجه گرفتن در لیگ‌های پایین‌تر بسیار راحت‌تر است، منتها به شرط اینکه روی اصول‌تان پا بگذارید. متأسفانه نظارت خوبی هم در این لیگ‌ها صورت نمی‌گیرد. ضمن اینکه گردش مالی تیم‌های لیگ‌های پایین بسیار کم است. به هر حال بازیکنی که در لیگ‌های پایین بازی می‌کند به جنبه‌های مالی فوتبال هم توجه دارد. اگر بازیکن ببیند باشگاه حقوق او را پرداخت نمی‌کند ممکن است وسوسه شود و به این مسائل ورود کند.
این بازیکن سابق فوتبال گفت: متأسفانه ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که از لحاظ سطح فکر و سواد داریم هر روز به سمت پایین میل می‌کنیم. مثلاً یک دوست عزیزی که اعتیاد داشتند یک حرفی زدند و فردای آن روز دنبال‌کنندگان این فرد چند برابر شد. ما هنوز فرهنگ درست استفاده از فضای مجازی را نداریم. متأسفانه یک سری اتفاق در فضای مجازی می‌افتد که می‌بینیم به راحتی می‌شود مردم را فریب داد. مردم ما دوست دارند یک چیزی را ببینند که در همان لحظه لذت ببرند و شاید به تبعات آن فکر نکنند. متأسفانه یک عده دارند به خوبی از این فضا سوء‌استفاده می‌کنند.
قربانی تأکید کرد: شما وقتی در مورد یک پدیده به نام فوتبال صحبت می‌کنید که یک صنعت پول‌ساز است، طبیعتاً یک شبکه درست می‌شود و بسیاری از کارها با برنامه انجام می‌شود. به نظرم باید اطلاع‌رسانی صورت بگیرد که مردم بدانند چه دام‌هایی در این راه وجود دارد.
وی تصریح کرد: ما باید قبول کنیم که یک جنگ رسانه‌ای راجع به شرط‌بندی ایجاد شده است ولی ما چه کار کرده‌ایم؟ دوستان یک سری کار انجام داده‌اند ولی به نظرم کافی نیست. به هر حال این سایت‌ها برای نوجوانان و جوانان یک سری جذابیت‌ها ایجاد کرده است، ما باید ببینیم برای بچه‌های خودمان چه جذابیت‌هایی ایجاد کرده‌ایم. مدام با شکل قهریه با آن‌ها رفتار می‌کنیم و آن‌ها را نسبت به بسیاری از مسائل منع می‌کنیم. متأسفانه بچه‌ها نسبت به آن چیزی که منع می‌شوند حریص‌تر برخورد می‌کنند.
این مربی فوتبال در پاسخ به این سوال که چه کسانی می‌توانند برای مبارزه با این مسائل پیش‌قدم شوند، اشاره کرد: بالاخره در فوتبال هم یک سری متولیان وجود دارند که باید با این مسائل برخورد کنند ولی ما متأسفانه آن برخوردی که باید انجام شود را طی سال‌های گذشته ندیده‌ایم. متأسفانه به نظر من فوتبال ایران یک حالت ملوک‌الطوایفی دارد. یعنی بسیاری از افراد به خودشان اجازه می‌دهند که دخالت کنند. مثلاً تیم A با تیم B سر یک مسئله‌ای با هم درگیر می‌شوند و پرونده آن‌ها به کمیته انظباطی می‌رود ولی متأسفانه کمیته انظباطی نمی‌تواند رأی خود را اجرا کند چون از ارگان‌های دیگر می‌آیند در آن رأی اعمال نفوذ می‌کنند. به نظرم فدراسیون ما به صورت مستقل نمی‌تواند با این قضایا برخورد کند.
قربانی با اشاره به اینکه تاکنون از این داستان‌ها برای او پیش نیامده است، اظهار داشت: من فکر می‌کنم بازیکنی که به سطح استقلال و پرسپولیس می‌رسد کمتر دچار چنین مسائلی می‌شود. طبیعتاً برای حنیف عمران‌زاده چنین اتفاقی افتاده است. البته این را هم بگویم آن کسانی که پیشنهاد می‌دهند می‌دانند که سراغ چه بازیکن‌هایی بروند. به نظرم اکثر این اتفاقات هم در تیم‌هایی می‌افتد که بازیکن‌ها در آن تیم مشکل مالی دارند.
وی بیان کرد: به نظرم ما برای خودمان یک سری خط قرمز درست کرده‌ایم که باید آن‌ها را بشکانیم. همه ما انسان‌های خاکستری هستیم. منِ پیروز قربانی شاید دو تا خوبی داشته باشم ولی ممکن است ۱۰ تا هم بدی داشته باشم. در بین ما فوتبالیست‌ها آدم خوب و بد وجود دارد. در داوری هم همین‌طور. اتفاقاً ما باید خوب‌ها را بولد کنیم و بدها را نشان بدهیم. . در بین داوران طبیعتاً آدم‌های زحمت‌کشی وجود دارد ولی برخی از آن‌ها هم ممکن است اسیر شوند. آقای شاه‌حسینی وقتی ماجرای تبانی در فوتبال را مطرح می‌کنند، باید از ایشان بپرسیم که چرا با آن‌ها برخورد نکردید؟ به نظر من در فدراسیون، بالاتر از کمیته اخلاق، کمیته انظباطی و کمیته استیناف نداریم، اما چرا برخورد نمی‌کنند؟ ما اگر یک برخورد قاطع داشته باشیم، قطعاً می‌توانیم ریشه همه این مسائل را بسوزانیم، اما متأسفانه همه چیز در فوتبال ایران به صورت کدخدامنشی حل می‌شود. من دوست دارم بدانم اگر آن اتفاقی که برای یوونتوس در ایتالیا رخ داد، اگر برای یکی از تیم‌های لیگ ما رخ می‌داد چنین برخوردی صورت می‌گرفت؟
قربانی با تأکید بر اینکه فوتبال یک ورزش وارداتی است ولی ما دوست داریم تفکرهای خودمان را زوری وارد این ورزش کنیم، خاطرنشان کرد: ما باید قبول کنیم یک عده در جاهای دیگر دنیا حضور دارند که از ما نسبت به فوتبال شناخت بیشتری دارند و ما باید از روی دست آن‌ها الگوبرداری کنیم. متأسفانه یک سری خطوط برای خودمان درست کرده‌ایم که اجازه نمی‌دهد ما مثل آن‌ها عمل کنیم. شک نکنید اگر آن اتفاق یوونتوس در لیگ ما می‌افتاد، نمایندگان مجلس و نهادهای دیگر می‌آمدند دخالت می‌کردند و اجازه نمی‌دادند.
این بازیکن سابق باشگاه استقلال درباره وضعیت فعلی این تیم گفت: من از طریق رسانه‌ها در جریان اخبار استقلال قرار می‌گیرم و خبر خاصی ندارم. به نظرم تا وقتی که مدیریت‌های ما براساس انتصاب و رابطه با افراد بالادست باشد همین اتفاق خواهد افتاد. من برای همه دوستانی که در استقلال مدیریت کرده‌اند احترام قائل هستم ولی داریم ثمره آن‌ها را می‌بینیم. متأسفانه وزارت ورزش به‌عنوان متولی باشگاه استقلال نتوانسته عملکرد خوبی در این زمینه داشته باشد. مشکلاتی که در استقلال می‌بینیم صد درصد ناشی از مدیریت ضعیف بوده است. ما باید قبول کنیم که مدیریت در فوتبال یک امر تخصصی است و آدم‌هایی باید رأس کار بیایند که مدیریت را بلد باشند.
قربانی در رابطه با آن یک روزی که به‌عنوان مربی در باشگاه استقلال فعالیت کرد توضیح داد: من در آن ۲۴ ساعتی که در خدمت باشگاه استقلال بودم بسیاری از مسائل را متوجه شدم. در آن اتفاقاتی که افتاد آقای استراماچونی به هیچ عنوان مقصر نبود. گویا ایشان در مذاکراتی که با باشگاه داشتند هیچ مربی ایرانی نمی‌خواستند. من در همان جلسه معارفه متوجه این موضوع شدم ولی متأسفانه مترجم حرف‌های ایشان را بد ترجمه کرد. طبق صحبتی که در ترکیه داشتند اعلام کرده بودند که من یک مربی دروازه‌بان، کمک آنالیزور و کمک بدنساز می‌خواهم. من با آقای خطیر معاون وقت باشگاه تماس گرفتم و این مسئله را گفتم و ایشان گفت دو الی سه روز صبر کن و من همان شب استعفاء دادم. به نظرم این وسط من کمی بازی خوردم و اعتماد کردم. بالأخره همه ما در این باشگاه زحمت کشیده‌ایم و از طرفی هم باشگاه به ما اعتبار داده است. من اگر به لحاظ مالی و اجتماعی اعتباری دارم، آن را مدیون باشگاه استقلال هستم. باشگاه استقلال بر سر زندگی من منت دارد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا دوست دارد روزی سرمربی استقلال شود، گفت: من ابتدا باید خودم را ثابت کنم و اگر لیاقتش را داشته باشم دوست دارم سرمربی استقلال شوم. البته این طرز تفکر من در ایران جواب نمی‌دهد چون من می‌گویم اگر من چیزی دارم باید به دنبال من بیایند ولی شما در فوتبال ایران متأسفانه باید بروید خودتان را عرضه کنید.
این سرمربی فوتبال در رابطه با مربیگری در تیم سردار بوکان اظهار داشت: من دنبال یک جایی بودم که بتوانم کارم را شروع کنم. باشگاه بوکان هم این فرصت را به من داد و من همیشه مدیون آن‌ها هستم. بوکان مردمان خوبی دارد ولی به نظرم تماشاچی تنها کافی نیست و عوامل دیگری هم باید داشته باشید که بتوانید موفق شوید. متأسفانه یک عده از حرارتی که هوادران این تیم داشتند سوء‌استفاده کردند ولی هیچ کاری برای این تیم انجام ندادند. از یک جایی به بعد ترجیح دادم که از این تیم جدا شوم.
قربانی در پایان درباره خصوصی‌سازی باشگاه‌های پایتخت گفت: من فکر می‌کنم این قضیه خصوصی‌سازی باز هم در حد یک شعار است و این باشگاه‌ها به اشخاص حقیقی داده نخواهند شد.
