بهادر باقری می‌گوید: این بیم می‌رود که تا چند سال دیگر کسی نتواند متون قدیمی را بخواند و با آن‌ها ارتباط برقرار کند، چون تیراژ آن‌چه در فضای مجازی گسترش پیدا می‌کند به میلیون‌ها بازدید می‌رسد و وجود غلط در یک متن با تیراژ میلیونی مثل این است که یک ویروس خطرناک در یک محیط جمعی گسترش پیدا کند که جبران آن کار ساده‌ای نیست.
این عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: زبان فارسی به عنوان یکی از قدیمی‌ترین زبان‌های جهان با داشتن بیش از ۲۰۰ میلیون گویش‌ور در ایران، تاجیکستان، افغانستان و سراسر جهان زبانی است که حاوی و حامل فرهنگ، تمدن و بهترین اندیشه‌های بزرگانی چون حافظ، عطار، خیام و مولاناست و حفظ و پاسداشت این زبان در حقیقت حفظ و پاسداشت این میراث ارزشمند ماست؛ اما این روزها بویژه در فضای مجازی شاهد بی‌توجهی و شلختگی زبان هستیم.
او افزود: بسیاری از کاربران از یک زبان ویژه استفاده می‌کنند که یا حروف الفبا را دقیق در جای خود به کار نمی‌برند و یا کلمات را هرطور که دوست دارند تایپ می‌کنند که هم به نوعی بی‌توجهی به اصل زبان است و هم از کم‌سوادی و کم‌مطالعه بودن کاربران حکایت دارد. البته گاهی هم به‌نوعی نگاه طنز و شوخی با مقوله زبان است. کسانی که مسئول پاسداشت زبان و ادبیات فارسی هستند باید کاری کنند؛ من نمی‌توانم نسخه تجویز بکنم، اما باید کاری کرد تا در طول زمان استثناها به قاعده و این ناهنجاری‌ها به هنجار تبدیل نشود. سلامت زبان، نوشتار و گفتار بسیار مهم است.
معاون اجرایی گسترش زبان فارسی و ایران‌شناسی در دانشگاه‌ها و مراکز علمی خارج از کشور درباره تاثیر این بی‌توجهی‌ها به زبان در گسترش بین‌المللی فرهنگ و ادبیات‌مان بیان کرد: وقتی ما می‌خواهیم از طریق زبان، داشته‌ها و سرمایه‌های فرهنگی و ادبی‌مان را در جهان گسترش دهیم اگر خودمان رعایت نکنیم و جلو فساد و تباهی آن را نگیریم چطور می‌توانیم توقع داشته باشیم این زبان با یک شخصیت و هویت حساب‌شده و تعریف‌شده در جای جای جهان گسترش پیدا کند. به نظرم باید فکری اصولی کرد و با آموزش، اهمیت زبان را برای کاربران بویژه در فضای مجازی نشان داد، تا متوجه شوند که این اشتباهات سهوی یا عمدی که ناشی از کم‌سوادی یا کم‌مطالعه بودن یا شیطنت و طنز آنان است چقدر می‌تواند به زبان لطمه بزند.
باقری با بیان این‌که زبان یک پدیده زنده و زایاست، اظهار کرد: زبان تغییر می‌کند و صیقل می‌خورد. واژه‌ها هم در طول زمان، معنا و جایگاه‌شان تغییر پیدا می‌کند که این‌ها طبیعی است، ولی این‌که دانسته یک موج راه بیندازیم و زبان را تضعیف و تحریف کنیم و شکل ناهنجاری به آن بدهیم درست نیست و به فرهنگ و ادبیات ما لطمه وارد می‌کند.
این پژوهشگر زبان و ادبیات فارسی سپس درباره تاثیر فضای مجازی در ترویج غلط‌نویسی‌های رایج گفت: یک زمان کتاب‌ها با تیراژ سه‌هزار یا نهایت پنج‌هزار نسخه منتشر می‌شد، اما حالا با توجه به وجود فضای مجازی، رادیو و تلویزیون، مخاطبان غلط‌های موجود میلیونی هستند که در این حالت اگر پیام خوب و درستی منتشر شود خیلی خوب است، اما اگر نادرست باشد برای خیلی از جوانان و نوجوانان به عنوان یک مرجع است و وقتی این آب از سرچشمه گل‌آلود باشد تا ابد هم گل‌آلود می‌ماند. بویژه کسانی که در تلگرام و اینستاگرام صفحاتی با مخاطبان میلیونی دارند باید حواس‌شان باشد که زبان و هویت‌مان را خدشه‌دار نکنند.
بهادر باقری افزود: امیدوارم بخش درست‌نویسی و نظارت بر متن‌ها که اکنون در برخی ادارات وجود دارد پررنگ‌تر شود و اهمیتش برای برنامه‌ریزان و استفاده کنندگان این محصولات فرهنگی بیشتر و روی آن تاکید بیشتری شود.
او همچنین درباره فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی و سهمی که در پیشگیری از غلط‌نویسی‌ها دارد گفت: با توجه به فرصتی که بوده و زحمتی که کشیده شده و هزینه‌ای که صرف شده است، دستاورد چندان متناسبی با آن‌ها مشهود نبوده و در این زمینه باید فکری اساسی شود. هنوز کارهای نکرده و راه‌های نرفته در این حوزه زیاد است.
