محمدرضا خباز عضو حزب اعتماد در بخشی از یادداشتی که نوشته، آورده است: اگر بخواهیم مجلس آینده مانند مجالس گذشته نباشد و نمایندگان واقعی مردم بتوانند برای رفع مشکلات کشور سینه سپر کنند اول باید مشخص شود آیا رفتن به مجلس یک هدف است یا وسیله‌ای برای خدمت به مردم؟ به نظر می‌رسد ما هدف را گم کرده‌ایم یعنی به هر قیمتی و با هر هزینه‌ای و با هر لابی‌گری باید به مجلس راه پیدا کنیم؛ وقتی چنین تفکری بر یک جریان یا یک جناحی حاکم شد اول سقوط فرد یا آن جناح آغاز می‌شود و پس از آن اتفاقی که می‌افتد آثار این تصمیم و هدف است.
شفاف شدن هزینه‌های انتخابات، آغاز راه اصلاح مجلس
به گزارش فارس معنا ندارد افراد برای انتخاب شدن دست به اسراف بزنند مگر یک نماینده در طول ۴ سال بیشتر از ۴۰۰ الی ۵۰۰ میلیون درآمد دارد که برخی نمایندگان میلیاردی خرج می‌کنند؟ در چنین شرایطی دو تصور بیشتر وجود ندارد و آن اینکه آین هزینه‌ها از سوی خود فرد است که در این صورت باید گفت وقتی مردم ما با چنین مشکلات مالی دست به گریبان هستند و نان شب را ندارند می‌تواند این هزینه را برای رسیدگی به این خانواده‌ها اختصاص دهد.
اگر هم این هزینه‌های انتخاباتی از سوی شخص یا موسسه و نهادی باشد مسلم است که در طول انتخابات باید در خدمت آن فرد و نهاد باشد و علاوه بر اینکه نماینده مجلس است باید کارچاق کن آن فرد نیز باشد و مسلم است که این موضوع در گام اول به شرف و حیثیت خود فرد ضربه می‌زند و در گام دوم به حیثیت و جایگاه مجلس لطمه می‌زند و در مرحله سوم مردم را نسبت به نظام و مسوولین بدبین می‌کند و این بین مردم و کاندیداها فاصله می‌اندازد و این یک معامله‌ای است که همه آن ضرر است.
باید نشان دهیم مجلس یک وسیله است، آن هم وسیله‌ای که می‌تواند با توسل به آن و در سایه تصویب قوانین موثر قدم های موثری برای کشور برداشت. به تعبیر رهبری ریل‌گذاری اجرایی کشور با مجلس است مسلم است کسی که قرار است این ریل‌گذاری را انجام دهد باید دارای قدرت تفکر روشن و درست باشد. در این صورت است که ریل‌گذاری می تواند قطار اجرایی کشور را به سر منزل مقصود برساند.
