در ماه های اخیر آشفتگی های اقتصادی دولت را در وضعیت نامناسبی قرار داده است. افزایش قیمت دلار که باعث گرانی خودرو، مسکن و دیگر کالاهای مصرفی شد از یکسو و سوءاستفاده از دلارهای 4200تومانی که کمک زیادی به تثبیت قیمت ها نکرد از سوی دیگر باعث شد تا هواداران دولت محبوبیت خود را از دست بدهند.
به گزارش خبر فوری به این ترتیب در آستانه انتخابات مجلس، از هم اکنون لیست هایی خود را پیروز میدان می دانند که بیشترین فاصله را با دولت داشته و به تعبیری، منتقد حسن روحانی و ژنرال های کابینه اش بوده اند.
با این حال مواضع اخیر رئیس جمهور نشان می دهد که هنوز ناامید از رای مردم نیست. او در یزد و کرمان موضعی تهاجمی نسبت به منتقدانش اتخاذ کرد و همزمان وعده هایی را مطرح کرد که امیدوار است در انتخابات به سود حامیان دولت کارآمد باشد.
دولت که با حفظ قیمت بنزین در عمل حاضر به ریسک گرانی سوخت در سال انتخابات نشد، حالا حرف از کمک به 18میلیون خانوار می زند. کمکی که البته معلوم نیست از جنس همان سبد کالایی است که در سال اول ریاست جمهوری روحانی حاشیه ساز شد، یا عملیاتی شدن همان طرح کارت های بانکی اعتباری برای خرید کالاست که قبلا حرفش زده شد اما در عمل ناکام ماند.
دولت همچنین می خواهد با طرح مسکن ملی، ناکامی خود در اجرای طرح مسکن امید را جبران کند. با این وجود منتقدان با اشاره به سود 18درصدی وام های مرتبط با این طرح، از هم اکنون این پروژه اقتصادی دولت را شکست خورده ارزیابی می کنند.
این همه درحالیست که اگر دولت در هفته های پایانی مانده به انتخابات بخواهد به 18میلیون خانوار وام، سبد کالا یا پول نقد بدهد، ممکن است شانس اثرگذاری بر نتیجه انتخابات را داشته باشد.
این روش شبیه همان کاری است که دولت محمود احمدی نژاد در جریان توزیع سیب زمینی های مانده روی دست کشاورزان انجام داد و منتقدان دولت وقت، رئیس جمهور را متهم به «تدلیس» یا همان فریب در انتخابات کردند.
با این حال باید دید در روزهای آتی طرح های اقتصادی دولت می تواند نگرش عمومی نسبت به کارآمدی تیم اقتصادی کابینه را تغییر دهد یا اینکه دولتمردان با عملکرد خود، حامیان دولت را تبدیل به بازندگان بزرگ انتخابات خواهند کرد.
