حسین شمقدری مستندساز جوانی است که با مستندهای خوب «میراث آلبرتا» شناخته شده است. آخرین کار این کارگردان جوان، مستند دو بخشی «انقلاب جنسی» است که به موضوع مهم و مغفول نیاز جنسی و موضوع جنسیت در جامعه ایران امروز می پردازد. این مستند دو قسمتی، علی رغم جذابیت سوژه و اهمیت موضوع، در حد و اندازه کارهای قبلی کارگردانش نیست و از نوعی سطحی نگری و میان مایگی رنج می برد.
.️نگاه راوی مستند به موضوعات طرح شده از قبیل فمنیسم و مقایسه فرهنگ جنسیتی در ایران و اروپا به دور از نگاه علمی و کارشناسی است و پشتوانه تحقیق جدی در آن به چشم نمی خورد. جالب است که برخلاف مستندهای «میرات آلبرتا» که کارشناسان متعدد در آن حضور دارند، در «انقلاب جنسی» صرفا به تحلیل های اجتماعی و فرهنگی یک دکتر ایرانی متخصص ایدز اکتفا می شود و بیشتر راوی مستند است که در نقش یک کارشناس خبره و همه چیز دان، به سخنرانی می پردازد و وظیفه اصلی انتقال محتوا و تحلیل موضوع را به شکل مستقیم گویی و غیرهنرمندانه به عهده می گیرد.
.️تلاش کارگردان بیشتر بر آن است که به شکل پوشیده و با رعایت ذائقه نسل جوان امروز، به اصالت ارزش های دینی و ملی ایران اسلامی نیز بپردازد و با نگاه بی طرفانه، شکست و بی اخلاقی حاکم بر فرهنگ جنسی غرب را به مخاطب منتقل کند. اما چنین توفیقی را پیدا نمی کند، چرا که روایت راوی مستند، برپایه مستقیم گویی است و حتی در برخی موضوعات دچار اشکال های تناقض نما است. مثلا راوی مستند در موضوعات آوازخوانی زنان، محدودیت حضور اجتماعی زنان و حتی عدم ورود زنان به ورزشگاه ها، نگاه انتقادی دارد و از طرف دیگر قاعده دینی «الزام مردان به تامین خرج زندگی» را یک ارزش مهم و نماد توسعه یافتگی، برای مصاحبه شوندگان اروپایی معرفی می کند!
.️بالاخره معلوم نمی شود که حرمت آواز زنان، رعایت حجاب، تمکین زنان از مردان، عفت کلامی و رفتاری زنان و... که منبعث از قواعد فقهی و قوانین اسلامی هستند، در جهت تامین منافع و نیازهای دختران و زنان امروز جامعه ما است یا مانع آن؟! به نظرم این عدم قطعیت و نقاب انتقادی به فرهنگ دینی و سنتی ایران، واقعی نیست و از جستجوگری ذهنی نویسنده و کارگردان برنیامده است. بلکه ناشی از تلاش آنها برای همراه کردن مخاطب امروز با محتوای کلی مستند است! مخاطبی که عادت دارد همه چیز را ساده و سطحی ببیند و ذهن خودش را درگیر سئوالات بنیادین نکند.طرح سئوالات و شبهات سطحی و ارائه جوابهای سطحی تر، اساس سیاست های فرهنگی و دینی در جامعه امروز ما است...همین!
