پنجشنبه ۰۶ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۱ آبان ۱۳۹۸ - ۱۹:۰۸

طرح جدید شورای شهر تهران برای آلودگی هوا چیست؟

طرح جدید شورای شهر تهران برای آلودگی هوا چیست؟
همزمان با آلودگی این روزهای تهران، درباره طرح ترافیکی جدید که از تابستان امسال در تهران اجرایی شد، دوباره بر سر زبان‌ها افتاده است.
کد خبر : ۴۸۲۰۱۰

تهران باز هم درگیر آلودگی هوا است؛ لحظه به لحظه به تعداد مراجعه‌کنندگان بیماران تنفسی به بیمارستان‌ها افزوده می‌شود و همچنان آش همان آش است و کاسه همان کاسه.

به گزارش خبرآنلاین موعد سرد سال که از راه می‌رسد شهروندان تهران و دیگر شهرهای بزرگ و صنعتی باید منتظر آلودگی هوا باشند و چشم انتظار باد یا بارانی که بیاید و آلودگی را با خود ببرد. حتی حناچی شهردار تهران هم همین راهکار به ذهنش رسیده؛ «اگر باد بوزد اوضاع خوب می‌شود.»

دیگر مسوولان شهری امسال هم مثل همیشه برای مواجه با چنین وضعیتی رو به اقداماتی چون تعطیلی مدارس و یا اقداماتی مانند طرح‌های ترافیکی آورده اند؛ طرح هایی که معمولا تاثیر چندانی بر کاهش آلودگی هوا ندارد و به نظر هر سال وضعیت بدتر هم می شود؛ بطوریکه آبان امسال، تهران با پدیده‌ آلودگی هوا و عبور شاخص‌های مربوط به آن از وضعیت سالم به وضعیت ناسالم برای گروه حساس روبرو شده است. پیروز حناچی شهردار تهران هم امروز درباره وضعیت آلودگی هوای تهران گفته که شاخص آلودگی هوا بر روی عدد ۱۲۰ قرار دارد و در آستانه هشدار است.

شاید به خاطر همین هشدار حناچی باشد که شهرداری برای کمک به بهبود شرایط فعلی هزینه‌ بلیت وسایل حمل و نقل عمومی را (اتوبوس و مترو) نیم بها اعلام کرده است؛ اقدامی که به نظر مانند طرح های گذشته این سازمان چندان راهگشای نفس های تنگ تهرانی ها نیست.

مقایسه امسال با سال گذشته در مدت مشابه

مقایسه آمارهای مربوط به شاخص آلودگی هوا در مدت مشابه امسال نسبت به سال گذشته نشان می دهد که با افزایش تعداد روزهای ناسالم برای افراد حساس نسبت به سال گذشته مواجه شده‌ایم و با ادامه این شرایط تا آخر هفته وارد مرحله‌ روزهای ناسالم برای تمام افراد خواهیم شد.

آمارها نشان میدهد در مدت مشابه سال گذشته از مجموع ۵۱ روز ابتداییِ پاییز، ۵ روز هوای پاک، ۴۵ روز هوای سالم و تنها یک روز هوای ناسالم برای گروه حساس سپری شده است در حالی که ۵۱ روز ابتداییِ پاییز امسال، ۴۱ روز سالم و ۱۰ روز ناسالم برای گروه حساس را سپری کرده است.

طرح‌های ترافیکی چاره کار است؟

طرح ترافیک جدید که از تابستان امسال در تهران اجرایی شده است مخالفان و موافقان خود را دارد؛ شاید بتوان مهمترین مخالف آن را سردار محمدرضا مهماندار رئیس پلیس راهور تهران بزرگ دانست وی در گفتگویی با خبرگزاری فارس گفته که اولین خواسته پلیس کاهش زمان اجرای طرح ترافیک و طرح کاهش آلودگی است؛ «با توجه به آنکه در نیمه دوم سال هستیم و هوا زودتر تاریک می‌شود تعداد زیادی از افراد و شهروندان برای خرید مایحتاج  به معابر مراجعه می‌کنند؛ تعدادی نیز درصددند تا با  تاریک شدن هوا زودتر به منزل برسند؛ برای اینکه فشار را از معابر پیرامونی برداریم و مردم بتوانند سریعتر کارهای خود را انجام داده و به منزل برسند به نظر می‌رسد که باید زمان اجرای طرح ترافیک و طرح کاهش آلودگی کاهش یابد.»

در همین خصوص سید آرش حسینی میلانی، رئیس کمیته محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران با بیان اینکه «نقش طرح ترافیک در کاهش آلودگی هوا باید در حد و اندازه خودش در نظر گرفته شود» گفت: طرح ترافیکی که اکنون مطرح است، مصوبه مراجع بالادستی از جمله شورای عالی ترافیک و همینطور دولت را دارد؛ بنابراین این برنامه کاملا رسمی است و تنها مربوط به شهرداری نیست و دیگر دستگاه‌ها هم تعهدات و وظایفی در اجرای کارآمد این برنامه دارند.

وی افزود: اینکه تمامی عوامل موثر بر آلودگی هوا را ناشی از طرح جدید ترافیک بدانیم، صحیح نیست. در بحث آلودگی هوا چندین عامل از جمله بحث حمل و نقل عمومی متناسب با تقاضا، معاینه فنی و جلوگیری از تردد وسایل نقلیه دودزا مانند کامیون‌ها و خودروهای دیزل و... تاثیرگذار هستند.

این عضو شورای شهر با بیان اینکه در حاشیه شهر تهران - که خارج از کنترل مدیریت شهرداری تهران است – آلاینده‌هایی وجود دارد که به شهر تهران هم منتقل می‌شود، گفت: در بحث خودرو و کیفیت مربوط به آنها نهادهای دیگر مسئول هستند که باید از تولید خودروهای بی‌کیفیت جلوگیری کنند. به عبارت دیگر، مرجع رسیدگی به این مسئله سازمان حفاظت از محیط زیست است که مسئولیت قانونی درخصوص آن دارد.

حسینی میلانی در پاسخ به این سوال که آیا طرح جدیدی در دستورکار هست یا نه؟ تصریح کرد: مواردی مانند اصلاح همین طرح ترافیک یا توانمند ساختن شبکه‌های دوربین‌های کنترلی در کنار تامین منابع لازم برای تجهیز ناوگان اتوبوسرانی و کاتالیست تاکسیرانی از جمله مواردی است که در دستورکار قرار دارد.

وی ادامه داد: نکته مهم دیگر آن است که باید منابع آلاینده که میزان هر کدام مشخص شده است، مبنای سیاستگذاری‌ها و تصمیم‌گیری‌ها به عنوان مبنای علمی و مورد توافق قرار بگیرند.