این رسانه سعودی در مقاله خود به نوعی از اتکا بیش از حد سرویس های اطلاعاتی غربی به اینترنت را نقطه ضعف جاسوسان غربی دانست که شکستی بزرگ را برای آمریکایی ها رقم زد.
به گزارش جام نیـوز، اینترنشنال همچنین تلاش می کند موفقیت های اطلاعاتی ایران را ناشی از ضعف سرویس های اطلاعاتی غرب جلوه دهد و به نوعی توانایی های کشورمان را زیر سوال ببرد.
در این مقاله آمده است:
ماجرای به دام افتادن تعدادی از ماموران «سیا» در ایران، نمونه‌ای بارز از یک سهل‌انگاری وحشتناک در حوزه امنیت اینترنت است که خروجی آن موجب مرگ عده‌ای و به زندان افتادن تعدادی دیگر شد.
داستان یکی از بزرگترین شکست‌های اطلاعاتی آمریکا در دهه گذشته از سال ۱۳۸۸ (۲۰۰۹ میلادی) و در ایران آغاز شد.
عملیات شکار جاسوسان بیگانه برای ایران کار چندان دشواری نبود. دلیل این مسأله، زیرساخت معیوبی بود که «سیا» برای ارتباط با ماموران خود از آن استفاده می‌کرد.
یکی از مقامات سابق اطلاعاتی آمریکا می‌گوید ایران از سال ۲۰۱۰ شروع به شناسایی ماموران سازمان «سی‌آی‌ای» کرد و در سال ۲۰۱۱، مقامات این کشور در نهایت یک شبکه جاسوسی «سیا» را کشف کردند.
خبر کشف شبکه جاسوسی آمریکا در آن سال به‌طور رسمی طی بیانیه‌ای که وزارت اطلاعات دولت احمدی‌نژاد منتشر کرد، اعلام شد. این وزارت‌خانه در بیانیه خود که در اردیبهشت سال ۱۳۹۰ منتشر شد، از شناسایی «شبکه پیچیده جاسوسی و خرابکاری وابسته به سازمان جاسوسی آمریکا» خبر داده بود.
نباید نادیده گرفت که بازداشت ماموران اطلاعاتی آمریکا در زمان بسیار بحرانی‌ای برای این کشور رخ داده بود. در آن تاریخ، ایران در حال پیش‌برد برنامه هسته‌ای خود بود و سیا نیاز مبرمی به داده‌های سری داشت و شناسایی شبکه‌اش، مانع از جمع‌آوری کامل داده شده بود.
مقامات آمریکایی عقیده دارند ایران احتمالا با تحلیل شبکه نیروهای سیا در این کشور موفق به کشف ماموران شده است. این موضوع به این معنی است که مقامات ایران ابتدا آنچه که واشنگتن درباره اطلاعات و اتفاقات تهران می‌دانست را بررسی کردند، سپس از طریق آن، افرادی که به آن اطلاعات دسترسی داشتند را مورد ارزیابی قرار دادند و در مرحله آخر، منابع احتمالی را کشف کردند. چنین راهکاری در نهایت موجب پیدا شدن ماموران آمریکا و در ادامه آن، باعث لو رفتن زیرساخت ارتباطی شده بود.
نیروهای اطلاعاتی ایران از تکنیک بسیار ساده‌ای برای کشف سیستم ارتباطی سیا استفاده کرده بودند. آن‌ها در واقع از موتور جستجوی گوگل برای این کار استفاده کردند. گوگل به طور مداوم اطلاعات همه وب‌سایت‌های جهان را جمع‌آوری می‌کند و می‌تواند به عنوان یک ابزار تحقیقاتی عظیم، حتی برای مقاصد ضدجاسوسی مورد استفاده قرار بگیرد. توابع پیشرفته گوگل به افراد اجازه می‌دهد تا به شکل کاملا اختصاصی به جستجوی نتایج خاص در داده‌های آنلاین اقدام کنند.
هرچند مقامات اطلاعاتی آمریکا از توانایی‌های جاسوسی سایبری ایران آگاه بودند، اما نکته شوکه‌کننده این ماجرا، استفاده از ترفندی بسیار ابتدایی برای کشف شبکه‌ای عظیم از ماموران مخفی سیا بود؛ چیزی که احتمالا به فکر کمتر کسی می‌رسید.
از سال ۲۰۱۳ ایران ردیابی جاسوسان آمریکا در خارج از مرزهای خود و در کشورهایی نظیر یمن را آغاز کرد. هم‌زمان، برگزاری جلسات اضطراری در سازمان سیا آغاز شده بود ؛چراکه به گفته یک مقام سابق اطلاعاتی آمریکا، حالا ایرانی‌ها «آشکارا به سیستم‌هایی نفوذ کرده بودند که هیچ ارتباطی به آن‌ها نداشت.»
نکته تامل‌برانگیز ماجرا اینجا بود که در سال ۲۰۰۸، مدت‌ها پیش از آن‌که عوامل جاسوسی آمریکا در ایران شناسایی شوند، شخصی به نام «جان ریدی» که وظیفه‌اش شناسایی، مدیریت و تماس با نیروهای انسانی سیا در ایران بود، نسبت به «شکست عظیم اطلاعاتی» در زمینه راهکار ارتباطی با منابع این سازمان هشدار داده بود. دو مقام سابق اطلاعاتی آمریکا این مساله را تایید کرده‌اند.
پس از افشای این مساله از سوی «جان ریدی»، او از شرکت تحت قرارداداش به نام SAIC که مجموعه‌ای فعال در زمینه تولید و پشتیانی محصولات مبتنی‌بر فناوری اطلاعات برای دولت آمریکا است، کنار گذاشته شد. او سپس با بازرسان سیا و کنگره درباره وضعیت اشتغال خود تماس گرفت، اما با پاسخ رد مواجه شد.
او در جایی اذعان کرده بود که زیرساخت ارتباطی آمریکا تحت محاصره است و طبق کشفیات او، این مساله محدود به یک کشور خاص نمی‌شد، بلکه هر جایی که سیا عملیاتی در آن داشت را در بر می‌گرفت. طبق ادعای او، این مساله به معنی به خطر افتادن ۷۰ درصد برنامه‌هایی بود که سازمان سیا در آن زمان در حال مدیریتشان بود و به گفته او، این سازمان از چنین موضوعی آگاه بود.
یک تحلیلگر امنیت ملی آمریکا به نام «اروین مک‌کلو» اعتقاد دارد این اتفاق «یکی از فاجعه‌بارترین شکست‌های اطلاعاتی است که پس حادثه ۱۱ سپتامبر رخ داده است» و سازمان سیا در عوض، شخصی را مجازات کرد که این فاجعه را از ابتدا پیش‌بینی کرده بود.
