امیرحسین صفدری در خصوص بروز پدیده طلاق عاطفی در برخی خانوادهها گفت: طلاق عاطفی اولین مرحله برای رسیدن به طلاق قانونی است که اگر پیشگیری بشود زوجین هیچوقت به طلاق قانونی و جدایی نمیرسند؛ بنابراین باید از طلاق عاطفی پیشگیری کرد تا بنیان خانواده و به تبع آن جامعه آسیب نبیند.
به گزارش آنا وی طلاق عاطفی را یکی از مهمترین انواع طلاقها ذکر کرد و با بیان اینکه طلاق عاطفی در هیچ مرجعی به ثبت نمیرسد، افزود: در چنین خانوادههایی یک تشنج روانی حکمفرماست و نگرشهای منفی، ترس و نگرانی از تنهایی، از دست دادن فرزندان و یا ناتوانی در تأمین نیازهای زندگی باعث میشود تا زوجین تصمیم بگیرند که به اجبار زیر یک سقف باهم زندگی کنند.
این پژوهشگر حقوقی اظهار کرد: در چنین اوضاع نابهسامانی، مرد و زن خانواده انزواطلبی اختیار کرده و خود را شریک زندگی نمیداند و تنها به دلیل شرایط اجتماعی، خانوادگی، فرهنگی و اقتصادی به زندگی ادامه میدهد. این قطع روابط عاطفی عوامل پنهان و ناگفتههای بسیار زیادی دارد که باعث میشود اثرات ناگواری بر روح و روان اعضای خانواده بگذارد.
صفدری با بیان اینکه در صورت رخ دادن طلاق عاطفی، زن و مرد در کنار هم به سردی زندگی میکنند و از زندگیشان هیچ لذتی نمیبرند، ادامه داد: بهدلیل رنجی که مرد و زن از نظر روحی و روانی در این زندگی میبینند و هیچ لذتی از کنار هم بودن نمیبرند، درصد مبتلا به افسردگی، سرخوردگی اجتماعی، خیانت و حتی سوق پیدا کردن به سمت ازدواج سفید بیشتر میشود.
این آسیبشناس حوزه خانواده گفت: رسیدن به طلاق عاطفی در بین زوجین دارای مراحلی است که طبق تحقیقات انجامشده سه مرحله از تمام مراحل مهمتر است و این سه مرحله هم عبارت است از ایجاد تنش در خانه بههمراه سرزنش کردن به یکدیگر، بدبینی و استرس بههمراه افکار منفی و عصبانیت و در آخر پرخاشگری بههمراه خشم که این سه مرحله باعث شکلگیری طلاق عاطفی در خانوادهها میشود.
وی افزود: در مرحله اول که با ایجاد تنش در خانه و سرزنش کردن یکدیگر توسط زوجین همراه است، شروعکننده بحث چه زن باشد و چه مرد، تمرکز خودش را متوجه طرف مقابل میکند و او را در تمام اتفاقهای گذشته، حال و آینده مقصر میداند و معتقد است که تمام مشکلات را او ایجاد کرده است. در این مرحله فرد دارای یک تصویر بد و نامناسب نسبت به خود است و ممکن است بهراحتی آسیب روحی و جسمی ببیند.
این پژوهشگر حقوقی مرحله دوم شروع طلاق عاطفی را بدبینی و استرس بههمراه افکار منفی دانست و ادامه داد: در این مرحله غم و اندوه فراوان بر شروع کننده بحث حاکم است یعنی به هر اظهار نظری واکنش تند نشان میدهد، بهشدت در افکار و احساسات خود غوطهور میشود و تمرکز حواس خوبی ندارد بهگونهای که در انجام کارهای روزمرهاش با مشکلاتی مواجه خواهد شد.
صفدری عصبانیت و پرخاشگری بههمراه خشم را مرحله سوم رسیدن به طلاق عاطفی ذکر کرد و افزود: هرچند که خشم در هر مرحله بر اوضاع حاکم است، اما با این حال ممکن است مرد به تمام زنها و حتی زن نسبت به تمام مردها حس خشم، بدبینی و سوءظن داشته باشد و فرد خود را محق بداند که عصبانی شود و همسرش باید تاوان اعمالش را پس دهد؛ این مرحله پایهگذار طلاق عاطفی و سپس طلاق رسمی است بهطوری که بعد از اتمام بحث، زوجین از یکدیگر فاصله گرفته و همین عمل باعث میشود تا زوجین در تنهایی خود به اولین چیزی که فکر کنند طلاق باشد.
وی با بیان اینکه پس از رخ دادن این سه مرحله در یک نظام خانوادگی، بعضاً زوجینی که از نظر اعتقادی و مذهبی بنیان محکمی نداشته و در چارچوب مبانی دینی رفتار نمیکنند مسیر اشتباه خیانت را میپیمایند، اظهار کرد: گاهی این افراد برای رهایی از این شرایط غیرقابل تحمل و برای رسیدن به آرامش درونی به شخصی دیگری پناه میبرند که این عمل بسیار اشتباه است و در نهایت باعث میشود تا از همسر خود دور شده و زمینهساز خیانت و رفتن به سمت ازدواج سفید و تباهی در زندگی مشترک را برای خودشان فراهم کنند.
این آسیب شناس حوزه خانواده با اشاره به عوامل اصلی و تسهیلکننده در ایجاد طلاق عاطفی در بین زوجین گفت: عدم تأمین نیازهای روحی و عاطفی یکدیگر، بیتوجهی مرد و زن به همدیگر و عدم همدلی و همراهی با هم، انجام رفتارهای خشونت آمیز زوجین نسبت به یکدیگر، عدم آموزش صحیح برای رفع نیاز جنسی و بیاعتمادی نسبت به هم، مشکلات ارتباطی و کلامی و عدم تعادل روحی و روانی، کمرنگشدن و ضعف ارزشها و باورهای دینی و مذهبی، سنتهای و رسوم غلط و هزینههای کمرشکن ازدواج بههمراه تغییر و تحول در الگوی رفتاری و سبک زندگی به تقلید از جوامع غربی و همچنین اختلال در روابط عاطفی، شناختی و زناشویی بین زوجین توام با عدم درک متقابل و تضاد فکری عواملی هستند که باعث ایجاد طلاق عاطفی و سوق دادن جوانان به سمت ازدواج سفید میشود.
صفدری با بیان اینکه با ارائه چند راهکار ساده میتوان برای بهبود روابط زوجین جوان و جلوگیری از طلاق چه عاطفی و چه رسمی اقدام کرد، گفت: تلاش برای درک متقابل همدیگر، توجه به عواطف و احساسات همسر، محبت کردن، هدیه خریدن و تشکر از زحمات یکدیگر در زندگی مشترک، ایجاد ارتباط کلامی در طول روز و دادن پیامهای عاطفی به همسر، احترام گذاشتن به عقاید و احساسات یکدیگر، قضاوت نکردن و پرخاش نکردن نسبت به یکدیگر، همراه بودن، همدل بودن و دوست داشتن واقعی یکدیگر و تعهد داشتن و مسئولیتپذیر بودن زوجین نسبت به یکدیگر از جمله راهکارهایی است که به بهبود روابط زوجین و جلوگیری از رسیدن به طلاق عاطفی در خانواده میانجامد.