اردشیر زاهدی؛ وزیر خارجه سابق ایران در دوره پهلوی در مقاله‌ای پیامد ادامه تحریم های آمریکا علیه ایران را بررسی کرده است.
اردشیر زاهدی در واشنگتن پست نوشت:
* به نظر می‌رسد دولت ترامپ معتقد است که می‌تواند به آنچه پیش از این چهار سال گذشته بوده است برسد. یعنی تغییر اساسی در تهران. این کشور برای دستیابی به این هدف به مجموعه ابزار‌های فرسوده متوسل شده است مانند خفه کردن اقتصاد ایران از طریق تحریم ها، بی ثبات کردن ایران با حمایت از جدایی‌طلبان.
* در همین حال، مردم ایران بیش از یک قرن در حال تلاش برای دموکراسی هستند. آن‌ها سزاوار دولتی هستند که به حقوق آن‌ها احترام بگذارد، عزت خود را حفظ کند، و به آن‌ها صلح و فرصتی برای سعادت می‌بخشد. با این وجود، خصومت واشنگتن می‌تواند بار دیگر آن را به اندوه سوق دهد.
* دولت ترامپ از اعتبار بسیار کمی به عنوان حامل استاندارد تحولات مثبت برخوردار است. لفاظی‌های وی قول داده است که ایران را از بین ببرد و یا به یک "پایان رسمی ایران" از طریق اقدام نظامی بیفزاید. هیچ چیز بیشتر از تحقیر‌ها و تهدید‌های تجاوز خارجی، در بین ۸۳ میلیون ایرانی اثر تند و پرچم در پرچم ایجاد نمی‌کند.
* این یک تاکتیک فشاری است که به شکلی متشکل از یک حفره داخلی پیچیده شده است. این یک چشم‌انداز زنده است و بر اساس این فرض ساده‌لوحانه است که سرنگونی ایران به طرز معجزه آسایی به یک نظم کثرت‌گرا و طرفدار آمریکایی منتهی می‌شود.
* تحریم‌های خفه کننده‌ای که ایالات متحده به طور یک جانبه بر روی ایران سیلی می‌زند، کشور را به رکود عمیق تورمی سوق داده است، طبقه متوسط آن را فقیر کرده و بازیگران وابسته به دولت را غنی‌تر می‌کند، به ویژه مردانی که تجربه‌ای در دور زدن محدودیت‌ها دارند. این می‌تواند به یکی از دو نتیجه منجر شود: یک جامعه ضعیف شده، که در آن رسیدن به اهداف نهایی، هرگونه تلاش برای آزادی را تحت الشعاع قرار می‌دهد و یا به یک عصیان و ناامیدی می‌انجامد.
