صراط: فوتبال ایران در طول سالهای گذشته همیشه از خدمات اقلیتهای مذهبی بهره برده است. یکی از همین اقلیتها ارامنهای بودند که سابقه خوبی در فوتبال ایران داشتند. به همین خاطر همزمان با آغاز سال ۲۰۱۸ میلادی، نگاهی میاندازیم به بازیکنان مسیحی و ارامنهای که برای تیم ملی فوتبال ایران درخشیدند و سالها توانستند تیم ملی ایران را همراهی کنند.
برای دانستن قدمت این بازیکنان در تاریخ فوتبال ایران همین کافی که در اولین دیدار رسمی تیم ملی فوتبال ایران که برابر افغانستان بود، آرتوش آساتوریان عضو تیم ایران بود.
این فهرست تنها گزیدهای از بازیکنان ارمنی است که در فوتبال ایران نامی برای خود دست و پا کردند؛ افرادی چون مانیس میناسیان که همراه تیم ملی فوتبال ایران در جام ملت های آسیا و انتخابی المپیک مونترال حضور موفقیت آمیزی داشت، آغداسار آبدیان، ورژ بخشی، ژورس قازاریان، سامسون پطروسیان، سرژیک یوسفی و ویگن زینعلی از جمله این بازیکنان بودند.
ادموند اختر
یکی از بازیکنان ارمنی تیم استقلال که با زدن دو گل در داربی تهران به پرسپولیس، محبوبیت خاصی نزد هواداران استقلال دارد. اختر همچنین برای تیم ملی ایران نیز چهار بار به میدان رفت که نتیجه آن دو گل بوده است.
سرژیک تیموریان و فرد ملکیان
سرژیک تیموریان برادر آندرانیک تیموریان برای تیم استقلال به میدان رفت و مدتی را هم در تیم ماینتس آلمان سپری کرد. او بیشتر دوران فوتبال خود را در لیگ ایران برای تیمهای آرارات و استقلال سپری کرد. فرد ملکیان نیز سالها در خط حمله تیم استقلال به بازی گرفته شد. مصدومیت مانع همیشگی برای ملکیان بود که باعث شد تا او نتواند خیلی توانایی خود را بروز دهد ولی گلزنی در داربی تهران یکی از خاطرهانگیزترین بازیهای خود را برای هواداران استقلال رقم زد.
وازگن صفریان
دروازهبان سابق آرارات و پرسپولیس توانست سالها در لیگ ایران فعالیت کند. او در سال ۱۳۵۵ به تیم فوتبال پرسپولیس تهران پیوست و با این تیم در دو دوره نایب قهرمان باشگاههای ایران شد. او برای تیم ملی ایران نیز به میدان رفت و با این تیم در جام ملتهای آسیا حاضر شد.
ادموند بزیک
مهاجم سابق پرسپولیس، سپاهان و تیم ملی ایران یکی از خوش اخلاق ترین بازیکنان سالهای نه چندان دور فوتبال ایران بوده است. او سالها در پرسپولیس بازی کرد و بیش از ۱۳۰ بار پیراهن تیم قرمز پایتخت را بر تن کرد که ثمره این حضور، ۴۰ گلی بود که وارد دروازه حریفان کرد. او با پرسپولیس و سپاهان توانست قهرمانی در لیگ ایران و جام حذفی را تجربه کند.
کارو حق وردیان
هافبک سابق تیم ملی ایران موفق شد در تیم طلایی ۱۹۵۸ حضور فعالی داشته باشد و با ایران قهرمانی در جام ملت های آسیا را تجربه کند. او بیش از ۲۰ بار برای تیم ملی ایران به میدان رفت. او نیز سالها در استقلال (تاج) به بازی پرداخت. حق وردیان بعد از پایان دوران فوتبال خود به آمریکا رفت و اکنون در این کشور اقامت دارد.
مارکار آقاجانیان
مارکار آقاجانیان در پاس و آرارات دوران خوبی در لیگ آزادگان ایران داشت و دو بازی ملی را هم در کارنامه خود دارد. او سالها دستیار کارلوس کیروش در تیم ملی ایران بوده است. او همچنین در تیمهای بهمن، بانک تجارت و شهاب زنجان سابقه بازی دارد. او در جام جهانی برزیل روی نیمکت تیم ملی ایران نشست و در جام جهانی روسیه نیز میتواند برای دومین بار متوالی حضور در جام جهانی را به عنوان مربی تجربه کند.
آندرانیک اسکندریان
یکی از بهترین مدافعان مرکزی فوتبال ایران آندرانیک اسکندریان است. او سابقه بازی برای آرارات و تاج را در کارنامه خود داشت و در تیم آبی پوش پایتخت نیز سالها به بازی پرداخت. او در جام جهانی ۱۹۷۸ که اولین حضور ایران در جام جهانی است برای تیم ملی به میدان رفت. او دو سال قبل از آن در المپیک مونترال که آخرین حضور ایران در بازیهای فوتبال ایران در المپیک بود نیز شرکت کرد. او اولین بازیکن ارمنی است که سابقه بازی در جام جهانی را به دست آورد. او با تیم ملی قهرمان جام ملتهای آسیا (۱۹۷۶) شد و به جام جهانی ۱۹۷۸ صعود کرد.
آندرانیک تیموریان
بی شک او را میتوان موفقترین بازیکن ارمنی تاریخ فوتبال ایران دانست که توانست افتخار بستن بازوبند کاپیتانی تیم ملی ایران را نیز به دست آورد. هافبک جنگنده تیم ملی ایران که سابقه بازی در لیگ برتر انگلیس را نیز در کارنامه خود دارد، اولین بازیکن ایرانی بود که در معتبرترین لیگ فوتبال جهان گلزنی کرد. او در جام جهانی ۲۰۰۶ در تیم برانکو برای ایران به میدان رفت و از آن زمان همراه با جواد نکونام در قلب تیم ملی ایران به بازی گرفته شد. بازیهای متعصبانه و جنگنده این بازیکن در انتخابی جام جهانی ۲۰۱۴ خیلی به ایران کمک کرد تا ملی پوشان بعد از هشت سال طعم حضور در جام جهانی را بچشند. تیموریان همچنین در جام جهانی نیز یکی از خوبهای تیم کیروش بود. این بازیکن در بازی خداحافظی جواد نکونام برابر سوئد در سال ۲۰۱۵ برای اولین بار بازوبند کاپیتانی تیم ملی ایران را بر بازو بست.