صراط: این بازیگر کهنه‌کار گلایه‌مند است که چرا نقش‌های خوب برای بازیگران پا به سن گذاشته نوشته نمی‌شود و حتی دستمزدشان کم است.به گزارش تسنیم، به بهانه بازی اخیر معینی در سریال سفر در خانه با او به گفت‌وگو نشستیم.
شما در این مجموعه نقش یک مادر جدی را داشتید، اما دیالوگ‌هایتان را به‌گونه‌ای ادا می‌کردید که شخصیت‌تان را شیرین کرده و مخاطب را به خنده وامی‌داشت. این خواسته خودتان بود یا کارگردان این جنس بازی را می‌پسندید؟
به نظرم بازیگری کاری نیست که با تئوری آموزش داده شود، چراکه بعضی چیزها ذاتی است. من وقتی در خانه خودم هم عصبی می‌شوم و حرف میزنم همه می‌خندند. راستش این مساله در درونم نهادینه شده و ضمن این‌که بعد از این همه سال کار کردن، فوت و فن‌هایی هم هست که در بازیگری اجرا می‌کنم. از سوی دیگر خیلی دوست دارم که مردم را بخندانم، به همین دلیل سعی می‌کنم نقشم را در سریال‌های طنز به‌گونه‌ای بازی کنم که مخاطب بخندد، حتی در طول ضبط سریال مواردی را که به ذهنم می‌رسد به کارگردان و نویسنده انتقال می‌دهم.
پس تعامل نویسنده و کارگردان با شما خوب بود؟
بله، تعامل خوبی حاکم بود و من هم به سهم خودم نظراتم را اعلام می‌کردم که گاهی قبول می‌کردند و برخی مواقع هم موافقت نمی‌شد. اما در مجموع فضای صمیمانه‌ای در کار وجود داشت. علی مسعودی نویسنده سریال هم سر صحنه حضور داشت و برای هر دیالوگی که لازم بود با او مشورت می‌کردم. به‌عنوان نمونه در یکی از صحنه‌ها این دیالوگ را اضافه کردم که «اقدس خانم عروس درست می‌کنه و 20 هزار تومان می‌گیره!» یا یکی دیگر از دیالوگ‌هایی که اضافه کردم این بود که خطاب به سوسن پرور گفتم که «تن شاعر را در گور نلرزون!» در مجموع این جملات ابداع خودم بود.
از این‌که همیشه نقش مادر را بازی می‌کنید، خسته نشده‌اید؟
والله من هم خسته شده‌ام، اما سنم ایجاب می‌کند که چنین کاراکترهایی پیشنهاد شود. البته دوستان نویسنده می‌توانند کاراکترهای جذاب هم برای بازیگران مسن بنویسند، اما این کار انجام نمی‌شود. البته نقش مادر بسیار هم مقدس است، اما به عنوان بازیگر، به ایفای نقش‌های متفاوت علاقه‌مند هستم. ضمن این‌که مردم هم حق دارند ما را در نقش‌های دیگر ببینند. البته مشکلات دیگری هم وجود دارد.
چه مشکلاتی؟
گلایه من از کسانی است که بازیگران پیشکسوت را حمایت نمی‌کنند. گرچه من روان‌شناسی خوانده ام، اما در طول این سال‌ها برای بازیگری زحمت زیادی کشیده ام. مسلما ناراحت می‌شوم وقتی دستمزدم را مثل چند سال قبل می‌دهند و تورم را در نظر نمی‌گیرند. گاهی مبالغ به حدی پایین است که قید بازی را به کل میزنم، بخصوص برای من که آدم مهربانی هستم، سخت است نقش یک مادر بدجنس را بازی کنم. این در حالی است که برخی از افراد که در میانسالی وارد عرصه بازیگری شده‌اند بدون آن که دانشی داشته باشند سه برابر من دستمزد می‌گیرند.
پس به خاطر دستمزد است که به‌ندرت بازی می‌کنید؟
بخشی از این مساله دستمزد است. خب نقش هم باید حرفی برای گفتن داشته باشد. همان‌طور که تاکید کردم، اگر نقش مادر بدجنس به من پیشنهاد شود، بازی نمی‌کنم. چون نقش بدجنس را دوست ندارم یا مایل نیستم نقش یک صاحبخانه بدجنس را بازی کنم.
در مجموع از بازی در این مجموعه رضایت دارید؟
بله، اما بخش‌هایی از کار در شمال بود که شرایط جوی و آب و هوایی‌اش خیلی اذیتم کرد. در مجموع تجربه شیرینی بود.
