به گزارش تسنیم براون می‌گوید که گزارش‌های نهادهای اطلاعاتی آمریکا از قابلیت‌های نظامی عراق هرگز به انگلیس ارائه نشد، امری که می‌توانست سیر وقایع را تغییر دهد. افشاگری‌های بعدی، براون را به این نتیجه رساند که «جنگ به عنوان آخرین راه‌حل قابل توجیه نبود و هم‌اکنون این حمله را نمی‌توان به عنوان پاسخی متناسب در نظر گرفت».
وی افزود که شواهد مورد نظر هرگز از سوی کمیته تحقیقات چیلیکات مورد بررسی قرار نگرفت، کمیته‌ای که به این نتیجه رسید که انگلیس پیش از اینکه «گزینه‌های مسالمت‌آمیز خلع سلاح» به انتهای کار خود برسند (به پایان برسند)، تصمیم گرفت که به این حمله بپیوندد.
کتاب جدید گوردون براون با نام «زندگی من، زمانه ما» این هفته منتشر شد. وی در این کتاب نوشته است که در مارس 2003 برای «جنگ عجله وجود داشت» و از خودش این سئوال را «بارها و بارها پرسیده است که آیا پیش از آنکه تصمیم برای جنگ گرفته شود، می‌توانستم تغییری را ایجاد کنم».
وی در کتاب خود می‌گوید که (به عنوان) وزیر خزانه داری کمی بیش از دیگر وزرا به اطلاعات محرمانه دسترسی داشت، اما از سوی ام.آی.6 مطمئن شده بود که شواهد درباره سلاح‌های کشتار جمعی موثق هستند. با این حال، از زمان ترک منصب خود با مرور شواهد، به این نتیجه رسیده است که «همگی ما درباره وجود سلاح‌های کشتار جمعی گمراه شده بودیم».
