پنجشنبه ۰۶ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۰ دی ۱۳۹۶ - ۰۹:۱۷

انتشار فیلم جلسه خبرگان کشف تازه‌ای بود؟

رهبر معظم انقلاب در تاریخ ۲۳ آذر ۷۳ در دیدار با اقشار مختلف مردم صحبت‌هایی درباره جلسه انتخاب رهبری دارند که خواندش خالی از لطف نیست.
کد خبر : ۳۹۷۸۰۳

صراط: در روز‌های گذشته فیلم دیده نشده از جلسه تاریخی انتخاب آیت‌الله خامنه‌ای به رهبری نظام جمهوری اسلامی منتشر شد.

به گزارش تسنیم در این فیلم ۱۲ دقیقه‌ای آیت‌الله خامنه‌ای در برابر اصرار اعضای مجلس خبرگان مبنی بر پذیرش مسئولیت رهبری، خود را شایسته این جایگاه نمی‌دانند و خواهش می‌کنند که این مسئولیت به ایشان واگذار نشود.

هرچند ممکن است برخی افراد مغرض سخنان داخل این فیلم را کشفی تازه بدانند که برای اولین بار اسرار نظام را فاش کرده است، اما رهبر معظم انقلاب سابقاً خودشان به این موضوع صحه گذاشته و مطالبی گفتند که موید سخنانشان در جلسه تاریخی خبرگان است.

رهبر معظم انقلاب در تاریخ ۲۳ آذر ۷۳ در دیدار با اقشار مختلف مردم صحبت‌هایی درباره جلسه انتخاب به رهبری دارند که بازنشر می‌کنیم:

"یک نکته را لازم است عرض کنم. از برادران و خواهران عزیز خواهش می‌کنم این مطلب را بدون احساسات گوش کنند. آن روزی که در مجلس خبرگان، بعد از رحلت امام رضوان‌اللَّه‌علیه - آن روزِ اوّل که بنده هم عضو مجلس خبرگان بودم - بحث کردند چه کسی را انتخاب کنیم و بالاخره اسم این بنده حقیر به میان آمد و اتّفاق کردند بر این‌که این موجود حقیر ضعیف را به این منصب خطیر انتخاب کنند، من مخالفت کردم.

مخالفت جدّی کردم. نه این‌که می‌خواستم تعارف کنم؛ نه. او خودش می‌داند که در آن لحظات در دل من چه می‌گذشت. رفتم آن‌جا ایستادم و گفتم آقایان! صبر کنید، اجازه بدهید. این‌ها هم ضبط شده، موجود است. هم تصویرش هست، هم صدایش هست. شروع کردم به استدلال کردن که مرا برای این مقام انتخاب نکنید. گفتم نکنید؛ هر چه اصرار کردم، قبول نکردند. هر چه من استدلال کردم، آقایان، مجتهدین و فضلایی که آن‌جا بودند، جواب دادند. من قاطع بودم که قبول نکنم، ولی بعد دیدم چاره‌ای نیست. چرا چاره‌ای نیست؟ زیرا به گفته افرادی که من به آن‌ها اطمینان دارم، این «واجب» در من «متعیّن» شده است. یعنی اگر من این بار را برندارم، این بار بر زمین خواهد ماند.

این‌جا بود که گفتم قبول می‌کنم. چرا؟ چون دیدم بار بر زمین می‌ماند. برای این‌که بار بر زمین نماند، آن را برداشتم. اگر کس دیگری آن‌جا بود، یا من می‌شناختم که ممکن بود این بار را بردارد و دیگران هم او را قبول می‌کردند، یقیناً من قبول نمی‌کردم. ۲۳ آذر ۱۳۷۳"