آزمایشات نشان می‌دهد پادتن‌هایی که کروناویروس سارس را بی‌اثر می‌کنند، می‌توانند تا حدودی در مطالعات آزمایشگاهی سلول‌های عفونی ناشی از کروناویروس جدید را نیز خنثی کنند.
به گزارش ایسنا، متخصصان در مطالعات خود هم‌چنین از یک داروی تأیید شده برای کاهش ورود ویروس به سلول استفاده کرده‌اند.
با عبور موارد جهانی ابتلا به کووید-۱۹ ناشی از کروناویروس جدید از مرز ۱۱۱ هزار نفر، متخصصان علوم پزشکی به دنبال راه‌هایی برای جلوگیری از بروز عفونت‌های ویروسی جدید هستند.
کروناویروس جدید با نام SARS-CoV-۲ شباهت‌های زیادی با سایر ویروس‌های خانواده کروناویروس‌ها به ویژه ویروس‌هایی که بیماری‌های سارس و مرس را ایجاد می‌کنند، دارد.
دو مقاله جدید که به تازگی در مجله " Cell" منتشر شده، به بررسی چگونگی آلوده سازی سلول‌ها توسط SARS-CoV-۲ پرداخته است. این مقاله‌ها بررسی کرده‌اند که چگونه ویروس دقیقاً به سلول ورود می‌کند و چرا درک این موضوع مهم است؟
شناختن مولکول‌های هدف که باعث ورود ویروس به سلول می‌شوند، مهم‌ترین روش شناسایی چگونگی توقف این روند است. در هر دوی مقاله‌ها این گونه توضح داده شده که ویروس جدید SARS-CoV-۲ از همان مکانیسم برای ورود ویروسی استفاده می‌کند که ویروس (SARS-CoV) استفاده می‌کند. از همه مهم‌تر، هر دو تیم تخصصی با استفاده از یک مهارکننده آنزیم و پادتن‌های ضد ویروس SARS، راه های مختل کردن این فرآیند را بررسی کردند.
SARS-CoV-۲ یا همان کروناویروس جدید نوعی ویروس به نام ویروس RNA پوشش‌دار است. این بدان معنی است که ماده ژنتیکی آن در مولکول‌های RNA تک رشته‌ای احاطه شده توسط غشای سلولیِ گرفته شده از سلولی که آخرین بار آلوده کرده، رمزگذاری می‌شود.
زمانی که ویروس های پوشش‌دار سلولی را آلوده می‌کنند، این کار را با استفاده از یک فرآیند دو مرحله‌ای انجام می‌دهند. اولین مرحله شامل ایجاد ارتباط با گیرنده روی سطح سلول هدف است. دومین مرحله نیز همجوشی با غشای سلولی است که یا در سطح سلول یا در یک مکان داخلی صورت می‌گیرد.
در مورد کروناویروس، اولین قدم مستلزم آن است که پروتئین‌های خاص در پوشش ویروسی، به نام پروتئین سنبله (S) (پروتئین سنبله) تحت یک اصلاح بیوشیمیایی قرار گیرند. این مرحله به عنوان آغازگر پروتئین S نامیده می‌شود.
از این رو آنزیم‌های مسئول آغازگر پروتئین S اهداف درمانی بالقوه هستند، زیرا مهار مکانیسم آن‌ها ممکن است مانع از ورود ویروس به سلول شود.
به گفته متخصصان کشف اینکه کدام فاکتورهای سلولی توسط SARS-CoV-۲ برای ورود استفاده می‌شود، می‌تواند بینشی در انتقال ویروسی ایجاد کند و اهداف درمانی موثری را آشکار سازد.
آزمایشات جدید نشان می‌دهد که پروتئین S در SARS-CoV-۲ به همان گیرنده پروتئین S در ویروس SARS متصل می‌شود. به گیرنده، آنزیم ۲ تبدیل کننده آنژیوتانسین یا ACE۲ گفته می‌شود. در حقیقت، مقاله قبلی در مجله Nature قبلاً از ACE۲ به عنوان گیرنده‌ای که به SARS-CoV-۲ اجازه می‌داد سلول‌ها را آلوده کند، اشاره داشت.
متخصصان هم‌چنین بررسی کردند که آیا پادتن‌های ساخته شده توسط افرادی که پیشتر به SARS مبتلا شده بودند از ورود ویروس SARS-CoV-۲ به سلول جلوگیری می‌کند یا خیر.
آن‌ها دریافتند که پادتن‌های ضد پروتئین S در SARS-CoV باعث کاهش ویروس مدل آزمایشگاهی با پروتئین S در SARS-CoV-۲ می‌شود که سلول‌ها را آلوده می‌کند. آن‌ها هم‌چنین نتایج مشابهی با آپادتن‌ها در برابر پروتئین‌های S ساخته شده در خرگوش‌ها مشاهده کردند. نتایج برخی آزمایشات نشان داده که سرم پادتن گرفته شده از چهار موش مختلف می‌تواند ۹۰ درصد از آلودگی به ویروس مدل آزمایشگاهی حاوی SARS-CoV-۲ S را کاهش دهد.
اما قبل از تهیه واکسن مورد نیاز SARS-CoV-۲، آزمایش‌های بیشتری لازم است. کارآزمایی‌های بالینی برای نشان دادن ایمنی و اثربخشی، اساس رشد این کاندیداهای واکسن در محصولات ایمن برای استفاده را تشکیل می‌دهد.
بنا بر گزارش سایت مدیکال نیوز تودی، در اروپا، آژانس دارویی اروپایی ماه گذشته اعلام کرد که اقدامات مشخصی را برای تسریع در توسعه و در دسترس بودن داروهای درمانی برای معالجه و پیشگیری از کروناویروس جدید انجام داده است. در همین حال، در ایالات متحده نیز وزارت بهداشت و خدمات انسانی با بخشی از شرکت داروسازی "جانسون و جانسون"، برای تهیه واکسن علیه SARS-CoV-۲ همکاری می‌کند. یک کارآزمایی بالینی با حمایت مؤسسه ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی با استفاده از نوع جدیدی از واکسن مبتنی بر RNA، نیز در حال انجام است.
