صراط: خلبانان همیشه تمایل دارند از تندباد‌ها دوری کنند، با این وجود تخمین زده می‌شود هر هواپیمای تجاری سالانه یکبار با رعد و برق برخورد می‌کند.
هرچند این آمار چندان هشدار دهنده نیست، اما مهندسان دانشگاه MIT با پشتیبانی بوئینگ تصمیم دارند این آمار را بکاهند. برای این منظور آن‌ها تصمیم دارند هواپیما‌هایی با شارژ الکتریکی بسازند، زیرا آن‌ها در برابر رعد و برق مصون‌تر هستند.
هنگامیکه یک هواپیمای تجاری بزرگ با رعد و برق مواجه می‌شود ممکن است نوعی نور و سروصدای زیاد نیز به وجود بیاید، اما خسارت کمی ایجاد می‌شود.
دلیل این خسارت کم آن است که یک هواپیمای معمولی با بدنه آلومینیومی معمولا در یک چارچوب یا قفس «فارادی» پرواز می‌کند. این چارچوب یک سیلندر توخالی فلزی است که نسبت به حوزه‌های الکتریسیته ساکن غیر قابل نفوذ به حساب می‌آید.
هنگامیکه یک هواپیما در مجاورت تندباد الکتریکی قرار می‌گیرد، بدنه آن دارای شارژ الکتریکی و در نتیجه دو قطبی می‌شود. یک سوی هواپیما دارای شارژ منفی و دیگری دارای شارژ مثبت می‌شود.
هنگامیکه این شارژ به اندازه کافی قدرتمند شود، جریان‌های قدرتمندی از پلاسما ایجاد می‌کند. این جریان قدرتمند می‌تواند مدار میان ابر‌های دارای شارژ الکتریکی و زمین را ببندد و در نتیجه رعد و برق به هواپیما برخورد می‌کند.
به طور معمول این روند خسارتی ایجاد نمی‌کند، اما از آنجا که بدنه هواپیما یک دست نیست و انواع مختلف آنتن، سیم کشی و ساختار‌های دیگر در آن به کار رفته، نمی‌توان نسبت به احتمال وقوع آن غفلت کرد.
به هرحال محققان MIT معتقدند می‌توان با ایجاد یک شارژ الکتریکی موقت در هواپیما از این اتفاق اجتناب کرد.
ایجاد شارژ الکتریکی قبل از صاعقه سبب می‌شود شارژ کلی هواپیما به میزان بحرانی نرسد. برای این منظور می‌توان مجموعه‌ای از حسگر‌های خودکار و محرک‌ها را به کار گرفت.
این حسگر‌ها ایجاد هرگونه شارژ الکتریکی را رصد می‌کنند و محرک‌ها شارژ مخالف را به وجود می‌آورند. قدرت این شارژ فقط یک لامپ را می‌تواند روشن کند.
در ادامه محققان این دانشگاه یک مدل ریاضی از برخورد صاعقه با هواپیما ساختند. آن‌ها متوجه شدند با شارژ هواپیما احتمال برخورد صاعقه کمتر می‌شود. اکنون آن‌ها مشغول بررسی قابلیت‌های اجرایی این ایده هستند.
هرچند این آمار چندان هشدار دهنده نیست، اما مهندسان دانشگاه MIT با پشتیبانی بوئینگ تصمیم دارند این آمار را بکاهند. برای این منظور آن‌ها تصمیم دارند هواپیما‌هایی با شارژ الکتریکی بسازند، زیرا آن‌ها در برابر رعد و برق مصون‌تر هستند.
هنگامیکه یک هواپیمای تجاری بزرگ با رعد و برق مواجه می‌شود ممکن است نوعی نور و سروصدای زیاد نیز به وجود بیاید، اما خسارت کمی ایجاد می‌شود.
دلیل این خسارت کم آن است که یک هواپیمای معمولی با بدنه آلومینیومی معمولا در یک چارچوب یا قفس «فارادی» پرواز می‌کند. این چارچوب یک سیلندر توخالی فلزی است که نسبت به حوزه‌های الکتریسیته ساکن غیر قابل نفوذ به حساب می‌آید.
هنگامیکه یک هواپیما در مجاورت تندباد الکتریکی قرار می‌گیرد، بدنه آن دارای شارژ الکتریکی و در نتیجه دو قطبی می‌شود. یک سوی هواپیما دارای شارژ منفی و دیگری دارای شارژ مثبت می‌شود.
هنگامیکه این شارژ به اندازه کافی قدرتمند شود، جریان‌های قدرتمندی از پلاسما ایجاد می‌کند. این جریان قدرتمند می‌تواند مدار میان ابر‌های دارای شارژ الکتریکی و زمین را ببندد و در نتیجه رعد و برق به هواپیما برخورد می‌کند.
به طور معمول این روند خسارتی ایجاد نمی‌کند، اما از آنجا که بدنه هواپیما یک دست نیست و انواع مختلف آنتن، سیم کشی و ساختار‌های دیگر در آن به کار رفته، نمی‌توان نسبت به احتمال وقوع آن غفلت کرد.
به هرحال محققان MIT معتقدند می‌توان با ایجاد یک شارژ الکتریکی موقت در هواپیما از این اتفاق اجتناب کرد.
ایجاد شارژ الکتریکی قبل از صاعقه سبب می‌شود شارژ کلی هواپیما به میزان بحرانی نرسد. برای این منظور می‌توان مجموعه‌ای از حسگر‌های خودکار و محرک‌ها را به کار گرفت.
این حسگر‌ها ایجاد هرگونه شارژ الکتریکی را رصد می‌کنند و محرک‌ها شارژ مخالف را به وجود می‌آورند. قدرت این شارژ فقط یک لامپ را می‌تواند روشن کند.
در ادامه محققان این دانشگاه یک مدل ریاضی از برخورد صاعقه با هواپیما ساختند. آن‌ها متوجه شدند با شارژ هواپیما احتمال برخورد صاعقه کمتر می‌شود. اکنون آن‌ها مشغول بررسی قابلیت‌های اجرایی این ایده هستند.
منبع:مهر
