در این نوشتار به قلم ' جورج ویل' دیدگاه نویس واشنگتن پست آمده است: رئیس جمهور 'ترامپ' در ۱۲ ژوئن / ۲۲ خرداد / گفته بود:' دیگر خطری به عنوان تهدید هسته‌ای کره شمالی وجود ندارد'.
به گزارش خبرآنلاین، روزنامه 'وال استریت ژورنال' هم در تاریخ ۲۷ ژوئن /۶ تیر/ نوشت:' تصاویر تازه ماهواره‌ای نشان می‌دهد که کره شمالی با شتابی هرچه تمامتر دارد مرکز تحقیقات هسته‌ای خود را پیشرفت می‌دهد'.
ترامپ در ۱۲ ژوئن در کشور سنگاپور با 'کیم جونگ اون' رهبر کره شمالی دیدار کرد.
با علم به اینکه آن اجلاس سران دو کشور؛ دیداری کاملا غلط بود؛ حالا رئیس جمهور آمریکا دارد خود را برای یک اجلاس سران اشتباه دیگر آماده می‌کند و مهیای عزیمت به دیدار با 'ولادیمیر پوتین' رئیس جمهور روسیه می‌شود تا در ۱۶ ژوئیه / ۲۵ تیر/ در 'هلسینکی' پایتخت فنلاند با او دیدار کند.
برآیند این دو دیدار، ممکن است یک فاجعه باشد.
' نیکولاس ابراشتات' دانشجوی کارشناس امور کره شمالی می‌گوید:' ملاقات یک روزه رئیس جمهور آمریکا با رهبر کره شمالی ' یکی از جمله خطا‌های عامدانه جهانی بود'.
نتیجه این دیدار صدور بیانیه مشترکی بود که کیم را با خاطری آسوده از سنگاپور روانه خانه کرد. آنقدر خاطر کیم آسوده بود که گویا بیانیه را وزارت خارجه ' جمهوری دمکراتیک خلق کره' صادر کرده بود.
ابرشتات می‌گوید:' کیم سردسته یک کارتل جنایات سازمان یافته دولتی است. کمیسیون تحقیق سازمان ملل در صدد است او را به جرم جنایت علیه بشریت مجرم معرفی کند'.
اما رئیس جمهور آمریکا یک چنین رهبری را می‌ستاید و با او پیوندی خاص دارد او را 'یک مرد با استعداد' که ' عاشق کشورش است و کشورش هم با همان شور و حرارت شیفته اوست' می‌شناسد.
ترامپ؛ کیم را یک ' مذاکره کننده بسیار ارزشمند' خوانده است. شاید اینطور باشد، به خصوص اگر کیم مجبور به مذاکره شود تا امتیازات مجانی ترامپ را در هوا بقاپد.
ابرشتات می‌گوید:' کره شمالی پایبند به یک نوع ' سوسیالیسم نژادپرستانه' است که مختص به اوست. این ایدئولوژی؛ اصل و محور مقدس ماموریت کیم است که هرگز حاضر نیست به هیچ قیمتی آن را به مذاکره بگذارد. این ماموریت؛ وحدت مجدد و بدون قید و شرط شبه جزیره کره است. این یعنی انقراض پیش از موعد کشور 'کره جنوبی'. این انقراض نیاز به لوازمی دارد و این لوازم همانگونه که کیم در روز آغاز سال نوی این کشور اخیرا مطرح کرده است، عبارتست از: تولید انبوه کلاهک اتمی و موشک‌های اتمی و شتاب بخشیدن به نصب آنها'.
ابرشتات می‌گوید:' رژیم کره شمالی برای آنکه مشروعیت خود را ثابت کند و یا با زور بازوی نظامی نشان دادن اخاذی بین المللی بکند و یا حتی برای تضمین بقاء خود، هیچ نیازی به این برنامه عریض و طویل هسته‌ای ندارد. حتی یک نیروی هسته‌ای محدود هم می‌تواند رژیم کیم را به تمام اهدافش برساند.
خوب، پس چرا زادبوم آمریکا را تهدید می‌کند؟
آمریکا تضمین کننده امنیت کره جنوبی است. اگر ترامپ آنقدر تحت تاثیر رهبر کره شمالی قرار بگیرد که هر زمان و هر کجا که کیم اراده کند به او چشمک بزند، آنگاه است که دیگر باید فاتحه ائتلاف آمریکا - کره جنوبی را خواند و حضور امنیتی آمریکا در آنجا هم منتفی خواهد بود.
توهم تفکر ترامپ نیز در همینجا ثابت می‌شود که معتقد است: ' یک ملاقات یک روزه؛ کافی است تا رژیم کره شمالی از آنچه که فلسفه وجودی او را تشکیل می‌دهد، برای همیشه عاری شود'.
در سنگاپور؛ ترامپ قول داد که عملیات آمادگی نظامی کره شمالی را متوقف می‌کند. اما در عوض؛ کیم هیچ تعهدی نسپرد. او سیاهه‌ای از سلاح‌های هسته‌ای و موشک‌های بالستیکش را ارائه نداد و فقط بر همان اصل ' خلع سلاح هسته‌ای ' شبه جزیره کره اشاره کرد که چندین دهه قدمت دارد. همین هدف مبهم خود به تنهایی گواهی می‌دهد که پیونگ یانگ به طور شفاف به هیچ چیزی متعهد نیست. او قبل از دیدار با ترامپ قول داده بود یک سایت آزمایش هسته‌ای اش را که امروز اصلا قابل استفاده نیست، متلاشی می‌کند. کیم در عوض بر روی قولی که در روز آغاز سال نو داده بود؛ مانده است.
'ابرشتات ' معتقد است سنگاپور؛ احتمالا بزرگترین کودتای دیپلماتیک کره شمالی بعد از سال ۱۹۵۰ بوده است. سنگاپور؛ احتمالا یک نقطه عطف برای جمهوری دمکراتیک خلق کره است تا از این نقطه از خود یک قدرت هسته‌ای ابدی بسازد.
تحریم‌هایی هم که استراتژی ترامپ برای فشار حداکثری بر کره شمالی در نظر گرفته بود نیز دیگر بی معناست، چون ترامپ اعلام کرده است که خطر تهدید هسته‌ای پیونگ یانگ محو شده است؛ و اما، خطرناک‌ترین برهه از دوران ریاست جمهوری ترامپ هنگامی است که او که دائما از همه چیز احساس ناامنی می‌کند و همه اش از این می‌ترسد مبادا دیگران فکر کنند که او قوی نیست، ناگهان متوجه این حقیقت بشود که بعد از سنگاپور بر همه مشخص شده است که او چقدر ضعیف است و چقدر کارهایش بچگانه است.
اما در عین حال خطر هم آنجاست که غرور ترامپ جریحه دار شود.
و، اما این آدم ساده لوح در خارج از کشور، چشم به دیداری مشابه با رهبر روسی خونسرد و بی تفاوت دارد؛ رهبری که همچنان به فروپاشاندن یکی از بزرگترین کشور‌های اروپا یعنی اوکراین بی محابا ادامه می‌دهد.
رهبر روسیه احتمالا در چشم اندازش فشار بیشتر بر سه کشور کوچک لیتوانی؛ لتونی و استونی را هم می‌بیند. هرسه کشور عضو 'ناتو' (سازمان پیمان آتلانتیک شمالی) هستند. ناتو در تاریخ ۶۹ ساله اش برای اولین بار به رئیس جمهوری از آمریکا برخورده است که ابدا قدردان دستاورد‌های این سازمان نیست و هیچ درکی از اهمیت حیاتی آن ندارد.
در حالیکه مردی که در مسکو نشسته است، بوی این نرمش آمریکا به مشامش رسیده است و از غذای خوشمزه‌ای که در سنگاپور پخته شده است، حسابی دارد لذت می‌برد.
