جعفر طهماسبی از پیشکسوتان تخریب‌چی لشکر ۱۰ سید الشهدا (ع) روایت می‌کند: شهیدغلامعلی رجبی از رزمنده‌های قدیمی تیپ سیدالشهدا علیه السلام بود. قبل از عملیات «والفجر مقدماتی» در مقر «چنانه» با نفس قدسی‌اش فضا را معطر می‌کرد. این شهید عزیز هر وقت جبهه به او نیاز داشت خودش را می‌رساند. پیش از عملیات با صدای گرمش همه را آماده شهادت می‌کرد و شب عملیات پا به پای رزمندگان سلاح بر دوش به مصاف دشمن می‌رفت.
به گزارش ایسنا شاید سیاری ادعای این را دارند که اگر کربلا بودند امام حسین(ع) را یاری می‌کردند اما موقع امتحان میدان را خالی می‌کنند اما غلامعلی از امتحان سربلند بیرون اومد؛ چراکه در عملیات «خیبر» شهید رستگار فرمانده تیپ سیدالشهدا برای گردان‌های عازم عملیات سخن می‌گفت؛ فضا خیلی حماسی شده بود و همه بچه‌ها منتظر بهانه بودند برای گریه کردن که یک دفعه شهید غلامعلی پشت میکروفون قرار گرفت. صدای گیرایی داشت قبل از همه خودش گریه می‌کرد و در چند دقیقه آن قدر فضا را عاشورایی کرد که همه برای حضور در عملیات از هم سبقت می‌گرفتند.
شهید غلامعلی رجبی در فواصل بین عملیات‌ها چون شغلش معلمی بود خودش را به میدان تعلیم و تربیت می‌رساند و خدا خیلی دوستش داشت. در عملیات «مرصاد» در ایام عرفه و عید قربان و شهادت حضرت مسلم علیه السلام جلودار گردان حضرت مسلم ابن عقیل (ع) لشکر حضرت رسول(ص) در عملیات شد. و چه زیبا، تایید نوکری‌اش در عید قربان به دست اربابش امام حسین (ع) امضا شد. و سرانجام در پنجم مرداد سال ۱۳۶۷ در سن ۳۴ سالگی در عملیات مرصاد توسط گروهک منافقین به شهادت رسید.
