درخشش امیر عابدزاده در لیگ پرتغال کام پدرش احمدرضا را حسابی شیرین کرده است. زحمات عقاب آسیا به بار نشسته، پسرش یکی از امید‌های دروازه تیم ملی ایران برای سال‌های آتی است.
به گزارش خبرورزشی، در این ارتباط و همچنین بازی حساس پرسپولیس در فینال آسیا با احمدرضا عابدزاده گفت‌وگویی انجام دادیم که در ادامه می خوانید:
*بازی ماریتیمو را مقابل پورتو تماشا کردید؟
همین الان که داریم صحبت می‌کنیم، دارم برای چندمین بار فیلم بازی را می‌بینم.
*لذتبخش است؟
خیلی زیاد.
*نمایش امیر شما را یاد جوانی و اوج خودتان می‌اندازد؟
به نظرم این امیر خیلی بهتر از زمان بازیگری من است. خیلی حرفه‌ای‌تر است و در سطح بالایی بازی می‌کند. ما در فوتبال نه‌چندان سرعتی و تاکتیکی آسیا بازی می‌کردیم و او در فوتبال روز دنیا مشغول است.
*اما مردم شما را طور دیگری در ذهن دارند.
لطف مردم است. شاید هم احساسات پدری باعث می‌شود این‌طور قضاوت کنم، اما نظرم همان است که گفتم.
*در صحنه‌ای که امیر پنالتی را گرفت، چه واکنشی نشان دادید؟
کیف کردم و پای تلویزیون دست زدم. نکته‌ای که به چشمم آمد این بود که وقتی همبازیانش ریختند روی سرش تا شادی کنند، خیلی ریلکس بلند شد و با دست به بازیکنان گفت: سریع سر جاهای‌تان بروید و پوشش را انجام دهید. مهار پنالتی یاران کاسیاس و مهار پنالتی تیم صدرنشین پورتو برایش عادی بود. این نشان می‌دهد میل به پیشرفت درونش چقدر است، چون گرفتن یک پنالتی مقابل صدرنشین پرتغال و یاران کاسیاس سقف خواسته‌هایش نبود که بخوابد روی زمین یا بغض کند و اشک شادی بریزد. خیلی وظیفه‌شناس و هوشیار سریع بلند شد و از همه خواست حواس‌شان به کرنر حریف باشد.
*یادمان هست امیر از کودکی لالیگا را می‌دید و علاقه زیادی هم به کاسیاس داشت، تقابل با او برایش جذاب نبود؟
اکثر فیلم بازی‌های کاسیاس در رئال مادرید و تیم ملی اسپانیا را تماشا می‌کرد. در ۵ هفته اول لیگ پرتغال امیر باارزش‌ترین گلر لیگ بود، اما از دو هفته قبل کاسیاس به صدر این جدول رفته است. همین رقابت خیلی به امیر کمک می‌کند. اینکه در تقابل با کاسیاس چه احساسی داشته را خودش می‌داند و باید بگوید، اما به طور قطع برای یک فوتبالیست این لحظات جذاب است. مثلاً بازیکنان ما یک عمر ژاوی را در بارسلونا و تیم ملی اسپانیا دیده بودند، ولی در ۲ فصل گذشته شرایطی ایجاد شد که مقابلش بازی کنند. جذابیت فوتبال به همین چیزهاست.
*حرف ژاوی و لیگ قهرمانان شد، بازی رفت پرسپولیس را مقابل کاشیما آنتلرز تماشا کردید؟
نه به صورت کامل.
*چرا؟
نمی‌دانم صبح شنبه چه اتفاقی افتاده بود که تلویزیون منزل و مغازه شبکه سوم را نمی‌گرفت. خواستم اینترنتی از طریق گوشی موبایل بازی را ببینم، ولی وصل نمی‌شد و به نظرم حجم دانلود اینترنتی بازی باعث اختلال در شبکه شده بود. رفتم بانک صادرات کاری انجام بدهم، دیدم تلویزیون بانک بازی را نشان می‌دهد، حدود نیم ساعتی از شروع مسابقه گذشته بود و مدیر و کارمندان بانک هم فوتبالی بودند. خلاصه همه نشستیم کنار مردم بازی را از تلویزیون بانک تماشا کردیم.
*به نظر شما چرا پرسپولیس ناگهان ۲ گل خورد؟
بازیکنان ما چند دقیقه از قالب حرفه‌ای خارج شدند. مسئولیت‌شان را برای لحظاتی گم کردند و تا به خودشان بیایند ۲ گل خوردیم و یک اخراجی دادیم که بد شد.
*پرسپولیس می‌تواند در تهران نتیجه بازی رفت را جبران کند؟
مگر همین دو ماه قبل پرسپولیس در تهران تیم پرمهره الدحیل را ۳ بر یک شکست نداد یا السد را در قطر یک بر صفر شکست نداد؟ من معتقدم پرسپولیس توان این را دارد که در تهران ۲ بر صفر کاشیما آنتلرز را شکست دهد و چه بسا احتمال دارد کار به ضربات پنالتی بکشد و باید برای آن شرایط هم تمرین کرد. باید از هر روشی برای موفقیت کمک گرفت. بازی آخر است و خلاصه جنگ است.
*بازی ماریتیمو را مقابل پورتو تماشا کردید؟
همین الان که داریم صحبت می‌کنیم، دارم برای چندمین بار فیلم بازی را می‌بینم.
*لذتبخش است؟
خیلی زیاد.
*نمایش امیر شما را یاد جوانی و اوج خودتان می‌اندازد؟
به نظرم این امیر خیلی بهتر از زمان بازیگری من است. خیلی حرفه‌ای‌تر است و در سطح بالایی بازی می‌کند. ما در فوتبال نه‌چندان سرعتی و تاکتیکی آسیا بازی می‌کردیم و او در فوتبال روز دنیا مشغول است.
*اما مردم شما را طور دیگری در ذهن دارند.
لطف مردم است. شاید هم احساسات پدری باعث می‌شود این‌طور قضاوت کنم، اما نظرم همان است که گفتم.
*در صحنه‌ای که امیر پنالتی را گرفت، چه واکنشی نشان دادید؟
کیف کردم و پای تلویزیون دست زدم. نکته‌ای که به چشمم آمد این بود که وقتی همبازیانش ریختند روی سرش تا شادی کنند، خیلی ریلکس بلند شد و با دست به بازیکنان گفت: سریع سر جاهای‌تان بروید و پوشش را انجام دهید. مهار پنالتی یاران کاسیاس و مهار پنالتی تیم صدرنشین پورتو برایش عادی بود. این نشان می‌دهد میل به پیشرفت درونش چقدر است، چون گرفتن یک پنالتی مقابل صدرنشین پرتغال و یاران کاسیاس سقف خواسته‌هایش نبود که بخوابد روی زمین یا بغض کند و اشک شادی بریزد. خیلی وظیفه‌شناس و هوشیار سریع بلند شد و از همه خواست حواس‌شان به کرنر حریف باشد.
*یادمان هست امیر از کودکی لالیگا را می‌دید و علاقه زیادی هم به کاسیاس داشت، تقابل با او برایش جذاب نبود؟
اکثر فیلم بازی‌های کاسیاس در رئال مادرید و تیم ملی اسپانیا را تماشا می‌کرد. در ۵ هفته اول لیگ پرتغال امیر باارزش‌ترین گلر لیگ بود، اما از دو هفته قبل کاسیاس به صدر این جدول رفته است. همین رقابت خیلی به امیر کمک می‌کند. اینکه در تقابل با کاسیاس چه احساسی داشته را خودش می‌داند و باید بگوید، اما به طور قطع برای یک فوتبالیست این لحظات جذاب است. مثلاً بازیکنان ما یک عمر ژاوی را در بارسلونا و تیم ملی اسپانیا دیده بودند، ولی در ۲ فصل گذشته شرایطی ایجاد شد که مقابلش بازی کنند. جذابیت فوتبال به همین چیزهاست.
*حرف ژاوی و لیگ قهرمانان شد، بازی رفت پرسپولیس را مقابل کاشیما آنتلرز تماشا کردید؟
نه به صورت کامل.
*چرا؟
نمی‌دانم صبح شنبه چه اتفاقی افتاده بود که تلویزیون منزل و مغازه شبکه سوم را نمی‌گرفت. خواستم اینترنتی از طریق گوشی موبایل بازی را ببینم، ولی وصل نمی‌شد و به نظرم حجم دانلود اینترنتی بازی باعث اختلال در شبکه شده بود. رفتم بانک صادرات کاری انجام بدهم، دیدم تلویزیون بانک بازی را نشان می‌دهد، حدود نیم ساعتی از شروع مسابقه گذشته بود و مدیر و کارمندان بانک هم فوتبالی بودند. خلاصه همه نشستیم کنار مردم بازی را از تلویزیون بانک تماشا کردیم.
*به نظر شما چرا پرسپولیس ناگهان ۲ گل خورد؟
بازیکنان ما چند دقیقه از قالب حرفه‌ای خارج شدند. مسئولیت‌شان را برای لحظاتی گم کردند و تا به خودشان بیایند ۲ گل خوردیم و یک اخراجی دادیم که بد شد.
*پرسپولیس می‌تواند در تهران نتیجه بازی رفت را جبران کند؟
مگر همین دو ماه قبل پرسپولیس در تهران تیم پرمهره الدحیل را ۳ بر یک شکست نداد یا السد را در قطر یک بر صفر شکست نداد؟ من معتقدم پرسپولیس توان این را دارد که در تهران ۲ بر صفر کاشیما آنتلرز را شکست دهد و چه بسا احتمال دارد کار به ضربات پنالتی بکشد و باید برای آن شرایط هم تمرین کرد. باید از هر روشی برای موفقیت کمک گرفت. بازی آخر است و خلاصه جنگ است.
*نقش تماشاگران چیست؟
تماشاگران ما از هر لحاظ عالی هستند، اما یک اشکال به آن‌ها وارد است؛ از صبح با شعار‌ها انرژی‌شان را صرف می‌کنند و هنگام برگزاری مسابقه نیم‌ساعت توان فریاد زدن برایشان می‌ماند. بهترین کار این است که همه جا ساکت باشد تا وقتی داور به علامت شروع بازی در سوت خود دمید، با فریاد‌ها و شعار‌های بلند و ناگهانی به تیم حریف و به داور داخل زمین شوک بدهند. وقتی در حال گرم کردن تیم خودی را هم تشویق می‌کنند، گوش و ذهن بازیکن حریف به شرایط استادیوم عادت می‌کند. تماشاگری که شب می‌رود جلوی هتل تیم مهمان خودش نمی‌خوابد، اما نمی‌گذارد بازیکن حریف هم بخوابد، در واقع هر کاری در توان داشته برای تیمش انجام داده! بقیه‌اش می‌ماند به تلاش بازیکنان و شانس‌های مسابقه.
*یعنی شما احتمال می‌دهید طرفداران پرسپولیس مقابل هتل محل اقامت تیم کاشیما آنتلرز تجمع کنند و مانع خواب آن‌ها شوند؟
من خودم هر وقت با پرسپولیس می‌رفتم اهواز، شب قبل از بازی درست نمی‌خوابیدم، چون طرفداران استقلال نمی‌گذاشتند بخوابیم. دور هتل تا صبح شیپور و طبل می‌زدند. در همین جام جهانی طرفداران ایران شب دور هتل تیم ملی پرتغال سر و صدا کردند. بازیکن شب قبل از بازی ۲، ۳ ساعت بی‌خوابی بکشد، تمرکزش و حتی کیفیت فنی‌اش افت می‌کند. این دست خودش نیست. بی‌خوابی باعث می‌شود ذهن آدم مشوش شود. با شناختی که از طرفداران خودی دارم، احتمال می‌دهم جمعه شب نگذارند خواب راحت به چشم بازیکنان ژاپنی برود!
*شما قهرمانی‌های استقلال و پاس را در آسیا قبول دارید؟
چرا قبول نداشته باشم؟ تیم‌های ما ۴ قهرمانی در آسیا داشته‌اند؛ دو بار استقلال، یک بار پاس و یک بار پرسپولیس در پاییز ۱۳۷۰ قهرمان آسیا شده‌اند و ان‌شاءا... شنبه پنجمین قهرمانی برای کشورمان به دست بیاید. من ۲ ستاره آسیایی استقلال را هم قبول دارم.
*چرا در فضای مجازی می‌بینیم هواداران ۲ طرف دوست ندارند دیگری در بازی‌های بین‌المللی موفق باشد؟
فضای مجازی اسمش رویش است. در فضای مجازی یک آقای ۵۰ ساله با اسم یک بچه یا نوجوان دنبال مسخره‌بازی و وقت‌گذرانی می‌رود. در فضای حقیقی شاید من آبادانی یا اصفهانی با شما از یک قومیت دیگر کری داشته باشم یا اصلاً دارم، اما اگر یک کشور بخواهد به خاک ایران تجاوز کند، همه ما مثل برادر کنار هم با آن خارجی می‌جنگیم. کما اینکه در جنگ ۸ ساله دیدیم از آذری و آبادانی و کرد گرفته تا عرب و بلوچ و تهرانی و مازندرانی جلوی رژیم صدام و عراق ایستادگی کردند. ۲ تا برادر توی خانه با همدیگر بدترین مشکلات را دارند و کارشان به زد و خورد هم می‌کشد، اما اگر در کوچه برای هر کدام‌شان درگیری ایجاد شود، به کمک هم می‌روند. شیرینی فوتبال به کری‌هایش است، اما خواهش می‌کنم حواس‌مان به ذهن نوجوانان‌ها و جوان‌هایمان باشد تا در رقابت‌های بین‌المللی راضی به باخت تیم ایرانی به حریف خارجی نباشند. می‌گویند تخم‌مرغ‌دزد شتردزد می‌شود. به هموطنان خودمان یاد ندهیم از بازی فوتبال، برادرکشی را یاد بگیرند. دلخوشی اکثر جوان‌های ما به همین فوتبال است. من خودم با استقلال یک مرتبه قهرمان، با پرسپولیس هم سال ۷۴ سوم آسیا شدم. مصدوم شدم و پرسپولیس و آقای عابدینی تنهایم نگذاشتند، دوباره برگشتم و با تعهد برای پرسپولیس بازی کردم و با افتخار با پیراهن این تیم در یک بازی باشکوه مقابل بایرن مونیخ از بازیگری خداحافظی کردم و خودم طرفدار پرسپولیس هستم، اما در بازی شطرنج ایران با هر کشوری سرسختانه طرفدار تیم ایران هستم.
*صحبت خاصی مانده؟
دومین زمستان سخت برای ایرانیان مقیم منطقه کرمانشاه در راه است. امیدوارم مسئولان و مردم در نظر داشته باشند چه سرمای دیگری دارد به سراغ جسم و روح ایرانیان کرمانشاه می‌آید.
تماشاگران ما از هر لحاظ عالی هستند، اما یک اشکال به آن‌ها وارد است؛ از صبح با شعار‌ها انرژی‌شان را صرف می‌کنند و هنگام برگزاری مسابقه نیم‌ساعت توان فریاد زدن برایشان می‌ماند. بهترین کار این است که همه جا ساکت باشد تا وقتی داور به علامت شروع بازی در سوت خود دمید، با فریاد‌ها و شعار‌های بلند و ناگهانی به تیم حریف و به داور داخل زمین شوک بدهند. وقتی در حال گرم کردن تیم خودی را هم تشویق می‌کنند، گوش و ذهن بازیکن حریف به شرایط استادیوم عادت می‌کند. تماشاگری که شب می‌رود جلوی هتل تیم مهمان خودش نمی‌خوابد، اما نمی‌گذارد بازیکن حریف هم بخوابد، در واقع هر کاری در توان داشته برای تیمش انجام داده! بقیه‌اش می‌ماند به تلاش بازیکنان و شانس‌های مسابقه.
*یعنی شما احتمال می‌دهید طرفداران پرسپولیس مقابل هتل محل اقامت تیم کاشیما آنتلرز تجمع کنند و مانع خواب آن‌ها شوند؟
من خودم هر وقت با پرسپولیس می‌رفتم اهواز، شب قبل از بازی درست نمی‌خوابیدم، چون طرفداران استقلال نمی‌گذاشتند بخوابیم. دور هتل تا صبح شیپور و طبل می‌زدند. در همین جام جهانی طرفداران ایران شب دور هتل تیم ملی پرتغال سر و صدا کردند. بازیکن شب قبل از بازی ۲، ۳ ساعت بی‌خوابی بکشد، تمرکزش و حتی کیفیت فنی‌اش افت می‌کند. این دست خودش نیست. بی‌خوابی باعث می‌شود ذهن آدم مشوش شود. با شناختی که از طرفداران خودی دارم، احتمال می‌دهم جمعه شب نگذارند خواب راحت به چشم بازیکنان ژاپنی برود!
*شما قهرمانی‌های استقلال و پاس را در آسیا قبول دارید؟
چرا قبول نداشته باشم؟ تیم‌های ما ۴ قهرمانی در آسیا داشته‌اند؛ دو بار استقلال، یک بار پاس و یک بار پرسپولیس در پاییز ۱۳۷۰ قهرمان آسیا شده‌اند و ان‌شاءا... شنبه پنجمین قهرمانی برای کشورمان به دست بیاید. من ۲ ستاره آسیایی استقلال را هم قبول دارم.
*چرا در فضای مجازی می‌بینیم هواداران ۲ طرف دوست ندارند دیگری در بازی‌های بین‌المللی موفق باشد؟
فضای مجازی اسمش رویش است. در فضای مجازی یک آقای ۵۰ ساله با اسم یک بچه یا نوجوان دنبال مسخره‌بازی و وقت‌گذرانی می‌رود. در فضای حقیقی شاید من آبادانی یا اصفهانی با شما از یک قومیت دیگر کری داشته باشم یا اصلاً دارم، اما اگر یک کشور بخواهد به خاک ایران تجاوز کند، همه ما مثل برادر کنار هم با آن خارجی می‌جنگیم. کما اینکه در جنگ ۸ ساله دیدیم از آذری و آبادانی و کرد گرفته تا عرب و بلوچ و تهرانی و مازندرانی جلوی رژیم صدام و عراق ایستادگی کردند. ۲ تا برادر توی خانه با همدیگر بدترین مشکلات را دارند و کارشان به زد و خورد هم می‌کشد، اما اگر در کوچه برای هر کدام‌شان درگیری ایجاد شود، به کمک هم می‌روند. شیرینی فوتبال به کری‌هایش است، اما خواهش می‌کنم حواس‌مان به ذهن نوجوانان‌ها و جوان‌هایمان باشد تا در رقابت‌های بین‌المللی راضی به باخت تیم ایرانی به حریف خارجی نباشند. می‌گویند تخم‌مرغ‌دزد شتردزد می‌شود. به هموطنان خودمان یاد ندهیم از بازی فوتبال، برادرکشی را یاد بگیرند. دلخوشی اکثر جوان‌های ما به همین فوتبال است. من خودم با استقلال یک مرتبه قهرمان، با پرسپولیس هم سال ۷۴ سوم آسیا شدم. مصدوم شدم و پرسپولیس و آقای عابدینی تنهایم نگذاشتند، دوباره برگشتم و با تعهد برای پرسپولیس بازی کردم و با افتخار با پیراهن این تیم در یک بازی باشکوه مقابل بایرن مونیخ از بازیگری خداحافظی کردم و خودم طرفدار پرسپولیس هستم، اما در بازی شطرنج ایران با هر کشوری سرسختانه طرفدار تیم ایران هستم.
*صحبت خاصی مانده؟
دومین زمستان سخت برای ایرانیان مقیم منطقه کرمانشاه در راه است. امیدوارم مسئولان و مردم در نظر داشته باشند چه سرمای دیگری دارد به سراغ جسم و روح ایرانیان کرمانشاه می‌آید.
