نمی دانم این جمله با همین کیفیت و جمله بندی، متعلق به امام هست یا خیر، (جستجوی اولیه در صحیفه، نتیجه ای در بر نداشت) اما دلم به حال ایشان می سوزد که ما اینقدر کم سلیقه و شعار زده ایم.
به گزارش جام جم در مناطق روستایی شهر فریمان در اطراف مشهد مقدس، زلزله ای شش ریشتری همه را لرزانده و الان هشت ماه از آن تاریخ می گذرد؛ اما هنوز به گزارش تصویری جام جم، عده ای از مردم داخل چادرها زندگی می کنند؛ بچه ها، اسکان و سرپناه به درد بخور و مؤثری ندارند؛ سرمای هوا در حال پیشروی است؛ امکانات از دست رفته، بازسازی نشده است؛ آن وقت ما در این «هیر و ویر» و واویلای فقر و نکبتِ نداری، بین این همه حرف های ناب و جریان ساز معمار انقلاب، گشته ایم و همین جمله بی مزه را تیتر کرده ایم. همان حکایت معروف پیغمبران و حضرت جرجیس!
حتماً اگر در صحیفه امام گشت مختصری می زدیم، جملات نیکوتری برای چسباندن در مناطق زلزله زده و کوباندن بر سردر وزارتخانه ها و دستگاه های حکومتی پیدا می کردیم.
عجالتاً پیشنهاد بنده همین پاراگراف از وصیتنامه امام خمینی (ره) است:
«وصیت این جانب به وزرای مسئول در عصر حاضر و در عصرهای دیگر، آن است که
علاوه بر آنکه شماها و کارمندان وزارتخانه ها بودجه ای که از آن ارتزاق
می کنید مال ملت است، و باید همه خدمتگزار ملت و خصوصاً مستضعفان باشید، و
ایجاد زحمت برای مردم و مخالف وظیفه عمل کردن حرام و خدای نخواسته گاهی
موجب غضب الهی می شود، همه شما به پشتیبانی ملت احتیاج دارید. با پشتیبانی
مردم خصوصاً طبقات محروم بود که پیروزی حاصل شد و دست ستمشاهی از کشور و
ذخائر آن کوتاه گردید، و اگر روزی از پشتیبانی آنان محروم شوید، شماها کنار
گذاشته می شوید»
البته این جملات امام در ادامه متن، جذاب تر می شود که خوب روی دیوار کانکس جا نمی شود!
