پنجشنبه ۰۶ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۱۹ ارديبهشت ۱۳۹۷ - ۲۱:۳۱

غرب‌پرستی پهلوی/ابراز علاقه خاص شاه به بریتانیا!

غرب‌پرستی پهلوی/ابراز علاقه خاص شاه به بریتانیا!
بریتانیا، دست دوستی به سوی ایران دراز می‌کند و برای تجدید مناسبات سیاسی آمادگی کامل دارد. تنها توقع دولت ایران نیز، این است که برای حل اختلاف نفت قوانین مصوب کشور محترم شمرده شود و اصل حیثیت و شرافت ملی ایران ملحوظ و اساس عدالت و انصاف رعایت شود.
کد خبر : ۴۱۳۱۵۱

تاریخ روابط خاصِ ایران و بریتانیا باز می‌گردد به قرن سیزدهم میلادی مطابق قرن هفتم هجری. در آن دوران ارغوان شاه، نواده هلاکو خان در ایران و ادوارد اول، در انگلستان حکومت می‌کردند. که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

-اولین هیئت نمایندگی ثابت بریتانیا در تهران، در سال ۱۸۲۱ میلادی (۱۲۰۰ خورشیدی) در باغ الچی تهران مستقر شد.

-در خلال سال‌های ۱۵۶۱ تا ۱۵۶۳ میلادی نیز؛ آنتونی جنکینسون نماینده شرکت انگلیسی مسکووی به دربار شاه تهماسب یکم صفوی سفر کرده و اقداماتی جهت برقراری روابط اقتصادی انجام می‌دهد.

-شاه عباس که در شانزده سالگی قدرت سیاسی ایران را در دست گرفت؛ با کشوری آشفته مواجه بود که از هر سو مورد تهدید قرار داشت. بزرگترین خطر، امپراتوری عثمانی در مرزهای غربی ایران محسوب می‌شد. تا جایی که سبب شد شاه عباس صفوی به جست وجوی متحدان جدیدی به خصوص در میان اروپائیان بپردازد.

در خلال سال‌های ۱۵۶۱ تا ۱۵۶۳ میلادی آنتونی جنکینسون نماینده شرکت انگلیسی مسکووی به دربار شاه تهماسب یکم صفوی سفر کرده و اقداماتی جهت برقراری روابط اقتصادی انجام می‌دهد.

شاه عباس که در شانزده سالگی قدرت سیاسی ایران را در دست گرفت با کشوری آشفته مواجه بود، که از هر سو مورد تهدید بود. بزرگترین خطر، امپراتوری عثمانی در مرزهای غربی ایران بود. چنین تهدید بزرگی سبب شد تا شاه عباس صفوی به جست وجوی متحدان جدیدی به خصوص در میان اروپائیان بپردازد.

از این روی، شاه عباس، به چارلز اول، پادشاه انگلستان، نامه‌ای نوشت که در آن وی از پادشاه انگلستان می‌خواست تا ضمن اعزام نمایندگانش و برقراری روابط متقابل با ایران، با تاجران و بازرگانان ایرانی به خوبی رفتار کند. در ادامه روابط دوجانبه میان ایران و بریتانیا، شاه عباس با دریافت کمک‌های نظامی از انگلستان، شامل توپ و کشتی جنگی توانست، جزیره هرمز در خلیج فارس را از پرتغالی‌ها، رقیب دیرینه انگلیسی‌ها، باز پس بگیرد و در عین حال موجب اعتماد ایرانیان به انگلیسی‌ها گردید.(1)

ایران و انگلیس در دوران پهلوی

با مطرح شدن عهدنامه‌ی سنت ژرمن در سال ۱۹۱۹، تجارت اسلحه در آب و خاک ایران، تحت نظارت بین‌المللی (انگلستان) درمی‌آمد و ایران از خرید و فروش مستقیم سلاح منع می‌شد. در آن زمان، ایران این موضوع را خلاف حاکمیت ملی خود تلقی کردو از امضای آن عهدنامه خودداری نمود.

در تاریخ ۲۹ مهر ۱۳۳۲ آنتونی ایدن وزیر خارجه وقت بریتانیا گفت: "بریتانیا بار دیگر دست دوستی به سوی ایران دراز می‌کند و برای تجدید مناسبات سیاسی همه نوع آمادگی دارد.» وزارت خارجه ایران در پاسخ به اظهارات آنتونی ایدن گفت «تنها توقع دولت ایران این است که برای حل اختلاف نفت قوانین مصوب کشور محترم شمرده شود و اصل حیثیت و شرافت ملی ایران ملحوظ و اساس عدالت و انصاف رعایت شود."

در تاریخ ۱۴ آذر ۱۳۳۲ اعلامیه مشترک ایران و بریتانیا متضمن تصمیم دو دولت دائر به برقراری دوباره روابط سیاسی بین دو کشور انتشار یافت. در متن این اعلامیه آمده بود که به زودی هر یک از دو دولت، سفیر خود را به کشور دیگر اعزام می‌کنند و بعد از آن در نزدیک‌ترین زمانی که مورد موافقت طرفین باشد در مورد حل اختلاف مربوط به نفت شروع به مذاکره خواهند کرد.

فضل‌الله زاهدی نخست وزیر وقت نیز در رادیو اعلام کرد که روابط سیاسی دو کشور بسیار ضروری و واجب است. به مناسبت برقراری و بهبود روابط سیاسی ایران و بریتانیا، دانشجویان دانشکده فنی تهران به عنوان اعتراض کلاس‌ها را تعطیل کردند و تظاهراتی به راه انداختند. ۳ دانشجو بر اثر حمله پلیس کشته شدند و دانشگاه تهران تعطیل شد.(2)


پی نوشت:
1- موسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی
2- روزشمار تاریخ ایران از مشروطه تا انقلاب اسلامی

منبع: تبیان