صراط: باید به این نکته توجه کرد که بودجه چند ده میلیاردی برای نشر و ارج نهادن به اندیشه‌های امام خمینی (ره)، نه تنها مورد نقد نیست بلکه این امر باید مورد توجه بیشتری نیز قرار گیرد. رهبر کبیر انقلاب، پایه گذار انقلابی جهانی بود.
به گزارش جهان نیوز، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی موسسه‌ای است که به نشر آثار امام خمینی (ره)، می پردازد و از هنگام تاسیس در سال ۱۳۶۷ تا کنون با نظارت فرزندان و نوادگان او اداره شده است. این مؤسسه در قالب‌هایی چون نگهداری اسناد روح‌الله خمینی، تنظیم و چاپ کتاب‌های او و مقالات مربوطه فعالیت می‌کند و بر چاپ تمام مطالب و کتاب‌های ناشران دیگر درباره وی نظارت دارد.
در همین رابطه در روزهای اخیر بحث های مربوط به بودجه تعلق گرفته به این موسسه با حرف و حدیث های فراوانی همراه بوده است. دولت دوازدهم بودجه این موسسه را برای سال 97 افزایش داده است. در لایحه بودجه سال ۹۷ «موسسه نشر آثار امام(آیت الله خمینی) که زیر نظر حسن خمینی اداره می‌شود ٧١ میلیارد و ٣٤٠ میلیون تومان» است.
جدول ریز بودجه نیز تقدیم مجلس شده تا مشخص شود کل این بودجه کجا باید هزینه شود، برای مثال پرتال امام خمینی با پیشنهاد بودجه ای 3.4 میلیارد تومان مواجه است حال آنکه با توجه به تولید محتوای اندک این پرتال، جالب توجه است. هرچند اگر در این ردیف 2 سایت نوشته شده که شاید بودجه سایت «جماران» در نظر گرفته شده باشد که در این صورت اگر به صراحت هر دو سایت مطرح می‌شد، به لحاظ بودجه‌نویسی بهتر بود.
آنچه در این گزارش مغفول مانده واگذاری برخی زیرمجموعه مرکز نشر و تنظیم آثار - نظیر سایت جماران - به کسانی است که سابقه فتنه دارند که با اصل انقلاب و خط امام مسئله دارند و عداوت خود را در طول یک دهه گذشته به نمایش گذاشته‌اند. برخی از تولیدات سایت جماران نشان می دهد که این پایگاه به جای دغدغه اندیشه های امام، بیشتر نگران منافع حزبی و جریانی خاصی است که برخی اوقات با منافع ملی نیز در تعارض قرار می گیرد.
در عین حال باید به این نکته توجه کرد که بودجه چند ده میلیاردی برای نشر و ارج نهادن به اندیشه های امام خمینی (ره)، نه تنها مورد نقد نیست بلکه این امر باید مورد توجه بیشتری نیز قرار گیرد. رهبر کبیر انقلاب، پایه گذار انقلابی جهانی بود.
انقلابی با آرمان ها و ارزش های بدیع برای حمایت از حقوق مستضعفین و مظلومان عالم که توانست در مدت کوتاهی، ملت های بسیاری را درگیر کند و آثار و پیامدهای آن تا به امروز نیز در منطقه و جهان قابل مشاهد است.
از این رو ارج نهادن و تعالی اندیشه ها و ارزش های هویت بخش امام خمینی (ره) که با پشت سر انقلاب اسلامی قرار دارد، وظیفه ای ملی و بین المللی است که نیازمند حمایت های مادی و معنوی است و باید برای همیشه مورد توجه قرار گیرد.
در این زمینه منافاتی به هیچ وجه وجود ندارد که اندیشه های امام دلها، ترویج و تبلیغ شود و چه بسا مردمی که با دل و جان نیز در این راه از هزینه های شخصی مایه گذاشته و به نشر این اندیشه ها در جهان مشغولند. همانگونه که تبلیغ و ترویج اندیشه های اسلامی و دینی مانند چاپ قرآن و تاسیس مدارس علمی – مذهبی و مساجد نیز توسط کشورهای اسلامی در جهان دارای ردیف بودجه ویژه ای است و هیچ کس به آن نه تنها معترض نیست بلکه حمایت نیز می کنند. آثار و اندیشه های امام خمینی (ره) منبعی لایتنهای برای ملت های آزاده و راه گشای بسیاری از مشکلات و معضلات جهان کنونی است که می بایست ترویج آن مورد حمایت دولت های کشورمان باشد.
وجود اما و اگرهایی برای رفع شبهات
با وجود این وظیفه خطیر که برعهده بیت امام خمینی (ره) قرار گرفته، برخی از اقدامات و رفتارهای صورت گرفته از سوی منتسبان به این بیت مورد نقد قرار دارد که شبهاتی را در زمینه خرج و مخارج بودجه ها و درآمدهای موسسه امام خمینی ایجاد کرده است.
متصدیان موسسه باید نسبت به حسابرسی و دخل و خرج های آن روشنگری کنند. جذب اعتبارات و وجوهات و نذورات و موقوفات در طول سال به چه میزان درآمد برای تولیت مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی به ارمغان آورده و در کجاها هزینه شده است؟
این سوالاتی است که پاسخ روشن به آنها می تواند باعث عدم سواستفاده بدخواهان و دشمنان انقلاب و امام شود که از هرفرصتی برای تخطئه راه و اندیشه های امام سواستفاده می کنند.
در کنار این، ساخت و تجهیز حرم امام خمینی (ره) با به کارگیری سبک های کاملا پرهزینه که در سال های اخیر شاهد رونمایی از بخش هایی از آن هستیم، با کدام اندیشه و رویکرد امام همخوانی داشته است؟
نوع معماری داخلی حرم، انتقادهای بسیاری را از سوی دلسوزان انقلاب و امام همراه داشته و متولی اصلی این امر باید پاسخگو باشد که همین اقدامات باعث انحراف افکار عمومی از بودجه اختصاص یافته به موسسه می شود.
اما مهمترین مساله در زمینه موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، خارج شدن مسئولان و متصدیان آن از وظایف اصلی و اولیه خود در دفاع از اندیشه ها و مواضع رهبر کبیر انقلاب است. در برخی از مواقع، مواضع نامرتبطی به امام منتسب می شود یا در اندیشه های ایشان تحریف ایجاد شده که با پاسخ درخور موسسه همراه نبوده و حتی گاها به ترویج این انحرافات نیز پرداخته شده است.
در پرتال امام خمینی (ره) درباره وظایف موسسه آمده است: «موسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام خمینی (س) که خود از مواریث فرهنگی یادگار امام است، در طول سال های گذشته کوشیده است تا در کنار نهادها و مراکز فرهنگی و رسانه های متعهد، از پیوند عمیق مردم و بویژه نسل جوان با آثار و رهنمودهای حضرت امام پاسداری کند و با تنظیم و انتشار صدها هزار نسخه از آثار امام و دیگر فعالیتهای متنوع خویش در عینیت بخشیدن به حضور نیرومند رهنمودها و رفتار و منش حضرت امام در متن جامعه اسلامی در داخل و خارج کشور گام های مؤثری بردارد.»
این سوال مطرح است در پاسداری از رهنمودهای رهبر کبیر انقلاب تا چه حد موفق عمل کرده است؟ سایت جماران به عنوان یکی از دو پرتال وابسته به موسسه در سال های گذشته به حمایت یکجانبه از دولت، طرفداری آشکار از کاندیداتوری حسن خمینی در خبرگان رهبری و استفاده از اعتبار این رسانه برای مطرح کردن شخصیت حقیقی حسن خمینی، حمایت از اصلاح طلبان و فتنه گران و .. پرداخته است!
در چند سال پیش، موسسه به انتشار یکی از آثار یوسف صانعی از حامیان فتنه اقدام کرد. این موسسه اقدام به انتشار کتابی از"شیخ" یوسف صانعی با عنوان "المکاسب" کرد. اگرچه توجیه احتمالی انتشار چنین کتابی به قلم این فرد از سوی موسسه نشر آثار امام، شرحی بر "مکاسب محرمه" امام خمینی (ره) عنوان می شود، اما انتشار کتاب از سوی چنین افرادی با نظرات خاص فقهی و سیاسی آنهم از سوی موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)، بیش از پیش از نگاه قبیله ای-جناحی برخی از دست اندرکاران این موسسه -که مدت هاست این رویه مورد نگرانی دلسوزان انقلاب و رهروان حقیقی راه امام است- و نیز پشتیبانی از ارائه یک قرائت خاص از نظریات امام، حکایت دارد.
حال آنکه که اساسا پیشنهاد تشکیل این موسسه که در سال ۱۳۶۷ از سوی حجت الاسلام سید احمد خمینی به بینان گذار فقید انقلاب اسلامی ارائه شد، برای حفظ و نشر آثار امام با هدف جلوگیری از برداشت های گوناگون سیاسی و غیر سیاسی از نظرات ایشان چه به صورت مکتوب و چه به صورت غیر مکتوب بوده است.
متصدیان موسسه امام خمینی (ره) به ویژه سیدحسن خمینی در مقابل توهین و انحرافات برخی از افراد بیت امام و شخصیت های سیاسی ساکت بوده و عکس العملی به آن نشان نداده اند. برای نمونه نعیمه اشراقی نوه حضرت امام(ره) در شبکه اجتماعی فیس بوک در سال92 توهینی آشکار به امام(ره) و خانواده شهدا داشت به گونه‌ای که بسیاری از کارشناسان و تحلیل‌گران سیاسی عدم موضع‌گیری موسسه تنظیم و نشر آثار امام(ره) را دلیل این توهین‌ها و تحریف ها می‌دانستند.
در سال 88 و در آشوب ها و شورش های فتنه گران در دانشگاه تهران، تصویری از امام خمینی (ره) به آتش کشیده شد ولی موسسه به جای اینکه اقدام فتنه گران را محکوم کند، صدا و سیما را به دلیل پخش این توهین محکوم ساخت! اقدامات قابل تامل موسسه به این اقدام خلاصه نمی شود.
در مقابل خاطراتی که اکثر از سوی رئیس فقید مجمع تشخیص مصلحت که مستقیما به امام خمینی (ره) مرتبط می شد، مسولان موسسه بنا به مصلحت اندیشی یا هرچیز دیگری یا سکوت می کردند یا به طور مشخصی درباره انحرافات صورت گرفته موضع گیری نمی کردند.
هاشمی رفسنجانی در سال 92 اظهارنظری درباره «موافقت امام(ره) با حذف شعار مرگ بر آمریکا» داشت که در آن سال موسسه هیچ گونه توضیحی درباره اینکه اساسا هاشمی می تواند بدون سند و هماهنگی با موسسه تنظیم و نشر آثار امام(ره) مطلبی را به بنیانگذار انقلاب اسلامی نسبت داده و یا خاطره این را از ایشان نقل کند، یا خیر، ارائه نکرد.
حال آنکه بنا بر وصیت امام ایشان فرمودند اگر چیزی به من نسبت داده شد، باید برگرفته از دست خط یا صدای من با تشخیص کارشناسان (قریب به مضمون) باشد. در این میان نقل قول ها و انحرافاتی از سوی برخی از نیروها و شخصیت های سیاسی پیرامون اندیشه ها و رفتارهای امام خمینی در بیش از دو دهه اخیر صورت گرفته که موسسه امام به جای پاسخ گویی قاطع و مستند یا به صورت تلویحی به حمایت از چنین انحرافاتی پرداخته یا سکوت اختیار کرده است.
چنین پس زمینه ای در فضای عمومی نسبت به مسئولان و متصدیان موسسه، شبهات فراوانی پیرامون انجام وظیفه اصلی موسسه ایجاد کرده که گاها باید اذعان کرد، تمایل و گرایش این افراد به جریان اصلاح طلب در سیاسی کاری ها و ریخت و پاش های آن بی تاثیر نبوده است.
در پایان باید یادآور شد، اختصاص بودجه های میلیاردی به برخی از موسسات فرهنگی و مذهبی، مورد نقد جدی نیست بلکه نحوه هزینه کرد و فعالیت های خارج از وظایف تعریف شده، باید مورد توجه و شفاف سازی قرار گیرد. بودجه های این موسسات به طور کلی به نیم درصد بودجه پیشنهادی دولت نیز نمی شود ولی حساسیت ها به خاطر وظایف آنها بیشتر است.
