بايد گفت اتحاديه عرب مدتهاست كه جايگاه خود را در معادلات منطقه اي و بين المللي از دست داده است. خصوصا پس از انقلاب مصر و سقوط مبارك اين امر تشديد شده است. لذا اين اتحاديه تلاش مي كند تا نقش خود را احيا كند. بايد گفت كه در درون خود اتحاديه عرب يك رقابت بين عربستان و قطر در يك طرف و سوريه و مصر در طرف ديگر وجود دارد. عربستان و قطر تلاش دارند تا نقشي را كه مصر و سوريه ايفا مي كردند را بر عهده گيرند. لذا شاهد اقدامات اين دو خصوصا قطر در عرصه منطقه اي مانند ليبي، مصر و سوريه هستيم.
نكته ديگر آن است كه اتحاديه عرب بر آن است كه مسائل مربوط به جهان عرب را در درون خود اتحاديه عرب حل و فصل نمايد و اين مسائل به بيرون نرود چرا كه در صورت ورود بازيگران خارجي مسائل پيچيده تر مي شود. بنابراين بايد گفت كه معلوم نيست كه اتحاديه عرب با توجه به اين مسائل توانايي دارد تا در جهت مصلحت عربي خود اقدام كند يا نه؟
يعني اتحاديه عرب توان حل بحران موجود در سوريه را ندارد؟
با خروج نيروهاي نظامي از شهرها زمينه براي گروه هاي مسلح فراهم مي شود و همچنين در كنار آن زمينه براي بازگشت مردم به سطح شهر فراهم مي شود. در اين فضا و بر طبق توافق نامه اگر قرار باشد كه زندانيان سياسي نيز آزاد شوند وضعيت بحراني تر مي شود. اگر در اين شرايط همان خط مشي سابق توسط اسد در پيش گرفته شود، شرايط براي اسد سخت تر مي شود. به اين موارد بايد دخالت اروپا و آمريكا را نيز اضافه كرد كه باعث مي شود اوضاع بغرنج تر گردد.
با اين تفاصيل كه در مورد اين طرح فرموديد بايد پرسيد كه چرا اساسا سوريه اين طرح را پذيرفت؟
در سوريه دو نگاه متفاوت دنبال مي شود. يك نگاه معتقد است كه سوريه بحران را پشت سر گذاشته و بر مشكلات فائق امده است و لذا سوريه با طرح اتحاديه عرب نيز كنار مي آيد. اما در مقابل نگاهي ديگري مطرح است كه معتقد است تحولات پيش رو به ضرر اسد است و اين تحولات بايد در جهان عرب مديريت شود تا كار به نهادهاي بين المللي مانند شوراي حقوق بشر و يا شوراي امنيت نكشد . نگاه اول بيشتر توسط برخي دولتمردان سوري دنبال مي شود در حالي كه نگاه دوم توسط مخالفان اسد.
به دخالت غرب در امور سوريه اشاره كرديد. به هر حال اسد يك فرمان عفو عمومي صادر كرد اما ديديم كه آمريكا صراحتا از مخالفين خواست تا اسلحه هاي خود را تحويل ندهند. رفتار آمريكا را چگونه ارزيابي مي كنيد؟
بينيد اين دخالت آمريكا دارد صريح تر مي شود و آمريكا صريح تر از گذشته از مردم خواسته تا در كنار اسد قرار نگيرند. نكته اي كه بايد به آن توجه كرد ان است كه اگر اسد اقدامات اصلاحي را سريع انجام دهد و باب گفتگوي ملي با مخالفان براي ايجاد تغييرات گسترده را باز كند مي تواند از نفوذ خارجي ها جلوگيري كرده و راه را براي استمرار حكومت خود همورا كند.
شما قبلا هم گفته بوديد كه اسد بدنبال اصلاحات بوده است. آیا بحران بوجود آمده اين فرصت را براي اسد فراهم نمي كند تا بتواند موانع اصلي اصلاحات كه برخي از اعضاي بعث هستند را كنار بزند؟
