انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس با صدور پیامی درگذشت استاد نامدار تئاتر سینما و تلویزیون کشور را تسلیت گفت.
به گزارش ایسنا به نقل از روابط عمومی بنیاد فرهنگی روایت فتح درپی درگذشت استاد عزت الله انتظامی انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس پیامی بدین شرح منتشر کرد:
«زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست،
هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود،
صحنه پیوسته بجاست،
خرّم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
خبر سخت و جانکاه بود...
..."عزت الله انتظامی" درگذشت.
او که هماره به عنوان "آقای بازیگر" حضورش در هرفیلم ، سریال و تئاتری باعث اعتبار اثر و خلق اثری ماندگار می شد اینک در جوار رحمت الهی آرمیده است...
خاطره مانا و همیشه جاویدان هنرنمایی های استاد انتظامی در سینما و تئاتر این مرزو بوم و خلق آثار به یادماندنی بسیاری همچون «گاو»، «اجاره‌نشین‌ها»، «حاجی‌واشنگتن»، «خانه عنکبوت»، «شیر سنگی»، «هامون»، «روز فرشته»، «روز واقعه»، «روسری آبی» و «دیوانه‌ای از قفس پرید» و... بی شک در خاطر و اذهان نسل های بسیاری ثبت خواهد شد.
انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس به نمایندگی جمعی از هنرمندان تئاتر مقاومت ضمن عرض تسلیت به مناسبت این فقدان و ضایعه اسفناک محضر جامعه فرهیخته فرهنگ وهنر ایران زمین و خانواده آن مرحوم، از خداوند متعال برای روح آن فقید سعید ، غفران و علو درجات مسئلت می نماید.»
پیام تسلیت مدیر مجموعه‌ی تاتر شهر برای درگذشت عزت‌الله انتظامی
مدیر مجموعه تئاتر شهر در پی درگذشت استاد عزت الله انتظامی بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون پیام تسلیتی را منتشر کرد.
به گزارش روابط عمومی مجموعه تئاتر شهر، سعید اسدی مدیر مجموعه تئاتر شهر در پی درگذشت استاد عزت الله انتظامی بازیگر پیشکسوت تئاتر، سینما و تلویزیون پیام تسلیتی را منتشر کرد.
در متن پیام تسلیت سعید اسدی آمده است:
«هنر ساخته‌ی آدمی است و سازندگان راستین هنر خود را با آن در برابر زوال ، مرگ و فراموشی ایمن می کنند. تن هنرمند در آنچه که مرگش می خوانند آرام می گیرد اما، روح او با شمایل زیبای زندگی در خیال و خاطره و فرهنگ مردم جاری می ماند.
در گذشت آقای عزت الله انتظامی برای ما ناگوار است، چرا که دیگر آن نوعِ نگاه و زنگِ صدا و حضور دلنشینش را بار دیگر بر صحنه تئاتر تجربه نخواهیم کرد، اما بر آنچه که از خود برای افتخار تئاتر ایران به جای گذاشته می بالیم و به نام بزرگ او و هنرش به خود و همهی دوست دارانش تسلی می دهیم.
مجموعه تئاترشهر به خانواده گرامی استاد انتطامی و جامعه تئاتر کشور این رخداد تلخ را تسلیت می گوید و برای روان بزرگ ایشان آمرزش و آرامش ابدی آرزو می کند.»
پیام تسلیت دبیر جشنواره تئاترفجر به مناسبت در گذشت استاد انتظامی
نادر برهانی مرند دبیر سی وهفتین جشنواره بین المللی تئاتر فجر، درگذشت استاد عزت ا...انتظامی را به جامعه هنری تسلیت گفت.
به گزاش روابط عمومی جشنواره،برهانی مرند در دل نوشته خود اورده است:
«پیرمرد چشم ما بود!
بالاخره رسید خبر هولی که نباید میرسید : آقای بازیگر "در تاریکی شب سفر کرد و به گل تنهایی پیوست". حالا لابد، باید ما در ایستگاه ، کناری بایستیم و شما از پنجره قطار با آن چشمهای جادویی نگاهمان کنید و دست تکان دهید و لبخند بزنید به ما که میان دود قطار ابدیت فرو می رویم و جا می مانیم! همان طور که موقع رفتن آقای سمندریان ماندیم یا موقع وداع استاد محمد، یا وقت خداحافظی آقا رادی ،داود خان رشیدی، صدر الدین شجره که داغ رفتنش تازه است هنوز، ناصرخان، یا دورتر: آقالو، شکیبایی، نوشین، فنی زاده، داور فر، والی، مهین شهابی، لایق ، علی حاتمی و بیشمار دوستان شما که الان کمی آن سوتر درست دو ایستگاه بعد منتظر ایستادهاند که شما را استقبال کنند. همهی اهالی صحنهی ابدیت !! کسی چه می داند شاید آنجا کنار دوستان که مقیم شدید باز هوس کنید آی با کلاه رابازی کنید،یا در اعماق گورکی را! خدا را چه دیدید شاید حاتمی در این مدت برای شما هزار دستان دیگری کنار گذاشته و منتظر رسیدن شماست که کلید بزند و شما دوباره شعبده بکنید با نقش! شاید حمید خان سمندریان خواست کرگدنها را دوباره اجرا کند! اصلا بلکه دلتان کشید و باز پیش پرده خواندید! صدای سوت قطار ایستگاه را پر میکند. شما می روید و ما می مانیم. باور کنید آقا باور نبودنتان ممکن نیست. شماهمیشه بر صحنه های تئاتر ایران جاری بوده اید ، شما همیشه بوده اید، اصلا همیشه هستید تا وقتی بازی هست . دوباره جیغ قطار و سوزن بان پیر که دستش را به نشانهی حرکت تکان میدهد. سفر به سلامت آقای بازیگر., قطار به راه می‌افتد، چرخها می‌چرخند و و اشک بیاختیار بر گونهها جاری میشود. صدای جلال در گوشمان می پیچد که: پیرمرد چشم ما بود!
پیام تسلیت هیات مدیره خانه تئاتر به مناسبت درگذشت استاد عزت الله انتظامی
«در این وادیِ پر رمز و رازِ هنر، کسانِ زیادی آمده‌اند و رفته‌اند، می‌آیند و می‌روند؛ اما تنها معدودی انگشت‌شمار، می‌آیند و نمی‌روند... می‌مانند. آنان دردانه‌ها هستند، جاودانه‌ها...
چه کسی می‌پندارد شاهین سرکیسیان رفته است؟ یا علی حاتمی دیگر نیست؟ یا پرویز فنی زاده، خسرو شکیبایی، جعفر والی، داوود رشیدی و...؟
یعنی باور کنیم استاد عزت اله انتظامی رفته است؟ یا که این «رفتن» صحنهی پیش از رورانسِ نمایشِ زندگی است. او باز می‌گردد تا در برابرِ دوستدارانِ بی‌شمارش که قیام کرده و جانانه برایش کف می‌زنند، با مهربانیِ همیشگی و نم اشکِ چشمانش لبخند بزند، دست بر سینه بگذارد و به نشانهی خضوعِ همیشگی‌اش سر تکان دهد و بوسه بفرستد...»
