جمعه ۰۷ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۱۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۰۹:۴۷

شهردار تهران: مترو نیاز به ۲ هزار واگن جدید دارد

شهردار تهران گفت: در تهران در حال حاضر ٢ میلیون سفربا مترو داریم که هدفمان ٧ میلیون سفر روزانه است. به همین خاطر باید ٢ هزار واگن به ناوگان مترو اضافه کنیم که در شرایط تحریم بسیار سخت است.
کد خبر : ۴۶۰۰۸۲

شهردار تهران گفت: در تهران در حال حاضر ٢ میلیون سفربا مترو داریم که هدفمان ٧ میلیون سفر روزانه است. به همین خاطر باید ٢ هزار واگن به ناوگان مترو اضافه کنیم که در شرایط تحریم بسیار سخت است.

به گزارش مهر پیروز حناچی شهردار تهران امشب در برنامه زنده تهران٢٠ شبکه ۵ سیما حضور یافت و به موضوعات مختلفی پرداخت.

وی در این برنامه گفت: همان‌طور که همه می‌دانند از دوم فروردین ماه که در استان گلستان سیل را تجربه کردیم، از اولین اکیپ‌هایی که به منطقه رسیدند، همکاران ما از شهرداری تهران بودند که با تجهیزات کامل به منطقه اعزام شدند؛ نیروهای امدادی این‌چنینی نیاز به هیچ پشتیبانی ندارند و کاملاً خودکفا هستند. خوشبختانه حجم زیادی از تجهیزات و تعداد قابل‌توجهی از نفرات که چند شیفت نیز تعویض شدند، به خدمت و امدادرسانی در مناطق استان گلستان مشغول بودند. به موازات این امدادهای میدانی، همکارانم در تهران نیز کمک‌رسانی می‌کردند؛ از قبیل شرکت شهروند که اقلام بسیاری را در جهت رفع نیاز آسیب‌دیدگان ارسال کرد؛ من با سرپرست محترم استانداری در تماس بودم تا این نیازها متناسب با نیازهای واقعی منطقه باشد.

شهردار تهران ادامه داد: بعد از استان گلستان، تجربه سیل خرم‌آباد و پلدختر را داشتیم که در ارتباط با استاندار محترم، در قالب ماشین‌های سنگین و تجهیزات و نفرات، کمک‌هایی به منطقه اعزام شد. سپس موضوع استان خوزستان پیش آمد که بنا به دستور وزارت محترم کشور، ما منطقه معین برای امدادرسانی در استان خوزستان بودیم. برای مدیریت عملیات امداد و کمک‌رسانی در دشت ازادگان، مسئولیت را بر عهده یکی از معاونینم را گذاشتم که سال‌ها مدیر بحران استان بود و اشراف به منطقه داشت؛ می‌دانید که در این موارد، شناسایی و اشراف بر منطقه بسیار مهم است.

وی با اشاره به اینکه همکارانم الان نیز در منطقه حضور دارند و هر هفته یکی از شهرداران مناطق مسئولیت حضور و مدیریت در استان خوزستان را می‌پذیرد، افزود: ما در دشت آزادگان مستقر شدیم و فرصت داشتیم تا آب به منطقه برسد. درست است که مدیران ارشد راهنمایی کردند اما کار اصلی را مردم انجام دادند؛ مردم در شمال سوسنگرد خاکریز یا دژی ساختند که جلوی ورود آب به شهر را گرفت؛ در بستان و کوت سیدنعیم هم همین اتفاق افتاد. یکی دیگر از مناطق سابله بود که در گذشته میزبان یکی از حماسه‌های جنگ نیز بود. یکی از جاده‌های سابله در خطر قطع شدن قرار داشت و بسیار نیز خطرناک بود. همکارانم تلاش بسیاری کردند تا سیل‌بندی را ببندند که بسیار سخت بود، اما درنهایت با کمک سپاه توانستیم جریان آب را متوقف کنیم.

حناچی گفت: کار دیگری که کردیم این بود که همکارانم در بسیج شهرداری روزانه ١۵٠٠ غذای گرم توزیع می‌کردند و چیزی حدود ١۵ هزار بسته غذا که توسط مردم تهیه شده بود، به مردم رساندند. در حال حاضر جنس کمک‌ها به مناطق سیل‌زده تغییر کرده که این روند برای عادی شدن زندگی در مناطق آسیب‌دیده ضروری است.

وی تصریح کرد که اگر در تهران سیل هم اتفاق بیافتد منشأ آن رود دره‌های تهران هستند و افزود: تهران ٧ یا ٨ رود دره داشته است که بارها تجربه سیل داشتند. ما در درجه اول باید مسیر رود دره‌ها را لایروبی و تمیز می‌کردیم و گلوگاه‌ها را باز نگه‌می‌داشتیم، که این کار را در ابتدای زمستان انجام دادیم. می‌دانستیم که باید آمادگی داشته باشیم چون آمادگی و مانور جلوی غافلگیری را می‌گیرد.

شهردار تهران در بخش دیگری از سخنانش گفت: در پایتخت همواره تلاشمان بر این بوده است که غافلگیر نشویم. ۵٠٠ کیلومتر شبکه جمع‌آوری آب‌های سطحی و زیرسطحی شهر تهران است که به طور کامل لایروبی کردیم. خیلی اوقات همکارانم در طول سال این شبکه را تمیز می‌کنند. دیدید که امسال عید علیرغم باران‌های شدید، آب‌گرفتگی نداشتیم چرا که مسیر آب باز بود؛ آب وقتی مشکل ایجاد می‌کند که مسیرش بسته باشد.

سیل و زلزله دو خطر در کمین تهران

وی سیل و زلزله را دو خطری دانست که تهران همواره با آنان مواجه است و خواهد بود، و گفت: سیل سال ١٣۶۵ در چله تابستان و اواخر تیرماه بود که اتفاق افتاد. همواره باید در این مورد آمادگی وجود داشته باشد و به هر دلیلی اگر مجرای مسیرها بسته باشد، خطر وقوع سیل به وجود خواهد آمد.

در تهران به راحتی می‌توانست سیل اتفاق بیافتد اگر آمادگی وجود نداشت. در روز ١٢ فروردین، با بارشی که ابتدای شب اتفاق افتاد، نزدیک بود در یکی از مسیرهای پل کن آب‌گرفتگی سنکین اتفاق بیافتد؛ حتی آماده بودیم یکی از شریان‌های اصلی را که در معرض سیل بودند ببندیم. آمادگی یکی از شرایط اصلی مدیریت بحران است.

وی خاطرنشان کرد: هم در آق‌قلا، هم در پلدختر و در حال حاضر نیز در سوسنگرد همکاران ما به وسیله تجهیزاتی که دارند، در حال شست‌وشوی شهر و منازل از گل‌ولای هستند و می‌خواهند شهر را به وضعیت قبل از سیل برگردانند، که کار بسیار سختی است.

حناچی در بخش دیگری از سخنانش گفت: اتفاق خوب دیگری که در تعطیلات نوروز در تهران افتاد هماهنگی بین ما و وزارت ارتباطات بود. سازمان مدیریت بحران تهران نقشه جی‌آی‌اس پهنه روددره‌ها را تهیه کرد و پیام هشداری را با کمک وزارت ارتباطات برای ساکنان آن مناطق ارسال کرد. در عرض چند دقیقه ۵٠٠ هزار پیامک هشدار ارسال کردیم که اقدام بسیار کم‌هزینه و کمک‌کننده‌ای بود. این کار را ادامه خواهیم داد.

شهردار تهران در برنامه زنده تهران٢٠ به فعالیت‌های عمرانی نیز پرداخت و گفت: از این به بعد پروژه‌های بزرگی مثل اتوبان صدر به طور قطع نخواهیم ساخت اما به این معنا نیست که هیچ کاری نخواهیم کرد. ما در همین شرایط خطوط ۶ و ٧ را راه‌اندازی کردیم. البته خط ٧ تقریباً راه افتاده بود اما بحث ایمنی این خط کامل نبود. در ضمن ما به تحریم هم خوردیم که همکارانم خودشان سیستم‌های تحریم شده را راه‌اندازی کردند. از این مهم‌تر خط ۶ بود که اتفاق نادری در آن افتاد؛ بسیاری از تجهیزات در این خط ساخت داخل هستند. البته همه ایستگاه‌ها هنوز راه نیافتاده‌اند که این تدریجی بودن یک رویه رایج است و به مرور تمام ایستگاه‌ها مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند. خطوط ۶ و ٧ سرکل‌لاین هستند، که بار مترو را در شهر متوازن می‌کنند.

حناچی گفت: در تهران در حال حاضر ٢ میلیون سفر داریم که هدفمان ٧ میلیون سفر روزانه است. به همین خاطر باید ٢ هزار واگن به ناوگان مترو اضافه کنیم که در شرایط تحریم بسیار سخت است. الان واگن‌ها به صورت سی‌کی‌دی وارد و ۴٠ درصد قطعات ساخت داخل به آن اضافه می‌شود.

شهردار تهران ادامه داد: در عین آنکه به مسائل اصلی شهر می‌پردازیم و آن را مدیریت می‌کنیم، سعی داریم پروژه‌های عمرانی را نیز پیش ببریم. پروژه‌های دیگری را نیز در دستور کار داریم. در آخرین روزهای سال ٩٧ دولت موافقت کرد تا کارخانه سیمان‌ری را برای ٣٠ سال به شهر تهران بدهد. می‌دانید که کارخانه‌های متروک می‌توانند تهدید یا فرصت باشند. فرهنگسرای بهمن و یک کارخانه دیگر از این نمونه‌ها بودند. برنامه داریم سیمان‌ری، کارخانه‌ای که ایران را با آن ساختیم، به یک مجموعه اقتصادی فرهنگی بسیار بزرگ تبدیل کنیم تا مردم تاثیراتش را به طور کامل حس کنند.

وی تأکید کرد که نمی‌خواهم به شکل معمول وارد نقد گذشته شوم، و توضیح داد: اما واقعیت این است که اشتباه است اگر بگوییم دیگر پروژه بزرگ اجرا نخواهیم کرد؛ مترو یا پروژه‌های حمل و نقل عمومی همگی پروژه‌های بسیار بزرگ به حساب می‌آیند؛ اما پروژه‌های بزرگی را شروع نخواهیم کرد که نتوانیم با مطالعه تمام تاثیراتشان را بسنجیم. ما مسابقه‌ای برای پهنه جنوبی دریاچه خلیج‌فارس شروع کردیم، پروژه‌ای برای اتصال دریاچه خلیج‌فارس به تپه‌های چیتگر که بسیار اقدام بزرگی است؛ کسی در مسابقه برنده شده که یک سازه عظیم چرخ‌وفلک با ظرفیت بالا را طراحی کرده است. این پروژه بسیار بزرگ است و به تهران کمک می‌کند.

شهردار تهران در این برنامه تلویزیونی گفت: تلاش این است که جنس پروژه‌ها تغییر کند و به کیفیت بیانجامد. نقدها درمورد اتوبان صدر این بود که اگر به‌جای این اتوبان یک خط مترو داشتیم بسیار کمک‌کننده‌تر بود. بحث بر این موضوع در حال حاضر موضوعیتی ندارد اما این نگاه درمورد پروژه‌های شهر بسیار اهمیت دارد؛ مبانی نظری یک پروژه اهمیت فراوان دارد؛ پاسخ به این سوال بسیار اهمیت دارد که یک پروژه وضعیت را بهتر می‌کند یا یک گره به گره‌ها اضافه می‌کند یا نه.

انتقادات کارشناسی نیست

وی افزود: به نظرم همه انتقادات درباره گذشته هم پایه کارشناسی ندارد اما به عنوان مثال نباید چیزی در یک مسیل ساخته شود. در بوستان نهج‌البلاغه تلاش شده تا این اتفاق نیافتد. اتوبان‌های شرقی غربی تهران روی روددره‌ها ساخته شده‌اند و باید همواره هوشمندی و مانیتورینگ دقیق داشته باشند؛ اتوبان امام علی از این جنس است. تصور کنید میزان بارندگی از اندازه دبی این رودخانه بالاتر باشد، مدیریت شهری باید آن‌قدر هوشمند باشد که موقع وقوع سیل، به سرعت ابتدا و انتهای مسیر را ببندد. این موضوع نیاز به هوشمندی مستمر دارد. در تعطیلات نوروز شهردارانمان را دائماً کنترل می‌کردیم که مدام حواسشان به مشکلات باشد.

حناچی با اشاره به این‌که تهران تا دهه ۴٠ سیل‌های شدیدی را تجربه می‌کرد، بیان کرد: به یاد دارم خیابان حبیب‌الله در ستارخان یک رودخانه بود و سیل شدید در آن می‌آمد. از دهه ۴٠ به روددره‌های تهران به عنوان مسیل نگاه شد و همگی هدایت شدند. شما در پل آزمایش می‌بینید که کانالی به سمت غرب می‌رود، این همان آبی است که به سمت رودخانه کن هدایت می‌شود؛ غربی‌ها به رودخانه کن می‌روند و شرقی‌ها نیز هم به نهر فیروزآباد یا سرخه حصار.

شهردار تهران در بخش دیگری از سخنانش کلان‌شهرها را همواره در معرض تهدید دانست و گفت: دلیل این تهدید مستمر این است که عوامل مختلفی ممکن است برای شروع یک بحران با یکدیگر هم‌افزایی کنند؛ این هوشمندی مدیریت شهری است که می‌تواند جلوی بحران‌ها را بگیرد. آمادگی داشتن یا اصطلاحاً چیزی که امروز به آن تاب‌آوری می‌گویند، می‌تواند شهر را ایمن کند. تاب آوری وقتی به وجود می‌آید که سناریویی برای حادثه داشته و آماده آن باشید. معلوم است که وقتی زمستان می‌شود بارندگی نیز بیش از قبل خواهیم داشت؛ پس باید برای این بارندگی آمادگی داشته باشیم.

حناچی در ادامه گفت: اگر در تهران آب گرفتگی‌های شدید یا سیل تجربه نکردیم به خاطر زحمات کارگران عزیز شهرداری است، که مردم نیز اغلب نمی‌توانند این زحمت‌ها را ببینند؛ من هم از زحماتشان تشکر می‌کنم، چرا که برای ما ابرو خریده‌اند.

وی گفت: واقعیت این است که کلان‌شهرها راهی جز توسعه حمل‌ونقل عمومی ندارند. در حال حاضر برای رسیدن به بهره‌وری ٧ میلیون سفر روزانه نیازمند ٢ هزار واگن قطار هستیم؛ باید فاصله قطارها با یکدیگر را کاهش دهیم. خط ۶ این قابلیت را دارد که قطارهای بدون راننده هم در آن تردد کنند. باید بهره‌وری‌مان را از این سرمایه‌گذاری عظیمی که در شهر انجام شده، به ۵٠ درصد تأثیر در حمل‌ونقل عمومی برسانیم.

وی با اشاره به اینکه درمورد اتوبوسرانی شرمنده مردم هستیم، توضیح داد: تهران به ٧ هزار دستگاه اتوبوس نیاز دارد که الان فقط حدود ٣۵٠٠ دستگاه داریم. می‌دانید که در این شرایط، فشار این کمبود هم به شرکت اتوبوسرانی و هم به اتوبوس‌های بخش خصوصی وارد می‌شود. تلاش می‌کنیم راه‌هایی را برای حل این مشکل بیابیم؛ به عنوان مثال دولت می‌تواند از طریق تأمین خطوط اعتباری کمک کند.

شهردار تهران ادامه داد: واقعیت این است که نمی‌توانیم در حمل‌ونقل عمومی سوبسید بالایی ندهیم و این یک مانع است. در سوبسید بالا ناچار می‌شویم خودمان منابع را تأمین کنیم و بخش خصوصی به فرایند توسعه وارد نمی‌شود. موضوع حمل‌ونقل عمومی یک موضوع حاکمیتی است و همه باید به توسعه آن کمک کنند. از آن‌جا که حمل‌ونقل عمومی نوعی از عدالت اجتماعی است، نمی‌توان به راحتی کرایه‌ها را به خاطر کاهش سوبسیدها مقدار زیادی افزایش داد. ما در جست‌وجوی مدلی هستیم که ممکن باشد. واقعیت این است که هیچ وقت نمی‌توان قیمت واقعی حمل‌ونقل عمومی را از مردم گرفت. به عنوان مثال اگر الان یک ال‌آرتی یا بی‌آرتی به این شکل، یعنی بدون سوبسید، بسازیم، بلیتش دست‌کم حدود ٧-۶ هزار تومان خواهد بود. البته راه‌های دیگری نیز برای حل مشکل کمبود در ناوگان اتوبوسرانی وجود دارد؛ یکی از آن‌ها استفاده از اتوبوس‌های باکیفیت و خوب دست دوم است؛ تلاش می‌کنیم در این زمینه پیشرفت داشته باشیم.

حناچی در این برنامه به موضوع تاکسی‌ها نیز پرداخت: در دنیا تاکسی از مودهای اصلی حمل‌ونقل عمومی به حساب نمی‌آیند. البته در تهران تاکسی عموماً یک وسیله تک‌سرنشین نیست و ۴ نفر سرنشین دارد و شاید بتوان گفت به همین خاطر به حمل‌ونقل عمومی کمک می‌کند. همین الان پیشنهاداتی برای سرمایه‌گذاری در حوزه تاکسی داریم، حتی توسط شرکت‌های فعال درزمینه خودروهای باتری‌دار الکترونیکی که سوخت فسیلی استفاده نمی‌کنند. درمورد خودروهای بدون سرنشین نیز پیشنهادهایی داریم که فعلاً میسر نیست چرا که تقاضای مسیر مجزا دارند و فعلاً امکان فراهم کردن زیرساخت‌هایش موجود نیست.

واردات ۷۰ واگن جدید

وی تأکید کرد: ما به هیچ‌وجه در زمینه حمل‌ونقل عمومی کارمان را متوقف نکرده‌ایم. اخیراً ٧٠ واگن را به شکل سی‌کی‌دی وارد کرده‌ایم که واگن‌سازی تهران در حال ساخت و تکمیل آن‌ها است. باید برای رسیدن به هدفمان سرفاصله قطارها را به ٢ دقیقه کاهش دهیم که برای رسیدن به این هدف راهی جز تأمین واگن نیست.

حناچی در بخش دیگری از سخنانش گفت: گزارشاتی داشتیم که بعضی نشریات به ما دادند و نشان می‌داد شکایاتی در محاکم قضائی داریم. این گزارشات را با دقت بررسی کردم. قرار نیست ما از مطبوعات شکایت کنیم. یا حرفی که گفته می‌شود واقعی هست که ما باید جواب دهیم، یا ایرادی به ما وارد است که باید رفع کنیم. هر دو این موارد به واسطه گفتگو قابل حل هستند. مطبوعات رکن رکین دموکراسی و کم‌هزینه‌ترین راه جلوگیری از فساد هستند؛ ما نیز خود را از موهبت مورد نظارت مطبوعات قرار گرفتن محروم نخواهیم کرد.

وی به موضوع طرح ترافیک نیز پرداخت و با اشاره به این‌که جلسه‌ای در شورا حول همین محور داشتیم، بیان کرد: به‌زودی موضوع طرح ترافیک را جمع‌بندی خواهیم کرد. سال گذشته به نسبت سال‌های قبل متفاوت عمل کردیم و مبانی نظری این تفاوت این بود که تلاش کنیم هزینه حضور در طرح را در ساعات پیک بالا ببریم؛ برآیند دیگر این اقدام، استفاده کمتر از خودروی شخصی است. این رایج است که در دنیا هزینه استفاده از خودروی شخصی را بالا ببرند. یکی از متولیان حمل‌ونقل عمومی پاریس را دعوت کردیم؛ در حرف‌هایش از اصطلاح نقره‌داغ را استفاده کرد و گفت ما مدام از فضای خیابان‌ها می‌گیریم و به فضای حمل‌ونقل عمومی اضافه می‌کنیم تا «استفاده از خودروی شخصی را نقره‌داغ کنیم». حقیقت این است که درنهایت راهی جز کاهش اتکا به خودروی شخصی نداریم. در کلان‌شهرها باید به این سمت برویم. سه‌شنبه‌های بدون خودرو نمادی برای آغاز این حرکت است؛ باید بهره‌وری حمل‌ونقل عمومی را بالا ببریم و مردم را به استفاده از آن تشویق کنیم؛ باید حمل‌ونقل عمومی را با سرویس فاخر به مردم اعطا کنیم.

حناچی اضافه کرد: مترو ما در رنکینگ جهانی در وضعیت بدی قرار ندارد و می‌توانیم خود را جزو ١۵-١٠ مورد اول در جهان تلقی کنیم، اما کافی نیست و باید بهتر شویم.

وی گفت: تلاش می‌کنیم طور دیگری به شهر نگاه کنیم و کیفیت زندگی را در شهرمان بالا ببریم. این مهم امکان‌پذیر نیست جز با همراهی مردم و حقیقت این است که بدون همراهی مردم بسیار سخت خواهد بود.

حناچی در برنامه زنده تهران٢٠ گفت: امسال ذرات معلق در هوا تا بیش از ٢٠ درصد کاهش پیدا کرده است. برخی می‌گویند به خاطر نزولات جوی بوده که نفی نمی‌کنم، اما ما معاینه فنی را جدی‌تر از قبل تعقیب کردیم و دوربین‌ها به این موضوع حساس شدند؛ خودروهای سنگین با معاینه فنی جدی مواجه شدند. خودروهای سنگین نقش اساسی در این زمینه دارند؛ در بعضی روزهای جمعه از ساعت ٨ شب به بعد که تردد خودروهای سنگین آزاد می‌شود، میزان ذرات معلق افزایش پیدا می‌کند. تعداد مراکز معاینه فنی افزایش پیدا کرده، پلیس به شکل رندوم ماشین‌ها را برای چک کردن معاینه فنی بررسی می‌کند. وقتی شما ساعات پیک یک روز خاص را در ٢ سال متفاوت مقایسه می‌کنید، به تأثیر واقعی عملکرد ما در این حوزه دست پیدا می‌کنید.