صراط: محققان دانشگاه رایس موفق شدند با استفاده از افزودن آسفالت به باتری‌های لیتیوم-آهن، قابلیت‌های آنها را تا حد خوبی افزایش دهند.
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، باتری‌های لیتیوم-یونی با همه قابلیت‌ها و گستردگی‌های خود تقریبا به پایان راه خود نزدیک شده‌اند و محققان اعلام کرده‌اند که این باتری‌ها تقریبا به حداکثر قابلیت خود رسیده‌اند و نمی‌توان از آنها بیش از این انتظار داشت.
با توجه به این محدودیت محققان به سمت باتری‌های لیتیوم-هوا و لیتیوم-آهن رفته‌اند تا بتوانند به قابلیت‌های جدیدتر و بهتر دست پیدا کنند.
حال محققان دانشگاه رایس در تحقیقات خود متوجه شده‌اند که افزودن آسفالت به بخش آندی(anode) باتری‌های لیتیوم-آهن سبب می‌شود این باتری‌ها سریع‌تر شارژ شوند و همچنین جلو اتصال در مدار این باتری‌ها و ایجاد اختلال در عملکرد آنها را می‌گیرد.
برای تولید این باتری محققان از ماده‌ای به نام "گیلسونیت"(gilsonite) که یکی از مشتقات آسفالت است استفاده و برای ایجاد خاصیت رسانایی در آن، از نانوذرات گرافن استفاده کردند. این ترکیب با استفاده از فرایند رسوب الکتروشیمیایی در فلز لیتیوم یک آند ایجاد می‌شود. باتری نهایی با ترکیب این آند با یک کاتد(Cathode) از جنس کربن خالص ساخته شد.
محققان بیش از 500 بار این باتری‌ها را شارژ و تخلیه کردند و متوجه شدند مواد کربن متخلخل موجود در این باتری سبب پایدارتر شدن عملکرد این باتری شده است.
چگالی توانی این باتری‌ها 1322 وات بر کیلوگرم و چگالی انرژی آنها 943 وات‌ساعت بر کیلوگرم است. تراکم جریانی این باتری‌ها بالای 20 میلی‌آمپر در هر سانتی‌متر مربع است که سبب می‌شود بسیار سریع‌تر از باتری‌های معمولی شارژ شوند. این باتری‌ها فقط در پنج دقیقه شارژ می‌شوند.
قابلیت دیگر این باتری این است که از شکل‌گیری "دندریت" جلوگیری می‌کند. این ذرات سبب می‌شود که باتری اتصالی کرده و در مواردی آتش گرفته و یا منفجر شود.
محققان این پروژه اعلام کرده‌اند که علاوه بر تمام قابلیت‌های ذکر شده این باتری‌ها ارزان‌تر از نمونه‌های قبلی بوده و نیازی به ایجاد نانولوله‌های گرافنی وجود ندارد که سبب می‌شود تا حد زیادی فرایند ساخت باتری ساده‌سازی شود.
نتایج این تحقیق در نشریه علمی ACS Nano منتشر شده است.
به گزارش ایسنا و به نقل از گیزمگ، باتری‌های لیتیوم-یونی با همه قابلیت‌ها و گستردگی‌های خود تقریبا به پایان راه خود نزدیک شده‌اند و محققان اعلام کرده‌اند که این باتری‌ها تقریبا به حداکثر قابلیت خود رسیده‌اند و نمی‌توان از آنها بیش از این انتظار داشت.
با توجه به این محدودیت محققان به سمت باتری‌های لیتیوم-هوا و لیتیوم-آهن رفته‌اند تا بتوانند به قابلیت‌های جدیدتر و بهتر دست پیدا کنند.
حال محققان دانشگاه رایس در تحقیقات خود متوجه شده‌اند که افزودن آسفالت به بخش آندی(anode) باتری‌های لیتیوم-آهن سبب می‌شود این باتری‌ها سریع‌تر شارژ شوند و همچنین جلو اتصال در مدار این باتری‌ها و ایجاد اختلال در عملکرد آنها را می‌گیرد.
برای تولید این باتری محققان از ماده‌ای به نام "گیلسونیت"(gilsonite) که یکی از مشتقات آسفالت است استفاده و برای ایجاد خاصیت رسانایی در آن، از نانوذرات گرافن استفاده کردند. این ترکیب با استفاده از فرایند رسوب الکتروشیمیایی در فلز لیتیوم یک آند ایجاد می‌شود. باتری نهایی با ترکیب این آند با یک کاتد(Cathode) از جنس کربن خالص ساخته شد.
محققان بیش از 500 بار این باتری‌ها را شارژ و تخلیه کردند و متوجه شدند مواد کربن متخلخل موجود در این باتری سبب پایدارتر شدن عملکرد این باتری شده است.
چگالی توانی این باتری‌ها 1322 وات بر کیلوگرم و چگالی انرژی آنها 943 وات‌ساعت بر کیلوگرم است. تراکم جریانی این باتری‌ها بالای 20 میلی‌آمپر در هر سانتی‌متر مربع است که سبب می‌شود بسیار سریع‌تر از باتری‌های معمولی شارژ شوند. این باتری‌ها فقط در پنج دقیقه شارژ می‌شوند.
قابلیت دیگر این باتری این است که از شکل‌گیری "دندریت" جلوگیری می‌کند. این ذرات سبب می‌شود که باتری اتصالی کرده و در مواردی آتش گرفته و یا منفجر شود.
محققان این پروژه اعلام کرده‌اند که علاوه بر تمام قابلیت‌های ذکر شده این باتری‌ها ارزان‌تر از نمونه‌های قبلی بوده و نیازی به ایجاد نانولوله‌های گرافنی وجود ندارد که سبب می‌شود تا حد زیادی فرایند ساخت باتری ساده‌سازی شود.
نتایج این تحقیق در نشریه علمی ACS Nano منتشر شده است.
