مطابق با قوانین ایران حضانت فرزند تا رسیدن طفل به سن بلوغ یعنی دختران تا ۹ سالگی و پسران تا ۱۵ سالگی بر عهده والدین است و شخصی که حضانت به او محول شده است، حق خودداری ازحضانت یا اسقاط این حق را ندارد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران والدین وظیفه دارند تا زمانی که زنده هستند و توانایی دارند، از فرزندان خود نگهداری کنند وتربیت فرزند خویش را به عهده گیرند، اما قانون در موارد خاص می‌تواند والدین را از حق حضانت محروم کند.
اگر به واسطه مراقبت‌های ناکافی یا انحطاط اخلاقی پدر و مادری که طفل تحت حضانت او است صحت جسمی یا تربیت اخلاقی طفل در معرض خطر قرار گیرد، دادگاه می‌تواند با تقاضای بستگان، قیم ودستور رئیس حوزه قضایی حضانت فرزند را به فردی دیگر بسپارد.
در مواردی خاص دادگاه می‌تواند تغییر حضانت را انجام دهد؛ اعتیاد زیان آور به الکل، مواد مخدر، قمار، اشتهار به فساد اخلاق و فحشاء، ابتلاء به بیماری روانی به تشخیص پزشکی قانونی، سوء استفاده از طفل یا اجبار او به ورود به مشاغل ضد اخلاقی مانند فساد، فحشاء، تکدی‌گری، قاچاق، تکرار ضرب و جرح خارج از حد متعارف موارد خاصی هستنده سبب سلب حضانت پدر و مادر می‌شود.
در صورت وجود این موارد خاص، پدر یا مادری که حضانت طفل را برعهده دارد سلب حضانت می‌شوند و دادگاه حضانت فرزند را فردی دیگر می‌سپارد.
