وندی شرمن معاون پیشین وزیر خارجه آمریکا در دوران ریاست جمهوری اوباما و سرپرست تیم مذاکره کننده این کشور در مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه موسوم به ۱+۵ در یادداشت خود در نشریه فارین افرز به ارائه جزییاتی درباره نحوه حصول توافق هسته‌ای در ژوییه ۲۰۱۵ پرداخت و اذعان کرد که وی درباره پایبندی ایران به تعهداتش در این توافق اشتباه می‌کرده است.
به گزارش ایسنا شرمن در یادداشت خود تصریح کرد: در مذاکرات بین‌المللی که به حصول توافق ۲۰۱۵ برای محدود کردن فعالیت‌های هسته‌ای ایران منجر شد، من تیم دیپلمات‌های آمریکایی نماینده ایالات متحده را رهبری می‌کردم. همتایان ایرانی من در این مذاکرات گاه و بیگاه از من می‌پرسیدند که چه‌طور می‌توانند اطمینان داشته باشند که هر توافقی که حاصل شود بادوام خواهد بود. اغلب جمهوری خواهان با آن مخالف بودند و ایرانی‌ها با نگاه کردن به انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ نگران بودند که اگر جمهوری‌خواهان در کاخ سفید به قدرت برسند چه اتفاقی خواهد افتاد.
وی ادامه داد: من نیز در پاسخ یک سوال مشابه را می‌پرسم اگر تندروهای توافق دوباره در ایران به قدرت دست یابند چه خواهد شد؟ این سوال معمولا به بحث پایان می‌داد، اما من همیشه انتظار داشتم که بزرگترین چالش برای موفقیت توافق نقض آن توسط ایران خواهد بود نه سازوکارهای سیاسی رییس جمهور آمریکا. به طور قطع من اشتباه می‌کردم.
سرپرست تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای آمریکا همچنین نوشت:دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا در ماه مه تصمیم گرفت که کشور را از توافق خارج و تحریم‌های آمریکا علیه ایران را که به واسطه توافق لغو شده بود مجددا وضع کند، اقدامی که به عنوان بدترین اشتباهات سیاست خارجی در تاریخ آمریکا به‌شمار می‌آید. توافق هسته‌ای با ایران کامل نبود هیچ توافقی اینگونه نیست. با این حال برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، نام رسمی این توافق بهترین تضمین را می‌داد که ایران هرگز به سلاح هسته‌ای دست نمی‌یابد.
وی افزود: من نمی‌دانم که آیا توافق هسته‌ای با ایران از وضع مجدد تحریم‌ها نجات می‌یابد، تحریم‌هایی که آمریکا در ازای کاهش غنی‌سازی اورانیوم، تولید پلوتونیوم و اجازه دسترسی به بازرسان بین‌المللی برای راستی‌آزمایی پایبندی این کشور برداشته بود. محدودیت‌های برجام تمامی راه‌های دستیابی ایران به مواد مورد نیاز برای یک سلاح هسته‌ای را مسدود می‌کند، هرچند برخی محدودیت‌های این توافق برای ایران پس از ۱۰، ۱۵، ۲۰ یا ۲۵ سال پایان می‌یابد. تا به این حال نیز ایرانی‌ها به متن توافق هسته‌ای پایبند بوده‌اند.
