صراط: از همین شروع مطلب باید تاکید کرد بهترین نتایج استقلال را در دو دهه اخیر علی فتح الله زاده گرفته و شکی در آن نیست. ولی این موفقیت دلیلی نیست که سرپوشی بتوان گذاشت روی تصمیمات اشتباهش. او این بار که انتقادها از هزینه ها و بدهی های به جا مانده از استقلال زیاد شده ، مصاحبه کرده و گفته کدام بدهی به جا مانده از من؟ من قرارداد داشتم با وزارت ورزش وقت و برای تیم 24 میلیارد تومانی ام 17 میلیارد پول آوردم ،درحالی که سهمم می شده 12 میلیارد تومان!
به گزارش خبر آنلاین این گفته پر از استدلال های اشتباه است که به راحتی نقض می شوند. اول اینکه این تفاهم 50 درصدی که فتح الله زاده به ان اشاره دارد برای دوره علی سعیدلو است. زمانی که او جای امیر واعظ آشتیانی را در استقلال گرفت و آن زمان تا سقف 7 میلیارد تومان قرار بود مشارکت 50 درصدی از سوی وزارت ورزش و باشگاه ها تفاهمی وجود داشته باشد. همان زمان که واعظ از استقلال رفت ، غیر از بدهی های مالیاتی اعلام کرد استقلال 3.7 میلیارد بدهی دارد و البته طلب 2.9 میلیاردی از سازمان لیگ برای لیگی که گذشته بود. یعنی با آن مبلع بدهی مانده استقلال می شد کمتر از یک میلیارد تومان.
در زمان ریاست عباسی شرایط اما به کلی فرق کرد. مجلس قانونی را گذراند که دولت از هزینه برای تیم های دولتی منع شد. دیگر خود به خود تعهدی که فتح الله زاده برای 3 سال بعد از رئیسی که امضایش کرده بوده ، به آن استناد می کند ، از بین رفته بود. او اما خیلی راحت واژه ها را به هم می چسباند و مدام تکرار‌شان می کند.
اما برگردیم به ادعای این 17 میلیارد تومان درآمد سال آخر ، پیشتر بارها در این باره با او بحث کرده ایم و فقط هم استنادمان دفاتر مالی خود او بوده است . اینکه گفته شده 17 میلیارد درآمدزایی ، استقلال زمانی که به مدیر بعدی واگذار شد ، یک قرارداد اسپانسرینگ با علی انصاری داشت که سه ساله بود و در همان سال اول ، 4 میلیارد پول سال بعدش هزینه شده بود.
در همان سال 4 میلیارد دیگر از درآمدهای استقلال در سازمان لیگ هم پیش پیش هزینه شده بود. این رقم 8 میلیارد تومانی را تنها از اعدادی که استاد فتح الله زاده گفته اند کسر کنید ، به سادگی به حقیقت ماجرا پی برده می شود. این اما همه ماجرا نیست. کلی بدهی مالیاتی برای تنظیم نکردن اسناد و دفاتر قانونی مالیات ها از یک سو و بیش از یک میلیون دلار غرامت به بازیکنان خارجی از توزی گرفته تا دیگرانی که در این سال ها آمدند و بی مصرف برگشتند ، همه خسارت های دوران آقای فتح الله زاده بودند.
بدهی هایی که فتح الله زاده حالا آنها را نمی پذیرد ، بهای شان گاه قدری سنگین بوده که حاصلش بی شک در سیه روزی این روزهای استقلال نقش دارند. اینکه تیمی را برای موفقیت امروز ، فردایش را بفروشی ، همان بلایی است که دادن یارانه های نقدی بی پشتوانه بر سر کشور آورده است. آقای فتح الله زاده واقعیت این است که شما دانسته ، با علم به اینکه پول دیگری نیست ، مدام بیشتر از سقف درآمدهای تان هزینه کردید تا این روزها رقم بخورد.
به گزارش خبر آنلاین این گفته پر از استدلال های اشتباه است که به راحتی نقض می شوند. اول اینکه این تفاهم 50 درصدی که فتح الله زاده به ان اشاره دارد برای دوره علی سعیدلو است. زمانی که او جای امیر واعظ آشتیانی را در استقلال گرفت و آن زمان تا سقف 7 میلیارد تومان قرار بود مشارکت 50 درصدی از سوی وزارت ورزش و باشگاه ها تفاهمی وجود داشته باشد. همان زمان که واعظ از استقلال رفت ، غیر از بدهی های مالیاتی اعلام کرد استقلال 3.7 میلیارد بدهی دارد و البته طلب 2.9 میلیاردی از سازمان لیگ برای لیگی که گذشته بود. یعنی با آن مبلع بدهی مانده استقلال می شد کمتر از یک میلیارد تومان.
در زمان ریاست عباسی شرایط اما به کلی فرق کرد. مجلس قانونی را گذراند که دولت از هزینه برای تیم های دولتی منع شد. دیگر خود به خود تعهدی که فتح الله زاده برای 3 سال بعد از رئیسی که امضایش کرده بوده ، به آن استناد می کند ، از بین رفته بود. او اما خیلی راحت واژه ها را به هم می چسباند و مدام تکرار‌شان می کند.
اما برگردیم به ادعای این 17 میلیارد تومان درآمد سال آخر ، پیشتر بارها در این باره با او بحث کرده ایم و فقط هم استنادمان دفاتر مالی خود او بوده است . اینکه گفته شده 17 میلیارد درآمدزایی ، استقلال زمانی که به مدیر بعدی واگذار شد ، یک قرارداد اسپانسرینگ با علی انصاری داشت که سه ساله بود و در همان سال اول ، 4 میلیارد پول سال بعدش هزینه شده بود.
در همان سال 4 میلیارد دیگر از درآمدهای استقلال در سازمان لیگ هم پیش پیش هزینه شده بود. این رقم 8 میلیارد تومانی را تنها از اعدادی که استاد فتح الله زاده گفته اند کسر کنید ، به سادگی به حقیقت ماجرا پی برده می شود. این اما همه ماجرا نیست. کلی بدهی مالیاتی برای تنظیم نکردن اسناد و دفاتر قانونی مالیات ها از یک سو و بیش از یک میلیون دلار غرامت به بازیکنان خارجی از توزی گرفته تا دیگرانی که در این سال ها آمدند و بی مصرف برگشتند ، همه خسارت های دوران آقای فتح الله زاده بودند.
بدهی هایی که فتح الله زاده حالا آنها را نمی پذیرد ، بهای شان گاه قدری سنگین بوده که حاصلش بی شک در سیه روزی این روزهای استقلال نقش دارند. اینکه تیمی را برای موفقیت امروز ، فردایش را بفروشی ، همان بلایی است که دادن یارانه های نقدی بی پشتوانه بر سر کشور آورده است. آقای فتح الله زاده واقعیت این است که شما دانسته ، با علم به اینکه پول دیگری نیست ، مدام بیشتر از سقف درآمدهای تان هزینه کردید تا این روزها رقم بخورد.
