در یک مناسبت بی‌ربط، در سالروز تولد میرحسین موسوی حامیانش فیلمی از او را دست به دست می‌کنند که در خانه‌ای مشغول خواندن نماز است، در حالی که سه چهار نفر هم به او برای نماز جماعت اقتدا کرده‌اند.
به گزارش جوان در فیلم مذکور میز و صندلی برای نماز خواندن موسوی گذاشته شده و او بخش‌هایی از نمازش را نشسته می‌خواند در حالی که سه نفری که به او اقتدا کرده‌اند، نمازشان را ایستاده می‌خوانند و در فقه شیعه اقتدای ایستاده به نشسته صحیح نیست. موسوی در دهه ۶۰ گفته بود که مقلد امام خمینی است و حضرت امام چنین اقتدایی را درست نمی‌دانند.
این البته تنها ایراد فیلم نماز مذکور نیست. در صف نماز جوانی حضور دارد که نمازش را با یک سجده می‌خواند و بعد هم با شکستن نماز شروع به صحبت با نفر کناری می‌کند! روی فیلم هم صدای اذان می‌آید که معلوم نیست به افق کجاست؛ چه آنکه موسوی و مأمومینش در حال خواندن نماز هستند و این یعنی اذان قبلاً گفته شده است!
اشکالات موجود در فیلم نشان از یک سناریوی ضعیف و اجرای ضعیف‌تر برای تحت تأثیر قرار دادن افکار عمومی و ایجاد حس همدلی و همراهی با موسوی دارد، اما وقتی حتی از اجرای یک نماز ساده برنمی‌آیند، یعنی آن‌قدر در سیاست و بازی‌های سیاسی غرق شده‌اند که امور روزانه را هم از خاطر برده‌اند.
تنها چیزی که باعث میشه که بتونه آبروی خودشو جمع کنه اینه که علنا توبه کنه و خواستدار ببخشش نظام باشه.
در غیر اینصورت به ننگ و به سرسپردگی اسمش در تاریخ ایران ثبت خواهد شد.
البته عاقبت بخیر شدن هم خودش سعادت میخواد.