جمعه ۰۷ دی ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۱ آبان ۱۳۹۶ - ۱۴:۲۲

توطئه‌ای که بازار فروش تسلیحات را گرم نگه می‌دارد

نگاهی به حجم مبادلات تسلیحاتی کشورهای مختلف حاکی از آن است که به رغم بحران مالی، سود کارخانه‌های تسلیحاتی رشد داشته است.
کد خبر : ۳۸۸۴۰۴
صراط: نگاهی به آمار و حجم مبادلات تسلیحاتی کشورهای مختلف حاکی از آن است که به رغم بحران مالی و اقتصادی جهان، میزان فروش و سود کارخانه‌های تسلیحاتی با رشد همراه بوده است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران تجارت بین‌المللی تسلیحات که به وسیله‌ جهانی‌سازی رو به رشد، تسهیل شده است، به دلیل کنترل قانونی اندک بسیار سودآور است. بازار آن شامل کارخانه، فروش، خرید و صدور مجوز برای تجهیزات نظامی، تسلیحات و امکاناتی نظیر سلاح‌های سبک، وسایل نقلیه‌ زرهی،کشتی‌های نظامی، مهمات و هواپیماهای نظامی است. واردات آن عمدتا توسط رشد اقتصادی، اختلافات ارضی و تعهدات سیاسی تحریک می‌شود. بیشتر کشورهای واردکننده تسلیحات از کشورهای پیشرفته‌تری تسلیحات می‌خرند که توانایی‌های فناورانه‌ بالایی در طراحی و ساخت تسلیحات با کیفیت دارند.

در این میان شرکت‌های آمریکایی پیشتاز خرید و فروش سلاح بودند به گونه‌ای که از میان ‌١٠ شرکتی که از بزرگترین تولیدکنندگان سلاح محسوب می‌شوند، هفت شرکت به آمریکا تعلق دارد. در این لیست مجموع مقر ‌٤٤ شرکت نیز در آمریکا قرار گرفته است. افزون بر این وجود شرکت‌هایی چون «لاکهید مارتین» در صدر لیست شرکت‌های فروشنده تسلیحات به چشم می‌خورد.

اکنون آمریکا با صرف بیشترین هزینه در بخش نظامی خود و در دست داشتن بیش از 30 درصد صادرات سلاح جهان، در لیست "رقابت تسلیحاتی جهان" رده اول را به خود اختصاص داده و در سایه تحولات پس از 11 سپتامبر به بزرگ‌ترین فروشنده اسلحه جهان تبدیل شده است.

در این لیست نام شرکت‌هایی چون BAE انگلیس، شرکت مشترک آلمانی‌ ـ فرانسوی EADS  و شرکت ایتالیایی "فین مچانیکا" نیز به چشم می‌خورد. هواپیماهای خدماتی، تانک، سلاح، دستگاه‌های ردیاب، سیستم دفاع ضد موشکی و وسایل الکترونیک دفاعی از ادوات تسلیحاتی است که بیشترین مشتری را دارند.

متأسفانه امروزه تجارت اسلحه به عنوان یکی از مولفه های رشد اقتصادی کشورهای تولید کننده تبدیل شده است؛‌ تجارتی کنترل ناپذیر که در نتیجه آن، همه روزه هزاران انسان در سراسر جهان جان خود را از دست می‌دهند. در حالی‌که سود این تجارت نصیب کشورهای ثروتمند می‏‌شود و پیامدهای آن عمدتاً کشورهای توسعه نیافته را متاثر می‌کند. آمارهای معتبر نشان می دهد رشد خرید تسلیحات در منطقه جنوب غرب آسیا در پنج سال اخیر در خور توجه بوده به‌طوری‌که این افزایش از زمان جنگ سرد بی‌سابقه است.

پر واضح است سیاست‌مداران غربی در زمان‌های مختلف، مناطقی از جهان را متشنج می‌کنند تا با عقد قراردادهایی با کشورهای آن منطقه، بازاری برای فروش تولیدات اسلحه‌سازی خود پیدا کنند که تشدید رقابت تسلیحاتی در منطقه خاورمیانه شاهد این ادعاست. بعد از توافق برجام دولت‌مردان آمریکایی با به راه‌انداختن موجی از ایران‌هراسی و ایران‌ستیزی در منطقه، شیخ‌نشین‌های منطقه خلیج فارس را به انبار اسلحه تبدیل کرده‌اند و تسلیحات خود را با قیمت‌های گزاف به متحجرین منطقه فروخته‌ و شیر آنها را دوشیده‌اند.

از طرفی دیگر آمریکایی‌ها با ایجاد گروه‌های تروریستی مثل داعش و جبهه‌النصره قصد داشتند با یک تیر دو نشان بزنند. هدف اول که سقوط حکومت مرکزی و مردمی سوریه بعنوان پیشانی محور مقاومت بود که با مقاومت سوری‌ها به شکستی سخت تبدیل شد. اما می‌توان گفت که هدف دوم تقریبا نتیجه داد و آن هم ناامن کردن منطقه بود و در نتیجه آن فروش سلاح برای برقرار کردن امنیتی که خود آنها از بین برده بودند. اکنون آمریکا بعد از اجرایی کردن نقشه خود در غرب آسیا، این‌بار به سراغ شرق آسیا رفته و با ایجاد ترس از کره شمالی در میان همسایگان این کشور سعی در اجرایی کردن نقشه خود دارد.

 قطعا اگر جنگ میان دو کره سرانجام پایان یابد و داعش، القاعده و سایر تکفیری‌ها پس از سال‌ها بطور کامل از بین بروند و مناطق جنگ‌زده دیگر مثل میانمار، یمن و کریمه به ثبات برسند و صلح در مناطق جنگ زده شرق و غرب آسیا و در کل سایر مناطق جنگ‌زده ایجاد شود که نهایتا به نفع مردم  است، آمریکا تمام منافع خود را از بین رفته خواهد دید، زیرا با از میان‌رفتن دشمنی‌ها دیگر نیازی به خریدهای سنگین تسلیحاتی نخواهد بود و ایالات متحده دلیل واهی خود برای تضمین امنیت کشورها را از دست خواهد داد. 

نکته جالب ماجرا این است که در همه جنگ‌های موجود، یک طرف دعوا آمریکاست که یا جنگ را مستقیما شروع کرده و یا هم‌پیمانانش در جنگ حضور نیابتی دارند  و دو هدف از آن دارد؛ هدف اول تثبیت قدرت خود و تضعیف دشمنان درجه یک و هدف دوم گرم نگه‌داشتن تنور فروش تسلیحات خود که فقط در مورد دوم توانسته به موفقیت دست یابد.

گفتنی است  صادرات و تجارت اسلحه از سال ۱۹۹۰ به بعد، در پنج سال اخیر به بزرگترین حجم خود رسیده است. بین سال های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۶ صادرات اسلحه در حدود ۸.۴ درصد به تناسب سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۱۱ افزایش یافته است. طبق این گزارش آمریکا با ۳۳ درصد سهم صادرات تسلیحات در جهان در مقام اول بوده و روسیه با سهم ۲۳ درصدی در رتبه دوم قرار دارد. در فهرست رتبه بندی صادرات اسلحه، چین با ۶،۲ درصد سومین کشور در تجارت تسلیحاتی در جهان محسوب می شود که به این ترتیب صادرات چین ۷۴ درصد افزایش داشته است.

 کشورهای حاشیه خلیج فارس هرساله میلیاردها دلار تجهیزات نظامی پیشرفته از آمریکا می‌خرند و هدف از این اقدام افزایش توان رویارویی با جمهوری اسلامی ایران است.  گزارش‌ها حاکی از آن است که  شش کشور شورای همکاری خلیج فارس تاکنون موشک‌های دفاع هوایی بالستیک، بالگردهای هجومی، ناوچه‌ها و موشک‌های ضد زره پیشرفته را از آمریکا دریافت کرده‌اند. عربستان سعودی بزرگترین واردکننده تسلیحات آمریکایی در منطقه خاورمیانه محسوب می‌شود. در سال‌های 1950 تا 2006، عربستان سلاح و تجهیزاتی به ارزش 79 میلیارد و 8 میلیون دلار از آمریکا خریداری کرد که تقریبا یک‌پنجم ارزش صادرات آمریکا به دیگر کشورهای دنیاست. 

به هر حال فروش تجهیزات پیشرفته نظامی به سایر کشورهای دنیا توسط آمریکایی‌ها، باعث میشود تا ایالات متحده چرخه اقتصادی خود را رونق داده و از رشد بیکاری در این کشور بکاهد. از طرفی بتواند با تسلط بر خریداران و القای توهم توطئه و ناامنی به آنان، دولت‌های این کشورها را در هراسی همیشگی قرار دهد و از این طریق به تجارت سیاه خود ادامه دهد.