نمایش کسالت بار خانم قریشی و دوستان/ چرا 13 شمالی مسابقه ناموفقی است؟

«13 شمالی» با حضور هشت بازیگر ساخته‌شده. آن‌ها در قالب گروه آقایان و خانم‌ها هر بار در یک رقابت شرکت می‌کنند. درنهایت یک نفر از این جمع هشت نفره صاحب جایزه اصلی که یک دستگاه ویلا است، می‌شود. کامبیز دیرباز، محمدرضا هدایتی، امیرحسین آرمان، هادی کاظمی عضو گروه مردان هستند و در گروه خانم‌ها، سحر قریشی، لیلا اوتادی، سمانه پاکدل و بهاره افشاری حضور دارند.

«رئالیتی شو» یک ژانر محبوب در دنیا است که چون اتفاقات رخ‌داده در آن توأم با غافلگیری است برای مخاطب ایجاد جذابیت می‌کند. اگر بخواهیم از یک مورد مشهور نام ببریم «شام ایرانی» است که به تقلید از «بفرمایید شام» ساخته شد. البته خود همین مسابقه ماهواره‌ای هم تقلیدی بود.

غرض این‌که رئالیتی شو می‌تواند طیف زیادی از بیننده‌ها را با خود همراه کند. این ظرفیت اما به کمک «13 شمالی» نیامده است. دلیل اصلی آن به ضعف در طراحی مسابقه و نیز عدم احترام سازندگان به مخاطب برمی‌گردد. منظور از «عدم احترام به مخاطب» پایین بودن تعداد مسابقه‌هایی است که در هر قسمت گنجانده‌شده. بیننده هر بار فقط شاهد یک یا دو مسابقه است.

از آن‌سو این مسابقه‌ها بر اساس اصل هیجان و جذابیت طراحی نشده‌اند و این ظن پیش می‌آید که بازیگران به‌شرط راحت بودن، حضور در آن را پذیرفته‌اند. لوکیشن مسابقه در شمال کشور است که پتانسیل طراحی موقعیت‌های مهیج را دارد اما آنچه دیده‌ایم مسابقه‌هایی است که توی خانه و حیاط منزل نیز می‌توان انجام داد. اصلاً چرا راه دور برویم؟ چنین مسابقه‌هایی که «13 شمالی» طراحی کرده به شکل بهتر در برنامه‌های سرگرم‌کننده تلویزیون (در رأس آن‌ها خندوانه) مورداستفاده قرارگرفته‌اند.

تازه؛ همین مقدار مسابقه که در هر قسمت به خورد مخاطب داده می‌شود، کسل‌کننده است. منظور خود مسابقه نیست بلکه آنچه خستگی به همراه می‌آورد، کش‌دار بودن آیتم‌ها است. مثلاً در قسمت اخیر (ششم) شرکت‌کننده بیش از نیم ساعت مشغول رقابت برای شکستن شیشه‌های رنگی یک جدول بودند. درحالی‌که یک مسابقه استاندارد، این بخش را در کمتر از 10 دقیقه جمع و چند مسابقه دیگر کنار آن تعبیه می‌کند.

در قسمت ششم یک مسابقه دیگر میان شرکت‌کننده‌ها برگزار شد و آن طراحی داخلی و خارجی دو کلبه بود. این بخش هم 45 دقیقه زمان برد. به قول نویسنده روزنامه هفت صبح، تماشای دیزاین کردن یک کلبه توسط یک عده آدم (ولو بازیگر مطرح) آن‌قدر جذابیت ندارد که 45 دقیقه بیننده را با خود همراه کند. به‌ویژه این‌که این فرآیند بدون اتفاق‌های غیرمترقبه بود و یکنواخت پیش می‌رفت...

پاشنه آشیل دیگر «13 شمالی» اتفاقاتی است که در پایان هر قسمت رخ می‌دهد. در این بخش شرکت‌کننده‌ها دورهم جمع می‌شوند و در یک چالش حضور پیدا می‌کنند. مثلاً؛ یک ترانه را لب می‌زنند، «جنگا» بازی می‌کنند، برای مهدی طارمی! جشن تولد می‌گیرند و ...

افزودن این بخش در صورتی می‌تواند جذاب باشد که موقع تدوین به دو یا سه دقیقه برسد اما کارگردان گمان کرده خوش‌نشینی بازیگران برای مخاطب جذابیت دارد. فکر کرده صحبت‌های معمولی و نچسب می‌تواند بیننده را سرگرم کند. جناب امینی نمی‌دانسته این دسته بازیگران محترم، در تلویزیون، مطبوعات و اینستاگرام فعالیت مستمر دارند و این در دسترس بودن، شنیدن حرف‌هایشان را تکراری و فاقد جذابیت می‌کند؟

حمید گودرزی مجری و داور «13 شمالی» است. تلاش او نیز به بار ننشسته و نتوانسته به جذابیت مسابقه کمک کند. دلیل اصلی، کیفیت پایین آیتم‌های مسابقه است که هیجان را از لحن گودرزی گرفته. خودش نیز نتوانسته در این مصاف، برگ برنده‌ای رو کند.

«13 شمالی» ظرفیت موفقیت داشت اما نگاه دم‌دستی به ساخت آن باعث شده اعتراض رسانه‌ها را به خود ببیند و با استقبال سرد مخاطبان شبکه نمایش خانگی مواجه شود. خام‌دستانه است اگر گمان کنیم با سحر قریشی، سمانه پاکدل، هادی کاظمی، بهاره افشاری و دیگر دوستان می‌توان محصولی موفق به دست مخاطب رساند. کسی برای یک نمایش کسالت‌بار و گاهی لوس! هر بار 10 هزار تومان هزینه نمی‌کند. شما می‌کنید؟