"صراط" - در سال ۱۹۵۰، سازمان ملل متحد و شورای جهانی نابینایان در جلسه‌ای مشترک، قانون «عصای سفید» را بررسی و تصویب کردند و روز ۱۵ اکتبر برابر با ۲۳ مهر ماه را روز جهانی «عصای سفید» یا روز جهانی «ایمنی نابینایان» اعلام نمودند.
به گزارش سرویس جامعه ی صراط به نقل از سازمان بهداشت جهانی، در حال حاضر حدود ۲۸۵ میلیون نفر در سراسر جهان با اختلالات بینایی مواجهند که از این تعداد ۳۹ میلیون نفر نابینا و ۲۴۶ میلیون نفر کم بینا هستند. حدود ۹۰ درصد از کسانی که با مشکل بینایی روبرو هستند در کشورهای در حال توسعه زندگی میکنند.
در جهان، عیوب انکساری چشم دلیل عمده اختلالات بینایی بوده و آب مروارید بزرگ‌ترین عامل نابینایی در کشورهایی با سطح درآمد متوسط و پایین می‌باشد.
شمار افرادی که از طریق بیماری‌های عفونی دچار اختلالات بینایی می‌شوند در بیست سال اخیر به شدت کاهش یافته است.
۸۰ درصد از اختلالات بینایی قابل پیشگیری و درمان هستند.
طبق طبقه بندی بین المللی بیماری‌ها، چهار سطح از عملکرد بینایی وجود دارد: بینایی عادی، اختلال بینایی نسبی، اختلال بینایی شدید و نابینایی.
اختلال بینایی نسبی را به همراه اختلال بینایی شدید در زیر واژه «ضعف بینایی» گروه بندی میکنند: ضعف بینایی به علاوه نابینایی معرف همه اختلالات بینایی هستند.
در جهان، دلایل عمده اختلالات بینایی عبارتند از: ۴۳ درصد عیوب انکساری چشمی (نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم)، ۳۳ درصد آب مروارید و ۲ درصد آب سیاه.
تقریباً ۹۰ درصد افراد دارای اختلالات بینایی در کشورهای در حال توسعه زندگی میکنند. در حدود ۶۵ درصد افراد دارای اختلالات بینایی بیش از ۵۰ سال سن دارند، در حالی که این گروه سنی ۲۰ درصد از جمعیت کل جهان را در بر می‌گیرد. با افزایش جمعیت سالمند در بسیاری از کشور‌ها، افراد بیشتری در معرض خطر ابتلا به اختلالات بینایی مرتبط با افزایش سن خواهند بود.
تخمین زده می‌شود ۱۹ میلیون کودک زیر ۱۵ سال در سراسر جهان دچار اختلالات بینایی هستند. از این تعداد، ۱۲ میلیون کودک دچار عیوب انکساری چشم می‌باشند که این عیوب به راحتی قابل تشخیص و درمان هستند. ۱. ۴ میلیون نفر آن‌ها برای همیشه از نعمت بینایی محرومند.
در مجموع، از سال ۱۹۹۰، اختلالات بینایی در سراسر جهان کاهش یافته است. این آمار علی‌رغم روند پیر شدن جهانی محاسبه شده است. این میزان اساسا کاهش اختلالات بینایی به دلیل بیماری‌های عفونی به دنبال اجرای برنامه‌های بهداشت عمومی بوده است.
در سطح جهان، ۸۰ درصد از اختلالات بینایی قابل پیشگیری و درمان هستند. حوزه‌های پیشرفت در بیست سال اخیر شامل برنامه‌های ملی که دولت‌ها برای پیشگیری و کنترل اختلالات بینایی اجرا میکنند، ایجاد سرویس‌های یکپارچه مراقبت از چشم در سامانه‌های اولیه و ثانویه بهداشتی با تمرکز بر ارایه خدماتی در دسترس، به صرفه و با کیفیت، راه اندازی کمپین‌هایی برای آگاه کردن مردم از جمله آموزش‌های مدرسه‌ای و غیره و مشارکت قوی‌تر بین المللی با همکاری بخش خصوصی و نهادهای مدنی می‌شود.
داده‌هایی که در بیست سال اخیر بدست آمده نشان می‌دهد پیشرفت قابل ملاحظه‌ای در پیشگیری و درمان اختلالات بینایی در بسیاری از کشور‌ها حاصل شده است. به علاوه، کاهش چشمگیری در نابینایی مرتبط با بیماری کوری رودخانه (این بیماری از طریق گزش پشه سیاه که در رودخانه‌های مناطق حاره‌ای تخم ریزی میکنند به وجود می‌آید) مشاهده می‌شود. این موفقیت‌ها به به دنبال مشارکت موفق بین‌المللی بدست آمده است.
در جهان، عیوب انکساری چشم دلیل عمده اختلالات بینایی بوده و آب مروارید بزرگ‌ترین عامل نابینایی در کشورهایی با سطح درآمد متوسط و پایین می‌باشد.
شمار افرادی که از طریق بیماری‌های عفونی دچار اختلالات بینایی می‌شوند در بیست سال اخیر به شدت کاهش یافته است.
۸۰ درصد از اختلالات بینایی قابل پیشگیری و درمان هستند.
طبق طبقه بندی بین المللی بیماری‌ها، چهار سطح از عملکرد بینایی وجود دارد: بینایی عادی، اختلال بینایی نسبی، اختلال بینایی شدید و نابینایی.
اختلال بینایی نسبی را به همراه اختلال بینایی شدید در زیر واژه «ضعف بینایی» گروه بندی میکنند: ضعف بینایی به علاوه نابینایی معرف همه اختلالات بینایی هستند.
در جهان، دلایل عمده اختلالات بینایی عبارتند از: ۴۳ درصد عیوب انکساری چشمی (نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم)، ۳۳ درصد آب مروارید و ۲ درصد آب سیاه.
تقریباً ۹۰ درصد افراد دارای اختلالات بینایی در کشورهای در حال توسعه زندگی میکنند. در حدود ۶۵ درصد افراد دارای اختلالات بینایی بیش از ۵۰ سال سن دارند، در حالی که این گروه سنی ۲۰ درصد از جمعیت کل جهان را در بر می‌گیرد. با افزایش جمعیت سالمند در بسیاری از کشور‌ها، افراد بیشتری در معرض خطر ابتلا به اختلالات بینایی مرتبط با افزایش سن خواهند بود.
تخمین زده می‌شود ۱۹ میلیون کودک زیر ۱۵ سال در سراسر جهان دچار اختلالات بینایی هستند. از این تعداد، ۱۲ میلیون کودک دچار عیوب انکساری چشم می‌باشند که این عیوب به راحتی قابل تشخیص و درمان هستند. ۱. ۴ میلیون نفر آن‌ها برای همیشه از نعمت بینایی محرومند.
در مجموع، از سال ۱۹۹۰، اختلالات بینایی در سراسر جهان کاهش یافته است. این آمار علی‌رغم روند پیر شدن جهانی محاسبه شده است. این میزان اساسا کاهش اختلالات بینایی به دلیل بیماری‌های عفونی به دنبال اجرای برنامه‌های بهداشت عمومی بوده است.
در سطح جهان، ۸۰ درصد از اختلالات بینایی قابل پیشگیری و درمان هستند. حوزه‌های پیشرفت در بیست سال اخیر شامل برنامه‌های ملی که دولت‌ها برای پیشگیری و کنترل اختلالات بینایی اجرا میکنند، ایجاد سرویس‌های یکپارچه مراقبت از چشم در سامانه‌های اولیه و ثانویه بهداشتی با تمرکز بر ارایه خدماتی در دسترس، به صرفه و با کیفیت، راه اندازی کمپین‌هایی برای آگاه کردن مردم از جمله آموزش‌های مدرسه‌ای و غیره و مشارکت قوی‌تر بین المللی با همکاری بخش خصوصی و نهادهای مدنی می‌شود.
داده‌هایی که در بیست سال اخیر بدست آمده نشان می‌دهد پیشرفت قابل ملاحظه‌ای در پیشگیری و درمان اختلالات بینایی در بسیاری از کشور‌ها حاصل شده است. به علاوه، کاهش چشمگیری در نابینایی مرتبط با بیماری کوری رودخانه (این بیماری از طریق گزش پشه سیاه که در رودخانه‌های مناطق حاره‌ای تخم ریزی میکنند به وجود می‌آید) مشاهده می‌شود. این موفقیت‌ها به به دنبال مشارکت موفق بین‌المللی بدست آمده است.
