اسدالله علم، یکی از مهم‌ترین چهره‌های سیاسی دوران محمدرضاشاه و از دوستان و نزدیکان وی بود. او از سال ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ نخست‌وزیر و بین سال‌های ۱۳۴۵ تا ۱۳۵۶ وزیر دربار بوده است. وی که روزانه با شاه ملاقات داشته در قسمتی از یادداشت‌هایش می‌نویسد:
«سرلشگر هاشمی‌نژاد، فرمانده گارد، خواسته بود اجازه بگیرم با خانم خودش به مکه برود. به عرض رساندم. ضمناً عرض کردم، به او گفته‌ام خانم را به مکه بفرست، خودت هم فعلاً در این دنیا به بهشت برو! شاهنشاه خیلی خندیدند. فرمودند: این‌ها نمی‌گویند ما‌ها خیلی فاسق هستیم؟»
البته علم در این مورد به شاه هشدار می‌دهد که به‌ویژه در مراسم‌های عزاداری نباید ظاهرسازی را فراموش کرد. سپس برای نشان دادن اهمیت این مطلب، تجربه خودش را برای شاه نقل می‌کند. وی می‌نویسد:
«عرض کردم، این بزرگ‌ها که خیر، زیرا می‌دانند شما واقعاً و قلباً مرد خدا هستید:
عبادت به جز خدمت خلق نیست به تسبیح و سجاده و دلق نیست.
ولی سرباز‌های کوچک که تحت تأثیر تعلیمات قشری اسلامی هستند، فوق‌العاده ممکن است خطرناک واقع شوند. به این جهت در شب‌های به‌اصطلاح عزاداری باید خیلی احتیاط کرد. من یک شب تاسوعا در شیراز، با آن که کاری نمی‌کردم فقط بادوستم بودم، نوکرهایم به من شام ندادند!» [۱]منبع: یادداشتهای علم، جلد ۲، صفحه ۱۷۱؛ مورخ بیست و دوم، دی، ۱۳۴۹.
