محمود واعظی در گفت‌وگو با روزنامه کارگزاران سازندگی اظهار داشت: «این تصمیم دو عایدی برای دولت دارد؛ یکی اینکه در شرایط قبل به‌دلیل ارزان بودن قیمت بنزین، مصرف بنزین به سرعت در حال افزایش بود و در صورتی که آن روند طی می‌شد، ما به نقطه‌ای می‌رسیدیم که باید واردکننده بنزین می‌شدیم و ما نمی‌خواستیم به جایی برسیم که مجددا واردکننده بنزین شویم.» واعظی در این باره ادامه داد: «از طرف دیگر در گرانی‌های اخیر اقشار گسترده‌ای از کشور تحت فشار بودند. در این راستا مجبود بودیم از کسانی که وضع مالی بهتری دارند و از بنزین بیشتری استفاده می‌کنند، بگیریم و به کسانی بدهیم که یا اصلا از بنزین استفاده نمی‌کنند یا کمتر استفاده می‌کنند.»
اظهارات واعظی در حالی است که چهار سال قبل، برخی مدیران ارشد دولتی به همراه نشریات اجاره‌ای، تبلیغات پرحجمی را درباره ضرورت و واردات بنزین به راه انداختند و در کنار آن، حذف سهمیه‌بندی بنزین و تثبیت قیمت آن را برای چهار سال متوالی توجیه کردند؟! خروجی این روند، رشد شتابان مصرف و افزایش بی‌رویه قاچاق سوخت بود که ده‌ها هزار میلیارد تومان به کشور خسارت زد و اکنون باید پرسید اگر سیاست اخیر دولت در بازگشت به سهمیه‌بندی مصرف سوخت درست بوده، چرا در 4 سال گذشته علیه این اقدام درست بدگویی شد و به مردم خسارت وارد گردید و اکنون با تحمیل مجدد هزینه به اقتصاد و امنیت کشور، دوباره باید همان سیاست را به اجرا گذاشت.
یادآور می‌شود یکی از دلایل حذف سهمیه‌بندی بنزین در سال 94، القای گشایش اقتصادی به‌واسطه برجام بود و حال آنکه در حقیقت با این کار، امکانات پس‌انداز و سرمایه‌گذاری بزرگ ملی از کشور سوخت و دود هوا شد.
