هر بار که یک حادثه تیراندازی جمعی در آمریکا رخ می‌دهد و خانواده‌های این کشور را در شوکی عمیق فرو می‌برد، اظهار نظرات متعددی از سوی مقامهای این کشور برای سرپوش گذاشتن رسانه‌ای این حوادث شنیده می‌شود.
به گزارش میزان یکی از شخصیت‌های سرشناس رسانه‌ای آمریکا در یکی از برنامه‌های پرطرفدارش در خصوص تیراندازی‌های جمعی می‌گوید، ۷۰۰ باشگاه در آمریکا اعلام کردند که نیاز دارند تا ارتباط میان داروهای ضد افسردگی و خشونت‌های ناشی از حمل سلاح را مورد بررسی قرار دهند.
به گزارش نشریه رِوِلنت، این در حالی است که پزشکان، روانپزشکان و محققان بارها در صحبت‌ها به این موضع اشاره کردهاند که هیچ مدرکی از ارتباط میان داروهایی که برای بیماری‌های روحی و روانی استفاده می‌شود و میزان افزایش خشونت‌ها وجود ندارد.
در حالی که اظهارات و مقامهای آمریکایی کم و بیش از ارتباط میان سلامت روان و وقوع تیراندازی‌های جمعی شنیده می‌شود، اما بازهم مشکل اینجاست که هیچ مبنایی برای این ادعاها و اظهارات وجود ندارد.
این تفکر در ذهن شهروندان آمریکایی وجود دارد وقتی که فردی مهاجم وارد اماکن عمومی مانند کلیسا، سالن تئاتر و ... می‌شود و ناگهان به روی مردم تیراندازی میکند حتماً این شخص یک بیمار روانی است.
اگرچه در میان برخی از عوامل تیراندازی‌ها و خشونت‌های ناشی از حمل سلاح دچار بیماری و یا اختلالات روحی و روانی بودند، اما این باعث نمی‌شود که بیماری روحی و روانی را دلیل وقوع این نوع از حوادث دانست. روزانه شمار بسیاری از بیماران در بیمارستان‌ها فوت می‌کنند، اما هیچ وقت گفته نمی‌شود که این افراد در بیمارستان کشته می‌شوند.
بر اساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری آمریکا در سال ۲۰۱۴، ۶۵.۹ میلیون نفر به پزشکان مراجعه کردند که در همان معاینات اولیه معلوم شد این افراد از اختلالات روانی رنج می‌برند. در همان سال، ۵ میلیون شهروند آمریکایی به بخش اورژانس بیمارستان‌ها مراجعه کردند که در همان معاینات اولیه پزشکان اختلالات روانی این افراد را تایید کردند. در نتیجه اگر خشونت‌های خیابانی و خشونت‌های ناشی از حمل سلاح با مشکلات روحی و روانی ارتباط داشت در نتیجه تیراندازی جمعی بیشتری در سراسر آمریکا به وقوع میپیوست.
انجمن روانپزشکی آمریکا در گزارشی می‌گوید، اکثر قریب به اتفاق افرادی که رفتار خشونت آمیز از خود نشان می‌دهند از بیماری روحی و روانی رنج نمی‌برند. در واقع افراد مبتلا به بیماری‌های روحی و روانی بیشتر از عاملان خشونت‌ها قربانی می‌شوند.
در همین حال مطالعات دانشگاه واشنگتن بسیاری از عوامل دیگر به جز بیماری روانی را نام برده است که بر اساس آن‌ها احتمال می‌رود افراد رفتار خشونت آمیزی از خود در آینده نشان دهند. عواملی همانند مصرف مواد مخدر، سابقه خشونت خانگی، بازداشت نوجوان، طلاق و دسترسی به اسلحه.
به گفته کارشناسان دیگر وقت آن رسیده تا مقامهای آمریکایی خشونت‌های ناشی از حمل سلاح در این کشور را به گردن سلامت روحی و روانی عاملان تیراندازی نیندازند و آن را دستاویزی برای بی توجهی و نادیده گرفتن افرادی که از بیماری روحی رنج می‌برند قرار ندهند.
