با همه این ها، عارف امروز ۱۸ مهر در گفتگو با خبرگزاری «ایلنا» بار دیگر رنجش خاطرش از ائتلاف با اعتدالیون را آشکار و بر احتمال پایان انقضای آن در انتخابات سال ۹۸ سخن گفت. عارف در بخشی از این گفتگو با حمله به موتلفین خود در لیست امید در اسفند سال ۹۴، اعتدالیون را متهم کرد که ائتلاف را صرفا تا درب بهارستان می خواستند.
رئیس فراکسیون امید در همین باره با اشاره به دوام نیاوردن ائتلافِ لیست امید در انتخابات مجلس دهم گفت: بخشی از این افراد صرفاً خودشان را کنار کشیدند اما بعضی دیگر عملاً در مجلس رودرروی ما قرار گرفتند و به گفتمانی که آن ها را به مجلس فرستاده بود، پشت کردند و بنابراین، ائتلاف دوام نیاورد.
عارف در ادامه این گفتگو ضمن اشاره مجدد به احتمال پایان پذیرفتن ائتلاف با اعتدالگراها گفت: در انتخابات مجلس دهم ما بخشی از ظرفیت خود را در ائتلافی که انجام دادیم، به غیراصلاح‌طلبان اختصاص دادیم و این مسئله برایمان هزینه‌هایی به‌همراه داشت. بنابراین بعد از انتخابات مجلس، باید تصمیم می‌گرفتیم که آیا در گام سوم نیز حفظ این ائتلاف ضرورت دارد یا خیر.
وی با اشاره به انتخابات شوراهای ۹۶ که اصلاح طلبان در آن، عطای ائتلاف با حزب «اعتدال و توسعه» -به عنوان نماینده جریان اعتدالی- را به لقایش بخشیدند گفت: در نهایت در انتخابات شورای شهر در سال ۹۶ وارد ائتلاف نشدیم و درواقع آن‌چه به نوعی برای آینده مطرح کردم، در انتخابات اخیر عملی شده است.
عارف ضمن الگوقرار دادن انتخابات شوراهای ۹۶ برای نوع کنش گری آینده اصلاح طلبان تاکید کرد: باتوجه به روندی که اصلاحات در این ۳ گام طی کرده و در گام سوم نیز بدون ائتلاف موفق بودیم، احتمال اینکه بدون ائتلاف به راه‌مان ادامه دهیم، وجود دارد.
رئیس فراکسیون امید همچنین در بخش دیگری از سخنان خود درباره برنامه اصلاح طلبان برای انتخابات ۱۴۰۰ گفت: قطعاً ما کاندیدای اصلاح طلب خواهیم داشت. ما در شرایطی که رقیب حذف کامل ما را امضا کرده بود، مشخصاً در سال ۹۲ حدود ۴ تا ۵ کاندیدا داشتیم. بنابر این درشرایطی که در گام‌های دهه ۹۰ موفق بودیم، آیا می‌توانیم در ۱۴۰۰ کاندیدا نداشته باشیم؟ این امکان ندارد.
به نظر می رسد، چگونگی برخورد و تعامل اصلاح طلبان با جریان اعتدالی، در آینده ای نه چندان دور، به محل نزاع و مناقشه در این جریان(اصلاحات) تبدیل شود. همچنانکه رگه هایی از این درگیری نظری، از همین حالا میان چهره های اصلاح طلب به عیان دیده می شود؛ «محمدرضا تاجیک» و «مصطفی تاجزاده» روزهای ۱۰ و ۱۲ مهرماه در گفتگوهای جداگانه ای با روزنامه «اعتماد» از دو قرائت متفاوت میان اصلاح طلبان در نوع مواجه شان با پدیده اعتدال پرده برداشتند. از یک سو تاجیک، «گره زدن زلف اصلاح طلبی به زلف اعتدال را جفا خواند» و از سوی دیگر، تاجزاده بر لزوم «ادامه ائتلاف با اعتدال» تاکید کرد.
باید به انتظار نشست و دید که آینده ائتلاف اصلاح طلبان با اعتدالگرایان چگونه پیش خواهد رفت؛ آیا اصلاح طلبان به این حد از رسمیت در بدنه حاکمیت دست یافته اند که بخواهند با اعتماد به نفس و بدون دست گیری اعتدال، به بالا آمدن شان در سپهر سیاسی کشور ادامه بدهند یا همچنان گردونه زمانه در هوای ائتلاف خواهد چرخید.
منبع: مهر
