یکی از راه های کسب امتیاز برای سهمیه المپیک شرکت تیم های باشگاهی در تور های بین الملی است که هر ساله از تعداد آن ها برای شرکت در رقابت های خارجی کاسته می شود که یکی از دلایل آن مشکلات مالی است و تیم های باشگاه روز به روز ورشکسته می شوند. امسال تیم های شرکت کننده ای که قرار است در رقابت های بین المللی شرکت کنند سه تیم شهرداری تبریز ، امید نیای مشهد و مس کرمان است که البته حضور آن ها همچنان قطعی نشده است . به دلیل تعداد کم تیم های اعزامی و نفرات کم تجربه ای که به مسابقات اعزام می شوند نتیجه خوبی کسب نمی شود و امتیازی برای سهمیه المپیک کسب نمی کنند. نداشتن شرایط مالی مناسب برای تیم های باشگاهی انگیزه آن ها را برای اعزام کم کرده است و خواه یا نا خواه نمی توانند اعزامی داشته باشند. حتی افراد با تجربه هم با شرکت نکردن در مسابقات نمی توانند سهمیه مستقیم المپیک را کسب کنند.
به گزارش باشگاه خبرنگاران آخرین رقابت مهمی که تیم ملی دوچرخه سواری در آن شرکت کرد ، بازی های آسیایی جاکارتا بود که یکی از ضعیف ترین نتایج در کارنامه دوچرخه سواری ثبت شد . به تازگی اعلام شد که ملی پوشانی که به رقابت های آسیایی اعزام شدند هیچ کدام از انگیزه ای برخوردار نبودند .در حال حاضر تیم ملی پوست اندازی کرده است و کادرفنی و بازیکنان تازه ای به تیم ملی دعوت شده اند که کمی امید ها را دوباره زنده کرده است . اما نکته مهم آن هست هر چه کادر فنی و بازیکنان تغییر کنند فایده ای ندارد مگر اینکه بستر و شرایطی از جمله اعزام ها و پیست برای تیم ملی فراهم شود فراهم شود .
تنها سه تیم باشگاه برای رقابت های خارجی ثبت نام کرده است
در این راستا آرش امیدفر بازیکن اسبق تیم ملی دوچرخه سواری در گفتگو با خبرنگار گوه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان بیان کرد: دوچرخه سواری در تمام رده ها در بخش بانوان و آقایان هر دو تیم باشگاهی وجود دارد . سه تیم باشگاهی برای رقابت های خارجی ثبت نام کرده است که در بخش جاده آقایان است . اکثر بازیکنان به خرج خود به رقابت ها اعزام خواهند شد و حتی بازیکنان دو تیم هزینه بلیط خود را پرداخت می کنند. در واقع هیچ اعزامی نخواهیم داشت و نتیجه ای نمی توانیم بگیریم. اکثر تیم های باشگاهی برزگ به خاطر شریط مالی ورشکست شده اند.
او گفت: با این شرایط به حتم برای کسب سهمیه المپیک با مشکل رو به رو خواهیم شد . در این شرایط اکثر حامیان مالی حمایت نمی کنند چرا که برایشان به صرفه نیست. دوچرخه و لوازم آن همگی وارداتی است و هزینه های سنگینی را برای بازیکن به وجود می آورد. حداقل هزینه دوچرخه وارداتی 70 میلیون تومان است که در رده های پایه بازیکن رغبت به خرید دوچرخه ای با این قیمت ندارد. برای پیشرفت دوچرخه، نیازمند مدیریت خوب و حمایت مالی کامل هستیم. اتفاقی که برای کشتی افتاد و خادم رئیس اسبق فدراسیون کشتی آن را به گردن گرفت ولی در دوچرخه سواری این چنین نیست. فدراسیون دوچرخه سواری دچار ضعف مدیریتی است اما ضعف بزرکتر مشکل مالی است.
مدال های ایران در رقابت های بین المللی تبدیل به تک مدال شده است
امیدفر اظهار کرد: باید برای بازی های قهرمانی آسیا اندونزی یک تیم کامل جوانان و بزرگسالان در دو بخش بانوان و آقایان در پیست و جاده اعزام شود اما به خاطر مشکلات مالی نهایتا 6 نفر اعزام خواهند شد. به خاطر نفرات اعزامی محدود و نداشتن اعزام به رقابت ها موفقیتی نخواهیم داشت و الکی به قهرمانی آسیا اعزام می شوند. شاید اگر دری به تخته بخورد یکی، دو نفر از این تعداد بتواند مدال کسب کند. همیشه مدال های ایران در تعدادهای بالا بوده است ولی در دو سال اخیر تبدیل به تک مدال شده است.
او گفت: تیم ملی دوچرخه سواری کسب سهمیه المپیک نمی تواند داشته باشد مگر این که برای مثال محمد دانشور که در کمپ سوئیس در حال تمرین است، از طرف فدراسیون جهانی به رقابت های اروپایی اعزام شود و سهمیه المیپیک را کسب کند که این موضوع ربطی به ایران ندارد و فدراسیون جهانی هزینه ها را تقبل می کند. اگر قرار است ایران کسب سهمیه کند باید حداقل در 10 رقابت بین المللی شرکت کنند تا امتیاز دریافت کنند. در حال حاضر هیچ فدراسیونی چنین بودجه ای را ندارد.
باند بازی در دوچرخه سواری مانع پیشرفت است
امیدفر افزود: راهکارهای موثر برای حل مشکلات در ابتدا داشتن همدلی تمام اعضای فدراسیون و ورزشکاران است. همچنین فدراسیون باید روی بازیکنان در رده های پایه به صورت گزینشی سرمایه گذاری شود و در ادامه باید برای اعزام این بازیکنان حامی مالی پیدا کرد. تا زمانی که باند بازی وجود داشته باشد هیچ پیشرفتی حاصل نمی شود.کشور ما در دوچرخه سواری پتانسیل بالایی دارد و از نظر هوشی ، بازیکنی و کشوری بهره خوبی دارد . همیشه بازیکنان خوب بوده اند و همیشه استعداد موجود است. بازیکن جوانی که انتخاب می شود باید حمایت کامل مالی شود.
او در پایان بیان کرد: زمانی که مصالح وجود ندارد هر مهندسی را که بیاورید نمی تواند چیزی را بسازد . تغییر مربی تا زمانی که زیر ساخت های دوچرخه سواری درست نشود فایده چندانی ندارد. وقتی به مربی می گویند اعزامی نخواهیم داشت و حقوقی نمی توانیم بدهیم انگیزه ای برای مربی باقی نمی ماند.دو ماه آینده قهرمانی پیست آسیا را در پیش خواهیم داشت، برای تک تک اعضای تیم ملی و کادر فنی آرزوی موفقیت دارم و هر کمکی از دست من بر بیاید انجام خواهم داد.
