مثل همیشه اگر بخواهیم خوش‌بینانه به ماجرا‌های شب افتتاحیه جشنواره فیلم فجر نگاه کنیم باید اسمش را بدسلیقگی بگذاریم، اما از کنار این همه بدسلیقگی آن هم در بزرگ‌ترین رویداد فرهنگی انقلاب مصادف با چهلمین سالگرد نمی‌توان به راحتی گذشت.
روی خط حاشیه‌سازی برای سینما و انقلاب
به گزارش جوان افتتاحیه جشنواره فیلم فجر که مصادف با چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی برگزار شد بار دیگر و به خوبی مظلومیت و در عین حال اقتدار و سعه صدر انقلاب اسلامی را به نمایش گذاشت.
اینجاست که باید گفت: اگر دلتان برای انقلاب و ملت ایران نمی‌سوزد دست کم برای سینما، فرهنگ و هنر کشور دل بسوزانید.
ظاهراً بخشی از اتاق فکر دولت به جای اقدام و عمل جهادی برای حل مشکلات معیشتی مردم همچنان دوقطبی‌سازی آن هم در بستر مسائل هنری و فرهنگی را اصلی‌ترین راهکار برای اداره کشور می‌داند.
اینکه جشنواره فجر انقلاب بستر این حاشیه‌سازی شود نه فقط ظلم به سینمای ایران بلکه ستم به مردم و انقلاب است. مسئولان برگزاری جشنواره فیلم فجر باید پاسخگوی اتفاقات شب افتتاحیه این رویداد بزرگ هنری باشند؛ اتفاقاتی که به طور قطع با یک مدیریت مسئولانه می‌توانست از بروز آن جلوگیری کند.
مسئولان جشنواره فجر باید پاسخگو باشند
مسئولان جشنواره باید پاسخگوی انتخاب‌های اشتباه خود باشند.
حاشیه‌های شب افتتاحیه می‌توانست با کمی دقت و دلسوزی اتفاق نیفتد. انتخاب فاطمه معتمد‌آریا برای تجلیل از او در ۴۰ سالگی انقلاب نوعی دهن‌کجی به انقلاب محسوب می‌شود.
مسئولان محترم برگزاری دست‌کم می‌توانستند این بازیگر همیشه حاشیه‌ساز سینمای ایران را توجیه کنند که روی سن علیه انقلاب حرافی نکند و شأن جشنواره فجر انقلاب را نگه دارد.
آیا مسئولان برگزاری جشنواره فجر آنقدر هوش و درایت ندارند تا از میان این همه چهره سینمایی و پیشکسوت کسی را انتخاب کنند که دست‌کم به انقلاب حمله نکند؟ «با اینکه در ۴۰ سال گذشته همواره مرا محدود ساخته‌اند، اما این محدودیت‌ها موجب پیشرفت من شده است و همکارانم و نه مسندنشینان، همیشه حامی من بوده‌اند.» کیست که نداند این انقلاب اسلامی بود که زمینه رشد و پیشرفت و حضور بالنده زنان در عرصه‌های مختلف به ویژه سینما را فراهم کرد؟
ظاهراً مسئولان برگزاری جشنواره احساس کردند صرفاً با وجود فاطمه معتمد‌آریا جنس‌شان برای حاشیه‌سازی و دهن‌کجی به انقلاب اسلامی جور نیست که رضا کیانیان را نیز بالای سن بردند؛ بازیگری که با وجود کم‌فروغ بودن کمی و کیفی شدید مقابل دوربین طی سال‌های اخیر باز هم روی سن افتتاحیه می‌رود. جالب است که بار‌ها در سنوات گذشته و در بسیاری از رویداد‌های مختلف فرهنگی و هنری از او تقدیر و تجلیل شده و گویی در سینمای ایران قحط الرجال و قحط‌النساء است که همواره باید نظاره‌گر چند چهره خاص روی سن مراسمات مختلف باشیم.
هر مسئول عاقلی این را می‌فهمد که رضا کیانیانی که اخیراً حتی شأن مجلس ترحیم سیدضیاءالدین دری را نگه نداشت و تریبون مراسم ختم را به ابزاری برای عقده‌گشایی علیه انقلاب اسلامی تبدیل کرد نباید بالای سن مراسم افتتاحیه بزرگ‌ترین رویداد هنری کشور آن هم در چله انقلاب اسلامی برد.
جفا به سینمای ملی و انقلاب اسلامی
اما حاشیه‌سازی برای جشنواره فجر و در مراسم افتتاحیه به همین جا ختم نشد. در این مراسم یک نمایش روی صحنه اجرا شد که زنی خواننده در آن تک‌خوانی کرد! کارگردان نمایش هم «محمد رحمانیان» بود؛ کسی که سال‌ها پیش در نمایش «روز حسین» به مناسبت پیروزی انقلاب اسلامی ایران عاشورا و امام حسین (ع) را به سخره گرفته بود. در بخشی دیگر گروهی از زنان لباس‌های مختلفی تنشان بود که مثلاً تمام اقشار ملت را نمایندگی کنند و یکی از افراد روی سن مثلاً نماینده «تراجنسیتی»های ایران بوده است! جل‌الخالق! یعنی به زعم برگزارکنندگان مراسم به تازگی بیماری‌های خاص هم یک قومیت محسوب می‌شوند؟
در بخشی دیگر یک خواننده زن پشت تریبون تک‌خوانی می‌کند و طبیعتاً، چون میکروفون فقط مقابل اوست همخوانی میان او و دیگر سرایندگان ایجاد نمی‌شود. باید بپذیریم که همه این‌ها اتفاقی رقم خورده است؟!
همه این اتفاقات جلوی چشم وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و نیز سرپرست سازمان سینمایی جناب آقای انتظامی رقم می‌خورد. این همه کم‌لطفی به انقلاب اسلامی آن هم در افتتاحیه جشنواره فجر و موسم ۴۰ سالگی انقلاب نشان از چه چیزی دارد؟ کار به جایی رسیده که بدیهی‌ترین انتظار از دست‌اندرکاران جشنواره فجر این شده که کسی از تریبون نظام به انقلاب دهن‌کجی نکند. باید گفت: حاشیه‌سازان مثل همیشه تا حدودی به اهداف حداقلی‌شان رسیدند و توانستند تمرکز بخشی از جامعه را دست‌کم برای مدتی کوتاه به انحراف بکشانند، اما قاعدتاً این شکل اداره جامعه همیشه جواب نمی‌دهد و موعد پاسخگویی به سؤالات مهم‌تر مردم درباره اقتصاد و معیشت نیز فرا خواهد رسید. جفا به سینمای ملی ایران و انقلاب اسلامی ایران جفا به ایران است. این واقعیت همه اتفاقات رقم خورده در شب اول جشنواره فیلم فجر است.
