صراط: شهر زیبای نوش آباد واقع در استان اصفهان، از جاذبه های گردشگری همچون پل اسحاق آباد، قلعه خشتی فرزین، بقعه رقیه بانو، آب انبار چاله سی مرکزی، دربریگ، زیارتگاه فیض آباد و شهر زیرزمینی «اویی» برخوردار است که هر یک از آنها چشم گردشگران خیره می سازد.
مرحوم دهخدا، نوش آباد را از ریشه «انوشه» به معنی «بی‌زوال» و «جاویدان» و «بی‌مرگ» دانسته و از آن به عنوان جایی که خوش و خرم است و روان جاویدی دارد، یاد کرده است.
به گزارش ایرنا، بافت تاریخی نوش آباد که عناصر ارزشمندی از معماری دوران اولیه اسلامی تا پهلوی را در بر دارد به عنوان یکی از بافت های فرهنگی ـ تاریخی کشور انتخاب شده است.
نوش آباد دارای پنج محله با نام های درب ریگ، توی ده، بالاده، شیخ آباد، جویباره و دو زیر محله به نام های ورقاده و ولی دایه است که هر یک دارای ویژگی های اجتماعی مستقل و در عین حال وابسته به یکدیگر هستند.
بر اساس مطالعات صورت گرفته، نوش آباد به دلیل ویژگی های ممتاز از جمله جاذبه های تاریخی داخل بافت به ویژه شهر زیر زمینی و آثار فاخر دوران سلجوقی، صفوی و قاجاری در کنار ویژگیهای فرهنگی و آئینی دارای ظرفیت های گردشگری فراوانی است.
بافت تاریخی نوش آباد بافتی منسجم، فعال و پویا است. هر چند که بخش مهمی از عناصر آن در چند دهه اخیر تخریب شده اما هنوز انسجام خود را به عنوان بخش اصلی و مهم شهر حفظ کرده است.
پنج مرکز محله نوش آباد که معمولاً از عناصری مانند میدان، حسینیه، مسجد و بازارچه تشکیل شده اند مبتنی بر ساختارهای دوران صفوی و قاجاری است، گرچه برخی از این ساختارها تا دوره سلجوقی نیز استمرار می یابد.
در محدوده شهر نوش آباد بیش از یکصد اثر با ارزش تاریخی وجود دارد که تا کنون بیش از 20 اثر در فهرست آثار ملی ثبت شده و به همین تعداد در حال طی مراحل برای ثبت است.
** فرهنگ و آئین ها
همسان با سابقه کهن تاریخی نوش آباد، آئین ها و سنت های دینی و فرهنگی این شهر نیز از دیرینگی و غنای فرهنگی آن خبر می دهد.
در واقع میراث معنوی که در بر دارنده باورها و عقاید، داستان ها و اشعار عامیانه، ضرب المثل ها و کنایات غنی است که شیرینی خاصی به لهجه نوش آبادی می دهد.
آداب و سنن مربوط به تولد، عروسی و مرگ، در کنار آئین های چون «هوربابایی» که در نیمه ماه رمضان انجام شده و حال و هوای خاصی به شهر می بخشد، رسم چشم چینی که شبیه به مراسم قاشق زنی است که در شهر های دیگر نیز سابقه دارد، آئین ها و مراسم مربوط به نذورات که به طور عمده شامل آش ها و سفره های نذری است که در آن انواع غذاهای محلی به چشم می خورد.
