مرد جوان دیگری هم که اطرافیان به زور او را جلوی در مغازه ای نگه داشته اند، با داد و فریاد می گوید: « این چک تا فردا صبح پاس نشود، مرد نیستم اگر زنده بگذارمت». همه این اتفاقات را بگذارید کنار این خبر که وزیر بهداشت گفته است: «نزاع، دومین عامل مرگ و میر ناشی از حوادث در کشور پس از تصادفات رانندگی است.» بدون شک، آین آمار بالا نشان از بی توجهی به یکی از مهم ترین مسائل اخلاقی یعنی کنترل خشم دارد.
البته که تعدادی از این درگیری ها توسط اراذل و اوباش اتفاق می افتد و مرگ و میرها هم شامل خودشان می شود اما کم نیستند افرادی که به خاطر یک لحظه غفلت، یک عمر پشیمانی برای خودشان و خانواده هایشان به جا گذاشته اند.
دلایل درگیر شدن مردم با یکدیگر
نزاع و دعوا، خشمی مدیریت نشده است که در نهایت به آسیب پذیری افراد منجر می شود. زمانی که فردی خشمگین می شود، هورمون آدرنالین در خون ترشح می شود و سطح تعقل و تفکر را پایین می آورد و همین موضوع باعث می شود افراد بدون توجه به عواقب کاری که انجام می دهند، دست به درگیری فیزیکی بزنند. تنها راهی که به توقف ترشح این هورمون کمک می کند پایان دادن به بحث، درگیری و مدیریت خشم است که نیازمند آگاهی، دانایی و سلامت روان است.
3 روش مواجهه با خشم
برای مواجهه با خشم سه روش داریم که به صورت ابراز، سرکوب و کنترل خشم نمایان
می شود. در روش ابراز خشم، فرد به صورت آزادانه و بدون کنترل، خشم خود را
ابراز می کند و معمولا دچار پشیمانی و احساس گناه می شود. در سرکوب خشم،
فرد خشم خود را به این دلیل که کار ناپسندی است همواره سرکوب می کند که در
طولانی مدت باعث اضطراب، افسردگی و حتی فشار خون می شود. کنترل خشم هم یعنی
فردی آگاهانه، نه خشم را بدون کنترل ابراز و نه آن را فروکش کند بلکه به
صورت منطقی فکر و آن را مدیریت می کند تا آرام شود و بهترین تصمیم را
بگیرد. یادتان باشد شما نمی توانید شرایط را تغییر دهید ولی می توانید
واکنش های خود را کنترل کنید.
اصلی ترین عوامل تحریک کننده خشم
از عوامل تحریک کننده خشم و عصبانیت، می توان به سوء ظن به دیگران، حسادت، نداشتن اعتماد به نفس، همانند سازی تقلیدی از دیگران، کار زیاد و خستگی، تشنگی و گرسنگی، استرس، مکان های شلوغ، بی خوابی، سر و صدا، آلودگی هوا، ترافیک و حتی سرما اشاره کرد. البته گاهی ناکامی های روانی و رفتاری مانند بیکاری و شکاف طبقاتی نیز باعث حالت انگیزشی می شود که به صورت پرخاشگری بروز پیدا می کند. باید توجه داشت هر چه عوامل تحریک کننده بیشتر باشد، میزان و احتمال استرس و خشونت افزایش می یابد.
راه های پیشگیری از عصبانیت
جای شلوغ نروید: اگر به هر علتی احساس می کنید عصبانی هستید باید از
رفتن به مکان های شلوغ که فشار عصبی و استرس را افزایش می دهد، جلوگیری
کنید چون برخوردهای ناخود آگاه افراد با یکدیگر، باعث تحریک اعصاب انسان می
شود.
شب ها بهتر استراحت کنید: بی خوابی و کم خوابی نیز به تحریک انسان
برای عصبی شدن و پرخاشگری کمک می کند پس تلاش کنید شب ها استراحت مطلق
داشته باشید تا روز آرامی را سپری کنید.
موسیقی آرام بخش گوش کنید:
موسیقی یکی از روش های موثری است که به انسان آرامش می دهد. گوش دادن به
موسیقی آرام بخش، انسان را از عصبی شدن دور می کند و با تاثیر مستقیم روانی
باعث آرامش می شود.
اصول کنترل خشم را بیاموزید: باید راه های صحیح
برخورد منطقی و درست در شرایط بحرانی و تنش های اجتماعی را بیاموزید تا
نحوه کنترل هنگام عصبانیت فراگیر شود. یادگیری مسائلی مثل خونسردی، متانت،
تامل، تفکر و چاره جویی برای حل مشکلات در تمام زندگی موثر خواهد بود.
بهترین واکنش ها هنگام عصبانیت
محل را ترک کنید: گاهی لازم است صحنه تحریک کننده را به سرعت ترک کنیم زیرا هرچه بیشتر در محیط استرس زا باشیم، احتمال خشونت و درگیری بیشتر می شود.
آب بنوشید: شاید این توصیه تکراری به نظر برسد اما وقتی عصبانی هستید قبل از هرکاری یک لیوان آب بنوشید تا اعصاب تحریک شده شما آرامش یابد. یکی از بهترین روش ها برای تمدد اعصاب و جلوگیری از پرخاشگری، مصرف مایعات است. آب علاوه بر رفع تشنگی باعث می شود حرارت بدن انسان کاهش پیدا کند و اعصابش آرام تر شود.
خویشتن داری کنید: از بعد رفتاری، فرد خویشتن دار کسی است که توانایی تعدیل و کنترل اعمال خود را متناسب با شرایط مکانی و زمانی داشته باشد و بتواند با عادت های مخرب خود مقابله کند و آن ها را تغییر دهد و نیز خواسته های خود را به تاخیر بیندازد. بهترین راه برای تمرین خویشتن داری این است که بعضی از نقاط ضعف را که می تواند ترس، خشم، اندوه و ... باشد، یادداشت و در هنگام مواجهه با آن ها، خود مراقبتی کنیم تا آن ها را به کنترل خود درآوریم.
گذشت داشته باشید: گذشت و بخشش می تواند نخستین گام در کنترل و مدیریت خشم و عصبانیت باشد و بیشتر اوقات قوی ترین تکنیک برای بازیابی کنترل بر زندگی است. بخشش به معنای چشم پوشی از اتفاقی که برای شما افتاده، نیست بلکه بدین معناست که شما به نوعی نمی گذارید کنترل شما به دست خشم و هیجان منفی بیفتد.
از کوچک ترین درگیری بپرهیزید: یادتان باشد ممکن است یک درگیری کوچک لفظی منجر به درگیری فیزیکی شدید و حتی قتل شود و آن وقت عاقبت تلخی در انتظارتان خواهد بود بنابراین از کوچک ترین درگیری هم بپرهیزید.
