نایب‌قهرمانی پرسپولیس آن‌قدر حاشیه و داستان داشت که می‌توانیم ماه‌ها در موردش صحبت کنیم. شنیدن صحبت پیشکسوتان در این شرایط نیز در نوع خود جالب است. به همین علت پای حرف‌های بهروز رهبری‌فرد، کاپیتان پیشین سرخ‌ها نشستیم.
*فینال را در چه شرایطی دیدید؟ استادیوم بودید؟
نه اتفاقاً در منزل، تنهایی نشستم بازی را دیدم!
*پرسپولیس را چطور دیدید؟
نبرد نابرابری بود. پرسپولیس با نصف تیمش مقابل کاشیما بازی کرد. از اول فصل که نصفه و نیمه بود، برای این بازی هم ماهینی، نعمتی و عالیشاه را از دست داد تا جنسش جور باشد. اگر این اتفاقات نمی‌افتاد، به راحتی می‌شد کاشیما را شکست داد.
*به نظرتان کاشیما تیم قدرتمندی نبود؟
فکر می‌کردم خیلی قوی‌تر باشد، اما از کاشیما چیز خاصی ندیدم. آن‌ها شبیه تیم‌های عربی حاشیه خلیج فارس فوتبال بازی می‌کردند. ژاپنی‌ها به خاطر سرعت بالا در انتقال توپ و دوندگی مشهور بودند، اما کاشیما همین فاکتور را هم نداشت. در مجموع فکر می‌کنم مفت و مجانی قهرمانی را از دست دادیم و بدتر اینکه به این زودی به فینال آسیا نمی‌رویم.
*یعنی مهم‌ترین مشکل پرسپولیس، بازیکنانش بودند؟
از نظر من بله. دو گلی که خوردیم، تاکتیکی نبود، دیدید چطور توپ وارد دروازه شد. گل اول که فقط بازیکن حریف به توپ ضربه زد و روی گل دوم، مهاجم‌شان هم نفهمید چی شد که گل زد، فقط شادی گل کرد! این‌ها گل حادثه‌ای است. هنوز هم می‌گویم السد خیلی بهتر از کاشیما بود، چون بازیکنان تأثیرگذاری داشت.
*موضوع اختلاف ساعت چقدر روی کار تیم در بازی رفت اثر گذاشت؟
بدون تأثیر هم نبود، اما نمی‌دانم چه اتفاقی در سفر‌های دبی می‌افتد که هر وقت تیم‌های ما آنجا اردو می‌زنند، همه چیز خراب می‌شود. یک روزی، علی پروین به این نتیجه رسید و دیگر ما را به اردوی امارات نبرد. واقعاً نمی‌دانم داستان چیست؛ آب و هوا بد است، ایرانی‌ها زیاد هستند و مزاحم می‌شوند یا... تا شنیدم پرسپولیس به امارات می‌رود، به دوستانم گفتم برانکو اشتباه کرد. باید از فرودگاه دبی به ژاپن می‌رفتند و دو روز هم بیشتر می‌ماندند. در برگشت از آنجا هم اشتباه کردند، چون هوای دبی تا تهران زمین تا آسمان در پاییز تفاوت دارد. دیدید که تأثیر بدی هم گذاشت.
*به نظر شما حمایت‌ها از پرسپولیس کامل بود؟
تا به حال چنین عزم ملی برای حمایت از یک تیم ندیده بودم. هواداران که قهرمان شدند، اما از بحث آن‌ها که بگذاریم، وزیر و وکیل این مملکت به اردوی پرسپولیس ریختند تا تیم، کم و کسری نداشته باشد. انگار همه کشور برای ۷، ۸ روز معطوف به پرسپولیس شده بود. این موضوع واقعاً خوب است؛ کاش پرسپولیس هم مهره داشت تا می‌توانست قهرمان شود.
*اما برخی هواداران تیم‌های دیگر، علیه پرسپولیس شعار داده و از کاشیما حمایت کردند!
این موضوع کاملاً طبیعی است، آن‌ها رقیب ما هستند و کری‌خوانی هم داریم. پرسپولیس اگر می‌خواست این مسائل را نبیند، باید قهرمان می‌شد. اگر این اتفاق می‌افتاد، همین‌هایی که الان شادی می‌کنند، آن زمان به پرسپولیسی‌ها تبریک می‌گفتند. یک تیم باید خودش برای موفقیت خودش بجنگد و به کار سایر باشگاه‌ها، کاری نداشته باشد.
*تو همیشه حامی برانکو بودی. به نظرت او نتیجه خوبی در آسیا گرفته یا نه؟
بگذارید بگویم برانکو در مجموع، نمره قبولی گرفته. پرسپولیس در آسیا هیچی غیر از دانش و آرامش برانکو نداشت. همه ما، این آرامش را حس کردیم. خیلی از مربیان ما استرس دارند و نمی‌توانند تصمیمات درستی بگیرند، اما او با همه فرق دارد. فعلاً بهتر از برانکو برای پرسپولیس نمی‌آید. واقعاً بی‌معرفتی است که با یک باخت بخواهیم به او حمله کنیم. اگر برانکو برود، باز هم باید دنبال مربیان ضعیف و رسیدن به رتبه سوم و چهارم جدول برویم. هر کس در این شرایط از برانکو انتقاد کند، حرف فنی نزده بلکه حسادت کرده است. کلاً ما ایرانی‌ها حسودیم و به آدم‌های موفق، حسادت می‌کنیم! قرار نیست یک مربی همیشه برنده باشد. الان پرسپولیس بهترین بازی‌ها را انجام می‌دهد و همین هم عالی است. واقعاً دلم برای او سوخت. اگر مثلاً همین کریم باقری می‌توانست بازی کند، پرسپولیس قهرمان می‌شد. او در فینال هم بازنده بدی نبود و پرسپولیس با این هم مشکلی که داشت، هرگز تحقیر نشد.
*برخی می‌گویند برانکو بهترین مربی تاریخ پرسپولیس است. این موضوع را می‌پذیری؟
باید دهه به دهه نگاه کنیم. مثلاً در دهه ۶۰ پرسپولیس نتایجی می‌گرفت که همه می‌گفتند علی پروین بهترین مربی تاریخ است. ما استانکو را هم داشتیم که بهترین نتایج را می‌گرفت و مدام جام می‌آورد. برانکو هم یکی از بهترین مربیان تاریخ پرسپولیس است نه صرفاً بهترین آن.
*چه نظری در مورد انتقاد از بازیکنانی که پرسپولیس را ترک کردند، دارید؟
به نظرم این انتقادات حالا دیگر به درد نمی‌خورد. پرسپولیس در تمام تاریخش که نمی‌تواند از احمدرضا عابدزاده استفاده کند. همین سیدجلال دو یا سه سال دیگر باید خداحافظی کند. بالاخره این‌ها یک روز آمدند و یک روز هم باید بروند. هر کس پیشنهاد وسوسه‌انگیز دارد، باید برود پی زندگی‌اش. پرسپولیس تیمی نیست که از نبود ستاره لطمه بخورد. اینجا هم، بازیکنانش مصدوم و محروم شدند وگرنه با همان تیم، کاشیما را از پیش رو برمی‌داشت. در ضمن چه تضمینی وجود داشت با همه آن بازیکنان پرسپولیس قهرمان می‌شد؟ من این مباحث را قبول ندارم.
*اما قبول دارید که برخی باعث شدند پرسپولیس لطمه بخورد؟
بله صددرصد. نوع قرارداد بستن، مدل مدیریت و... تأثیر بدی روی باشگاه گذاشت. مدیران قبلی به خصوص طاهری بودند که کمر پرسپولیس را شکستند. اگر می‌توانستیم بازیکن بگیریم، جدایی امثال امیری، احمدزاده، محرمی و بقیه اصلاً به چشم نمی‌آمد. پس، پرسپولیس از رفتن این بازیکنان لطمه نخورد، از بسته ماندن پنجره نقل و انتقالاتش آسیب دید. هواداران اگر انتقادی دارند، باید یقه طاهری را بگیرند نه بازیکنانی که رفتند!
*آینده پرسپولیس را چطور می‌بینید؟
وقتی ما در نیمه‌نهایی به سامسونگ کره‌جنوبی باختیم، همه نسبت به آینده دلسرد و بی‌انگیزه شدیم. مدام می‌گفتیم کاش فلانی آن توپ را به گل تبدیل می‌کرد، کاش این‌طوری گل نمی‌خوردیم، کاش بازی را می‌بردیم و... برای بازی‌های آینده‌مان انگیزه و تمرکز نداشتیم و ذهن‌مان درگیر گذشته بود. طبیعی است که پرسپولیسی‌ها برای ریکاوری روحی، زمان نسبتاً زیادی صرف کنند به خصوص که بازیکن هم ندارند. شاید در این راه، چند بازی لیگ را از دست بدهند.
*فکر می‌کنی در این فینال جای چه بازیکنانی خالی بود؟
من مدام افسوس می‌خوردم که چرا مدافع چپ و راست نداشتیم. الان هم نمی‌توانیم از شجاع گلایه کنیم که چرا حمله نمی‌کرد، ارسال نداشت؛ چون تمام عمرش مدافع وسط بوده و در دفاع راست هم عالی بازی کرد. اگر علیرضا امامی‌فر دفاع چپ و مهدی مهدوی‌کیا دفاع راست تیم بودند، قطعاً بازی را می‌بردیم.
*حرف آخر؟
دقیقاً پشت سر برانکو، مصطفی قنبرپور رفت که مدالش را بگیرد! من واقعاً از دیدن این صحنه تعجب کردم؛ حق بازیکنان و کادر فنی بود که این کار را انجام دهند، اما قنبرپور که همه‌کاره باشگاه است، زودتر از بقیه مدال گرفت در حالی که باید در آن دقایق، حواسش به بازیکنان بود نه گرفتن مدال! فعلاً ایشان شده «یوهان کرویف» پرسپولیس، چون یک روز مربی است، یک روز رئیس آکادمی و حالا هم سرپرست تیم. دو روز دیگر هم مدیرعامل و بعد هم مالک باشگاه می‌شود! آن هم با سابقه ۶ ماه حضور در تمرینات پرسپولیس و ۳۳ دقیقه بازی برای این تیم!
*فینال را در چه شرایطی دیدید؟ استادیوم بودید؟
نه اتفاقاً در منزل، تنهایی نشستم بازی را دیدم!
*پرسپولیس را چطور دیدید؟
نبرد نابرابری بود. پرسپولیس با نصف تیمش مقابل کاشیما بازی کرد. از اول فصل که نصفه و نیمه بود، برای این بازی هم ماهینی، نعمتی و عالیشاه را از دست داد تا جنسش جور باشد. اگر این اتفاقات نمی‌افتاد، به راحتی می‌شد کاشیما را شکست داد.
*به نظرتان کاشیما تیم قدرتمندی نبود؟
فکر می‌کردم خیلی قوی‌تر باشد، اما از کاشیما چیز خاصی ندیدم. آن‌ها شبیه تیم‌های عربی حاشیه خلیج فارس فوتبال بازی می‌کردند. ژاپنی‌ها به خاطر سرعت بالا در انتقال توپ و دوندگی مشهور بودند، اما کاشیما همین فاکتور را هم نداشت. در مجموع فکر می‌کنم مفت و مجانی قهرمانی را از دست دادیم و بدتر اینکه به این زودی به فینال آسیا نمی‌رویم.
*یعنی مهم‌ترین مشکل پرسپولیس، بازیکنانش بودند؟
از نظر من بله. دو گلی که خوردیم، تاکتیکی نبود، دیدید چطور توپ وارد دروازه شد. گل اول که فقط بازیکن حریف به توپ ضربه زد و روی گل دوم، مهاجم‌شان هم نفهمید چی شد که گل زد، فقط شادی گل کرد! این‌ها گل حادثه‌ای است. هنوز هم می‌گویم السد خیلی بهتر از کاشیما بود، چون بازیکنان تأثیرگذاری داشت.
*موضوع اختلاف ساعت چقدر روی کار تیم در بازی رفت اثر گذاشت؟
بدون تأثیر هم نبود، اما نمی‌دانم چه اتفاقی در سفر‌های دبی می‌افتد که هر وقت تیم‌های ما آنجا اردو می‌زنند، همه چیز خراب می‌شود. یک روزی، علی پروین به این نتیجه رسید و دیگر ما را به اردوی امارات نبرد. واقعاً نمی‌دانم داستان چیست؛ آب و هوا بد است، ایرانی‌ها زیاد هستند و مزاحم می‌شوند یا... تا شنیدم پرسپولیس به امارات می‌رود، به دوستانم گفتم برانکو اشتباه کرد. باید از فرودگاه دبی به ژاپن می‌رفتند و دو روز هم بیشتر می‌ماندند. در برگشت از آنجا هم اشتباه کردند، چون هوای دبی تا تهران زمین تا آسمان در پاییز تفاوت دارد. دیدید که تأثیر بدی هم گذاشت.
*به نظر شما حمایت‌ها از پرسپولیس کامل بود؟
تا به حال چنین عزم ملی برای حمایت از یک تیم ندیده بودم. هواداران که قهرمان شدند، اما از بحث آن‌ها که بگذاریم، وزیر و وکیل این مملکت به اردوی پرسپولیس ریختند تا تیم، کم و کسری نداشته باشد. انگار همه کشور برای ۷، ۸ روز معطوف به پرسپولیس شده بود. این موضوع واقعاً خوب است؛ کاش پرسپولیس هم مهره داشت تا می‌توانست قهرمان شود.
*اما برخی هواداران تیم‌های دیگر، علیه پرسپولیس شعار داده و از کاشیما حمایت کردند!
این موضوع کاملاً طبیعی است، آن‌ها رقیب ما هستند و کری‌خوانی هم داریم. پرسپولیس اگر می‌خواست این مسائل را نبیند، باید قهرمان می‌شد. اگر این اتفاق می‌افتاد، همین‌هایی که الان شادی می‌کنند، آن زمان به پرسپولیسی‌ها تبریک می‌گفتند. یک تیم باید خودش برای موفقیت خودش بجنگد و به کار سایر باشگاه‌ها، کاری نداشته باشد.
*تو همیشه حامی برانکو بودی. به نظرت او نتیجه خوبی در آسیا گرفته یا نه؟
بگذارید بگویم برانکو در مجموع، نمره قبولی گرفته. پرسپولیس در آسیا هیچی غیر از دانش و آرامش برانکو نداشت. همه ما، این آرامش را حس کردیم. خیلی از مربیان ما استرس دارند و نمی‌توانند تصمیمات درستی بگیرند، اما او با همه فرق دارد. فعلاً بهتر از برانکو برای پرسپولیس نمی‌آید. واقعاً بی‌معرفتی است که با یک باخت بخواهیم به او حمله کنیم. اگر برانکو برود، باز هم باید دنبال مربیان ضعیف و رسیدن به رتبه سوم و چهارم جدول برویم. هر کس در این شرایط از برانکو انتقاد کند، حرف فنی نزده بلکه حسادت کرده است. کلاً ما ایرانی‌ها حسودیم و به آدم‌های موفق، حسادت می‌کنیم! قرار نیست یک مربی همیشه برنده باشد. الان پرسپولیس بهترین بازی‌ها را انجام می‌دهد و همین هم عالی است. واقعاً دلم برای او سوخت. اگر مثلاً همین کریم باقری می‌توانست بازی کند، پرسپولیس قهرمان می‌شد. او در فینال هم بازنده بدی نبود و پرسپولیس با این هم مشکلی که داشت، هرگز تحقیر نشد.
*برخی می‌گویند برانکو بهترین مربی تاریخ پرسپولیس است. این موضوع را می‌پذیری؟
باید دهه به دهه نگاه کنیم. مثلاً در دهه ۶۰ پرسپولیس نتایجی می‌گرفت که همه می‌گفتند علی پروین بهترین مربی تاریخ است. ما استانکو را هم داشتیم که بهترین نتایج را می‌گرفت و مدام جام می‌آورد. برانکو هم یکی از بهترین مربیان تاریخ پرسپولیس است نه صرفاً بهترین آن.
*چه نظری در مورد انتقاد از بازیکنانی که پرسپولیس را ترک کردند، دارید؟
به نظرم این انتقادات حالا دیگر به درد نمی‌خورد. پرسپولیس در تمام تاریخش که نمی‌تواند از احمدرضا عابدزاده استفاده کند. همین سیدجلال دو یا سه سال دیگر باید خداحافظی کند. بالاخره این‌ها یک روز آمدند و یک روز هم باید بروند. هر کس پیشنهاد وسوسه‌انگیز دارد، باید برود پی زندگی‌اش. پرسپولیس تیمی نیست که از نبود ستاره لطمه بخورد. اینجا هم، بازیکنانش مصدوم و محروم شدند وگرنه با همان تیم، کاشیما را از پیش رو برمی‌داشت. در ضمن چه تضمینی وجود داشت با همه آن بازیکنان پرسپولیس قهرمان می‌شد؟ من این مباحث را قبول ندارم.
*اما قبول دارید که برخی باعث شدند پرسپولیس لطمه بخورد؟
بله صددرصد. نوع قرارداد بستن، مدل مدیریت و... تأثیر بدی روی باشگاه گذاشت. مدیران قبلی به خصوص طاهری بودند که کمر پرسپولیس را شکستند. اگر می‌توانستیم بازیکن بگیریم، جدایی امثال امیری، احمدزاده، محرمی و بقیه اصلاً به چشم نمی‌آمد. پس، پرسپولیس از رفتن این بازیکنان لطمه نخورد، از بسته ماندن پنجره نقل و انتقالاتش آسیب دید. هواداران اگر انتقادی دارند، باید یقه طاهری را بگیرند نه بازیکنانی که رفتند!
*آینده پرسپولیس را چطور می‌بینید؟
وقتی ما در نیمه‌نهایی به سامسونگ کره‌جنوبی باختیم، همه نسبت به آینده دلسرد و بی‌انگیزه شدیم. مدام می‌گفتیم کاش فلانی آن توپ را به گل تبدیل می‌کرد، کاش این‌طوری گل نمی‌خوردیم، کاش بازی را می‌بردیم و... برای بازی‌های آینده‌مان انگیزه و تمرکز نداشتیم و ذهن‌مان درگیر گذشته بود. طبیعی است که پرسپولیسی‌ها برای ریکاوری روحی، زمان نسبتاً زیادی صرف کنند به خصوص که بازیکن هم ندارند. شاید در این راه، چند بازی لیگ را از دست بدهند.
*فکر می‌کنی در این فینال جای چه بازیکنانی خالی بود؟
من مدام افسوس می‌خوردم که چرا مدافع چپ و راست نداشتیم. الان هم نمی‌توانیم از شجاع گلایه کنیم که چرا حمله نمی‌کرد، ارسال نداشت؛ چون تمام عمرش مدافع وسط بوده و در دفاع راست هم عالی بازی کرد. اگر علیرضا امامی‌فر دفاع چپ و مهدی مهدوی‌کیا دفاع راست تیم بودند، قطعاً بازی را می‌بردیم.
*حرف آخر؟
دقیقاً پشت سر برانکو، مصطفی قنبرپور رفت که مدالش را بگیرد! من واقعاً از دیدن این صحنه تعجب کردم؛ حق بازیکنان و کادر فنی بود که این کار را انجام دهند، اما قنبرپور که همه‌کاره باشگاه است، زودتر از بقیه مدال گرفت در حالی که باید در آن دقایق، حواسش به بازیکنان بود نه گرفتن مدال! فعلاً ایشان شده «یوهان کرویف» پرسپولیس، چون یک روز مربی است، یک روز رئیس آکادمی و حالا هم سرپرست تیم. دو روز دیگر هم مدیرعامل و بعد هم مالک باشگاه می‌شود! آن هم با سابقه ۶ ماه حضور در تمرینات پرسپولیس و ۳۳ دقیقه بازی برای این تیم!
خبر ورزشی
