شب خداحافظی اسطوره در کاسه آزادی، استادیومی که البته از هواداران تیم سرخ‌پوش پایتخت پر نشده بود، شب باشکوهی از آب درآمد، ارتش سرخ به پیروزی 2 بر صفر دست پیدا کرد و برانکو تیمش را برای بازی بزرگ برابر نماینده اصفهان آبدیده و آماده کرد. ژاوی ارناندس برای نویسنده این مطلب یعنی یک زندگی کامل کاری پر از تجربه‌های تلخ و شیرین؛ یعنی یک نسل از فوتبالی که باشکوه بود، هنوز صنعتی نشده بود، هنوز دیدنی بود و هنوز هیجان داشت.
به گزارش فرهیختگان ژاوی انگار آخرین مهره این شطرنج قدیمی و چوبی بود، حالا مهره‌های شطرنج اگر آهنربایی نباشند، مجازی هستند. بزرگانی مثل پویول، کاسیاس، رائول و... یک‌به‌یک کنار رفتند و ژاوی آخرین سرباز این گردان قدیمی بود که همچنان بیرون از لباس بارسلونا تحت عنوان بازیکن برای ماندن مقاومت می‌کرد، هیچ‌کس نمانده و ژاوی هم به این قانون فوتبال برگرفته از قانون طبیعت، تن داد.
کار خوب باشگاه پرسپولیس و مقامات فوتبال ایران در برگزاری مراسمی هرچند ساده اما معنادار و ارزشمند قابل ستایش بود. ژاوی شاید توقع این خداحافظی را نداشت و مقابل هواداران پرسپولیس، خیلی سخت جلوی احساساتی شدن خود را گرفت و سعی کرد معمولی و حرفه‌ای به نظر برسد. این خداحافظی در غربت برای ژاوی چندان جالب نبود، به هر حال مردم کاتالونیا منتظر او هستند تا مراسمی باشکوه و بزرگ برایش در نوکمپ برگزار کنند.
پس از این بازی خداحافظی در استادیوم آزادی تهران، روزنامه «مارکا» چاپ مادرید در گزارش مفصلی از این بازی و خداحافظی این بازیکن بزرگ نوشت: «20 سال و 9 ماه و دو روز پس از اولین بازی رسمی در لباس بارسلونا مقابل رئال مایورکا در سوپرجام اسپانیا گذشت و ژاوی در استادیوم آزادی تهران برای همیشه با فوتبال حرفه‌ای به‌عنوان بازیکن خداحافظی کرد.»
«مارکا» در ادامه گزارش خود از خداحافظی ژاوی با دنیای فوتبال حرفه‌ای به‌عنوان بازیکن، ضمن پرداختن به اطلاعات آماری و مرور موفقیت‌های ژاوی در دوران بازیگری نوشت: «ژاوی را نمی‌شود فقط در لباس بارسلونا تحلیل کرد، او در تیم ملی اسپانیا هم یک اسطوره بود و در بدترین شرایط تفرقه‌آمیز در تیم ملی در کنار کاسیاس تلاش کرد تا وحدت ملی را در فوتبال اسپانیا تقویت کند. تلاش ژاوی در ایفای مسئولیت اجتماعی نیز بی‌نظیر بود و همیشه به فکر مردم شهر خود و حتی فقرا و کودکان بی‌سرپرست در مناطق مختلف جهان بود. او عضو یونیسف بود و بارها در پروژه‌های بزرگ این سازمان و ده‌ها خیریه دیگر شرکت کرد و کمک‌های مالی او همیشه باعث شگفتی مقامات سازمان‌های مردم نهاد در سراسر جهان می‌شد.»
«مارکا» در بخشی از مطلب خود با اشاره به هدایای ایرانیان به ژاوی نوشت: «هدایای ویژه و جالبی برای او در نظر گرفته بودند و باشگاه السد نیز در این خصوص از پرسپولیس تهران تشکر کرد.»
روزنامه «اسپورت کاتالونیا» اما پرونده‌ای ویژه برای خداحافظی ژاوی در تهران ترتیب داد و خبرنگار اختصاصی آنها از استادیوم آزادی این گزارش کامل را تهیه کرد. آلبرت ماسنو از دل استادیوم آزادی درباره این خداحافظی به شبکه خبری اسپورت کاتالونیا گزارش داد و نوشت: «ژاوی در فراموشی و سکوت خداحافظی نکرد، ایرانیان به خوبی او را تشویق کردند و ژاوی نتوانست در لحظه خروج از استادیوم مقابل اشک‌های خود مقاومت کند. او به سرعت راهی اتوبوس شد اما تماشای صورت بغض کرده و غمگینش برای من به‌عنوان خبرنگاری که با او دنیا را گشته کار بسیار سختی بود.» اتاق شماره 1913 هتلی در تهران جایی است که خبرنگار اسپورت موفق شده با ژاوی مصاحبه اختصاصی داشته باشد.
ژاوی در ابتدای سخنان خود با اشاره به میزبانی تهران از این شرایط ابراز رضایت دارد و مراسمی که برای او در نظر گرفته شده برایش ارزشمند و قابل تقدیر است. او می‌گوید: «هر جای دنیا می‌روم، هواداران بارسلونا را می‌بینم و به خود می‌بالم که عضو تیم فوتبال باشگاه بارسلونا بوده‌ام.»
«اسپورت» درباره هدایای ایرانیان نیز می‌نویسد: «واقعا ارزشمند بود و باید از نگاه باشگاه ایرانی نوشت و ارزشی که برای اسطوره فوتبال اسپانیا قائل بودند.» «آس» اسپانیا نیز مراسم خداحافظی با ژاوی را تحت پوشش قرار داد و حتی به صورت زنده از این بازی و لحظات تجلیل و تقدیر از ژاوی نیز گزارش پخش کرد.
استبان نویسنده «آس» اسپانیا از دیدگاه ایرانیان برای تشکر از ژاوی نوشت: «بسیار خوب بود، به‌عنوان یک اسپانیایی خوشحال شدم که ژاوی در تنهایی با فوتبال خداحافظی نکرد، کار ایرانیان عالی بود. بی‌صبرانه منتظر ژاوی هستیم تا در قلب بارسلونا از او تقدیر کنیم
