صراط: روزنامه جوان نوشت: مهربانی با حیوانات موضوعی است که در ادیان الهی و به ویژه اسلام به آن بسیار سفارش شده است، «اگر همه دنیا را بدهند، حاضر نیستم دانه‌ای از دهان موری جدا کنم،» همین یک جمله از امام اول شیعیان کافی است تا عمق نگاه دین به جانوران را فهم کرد. در ادبیات ما هم نمونه‌های زیادی وجود دارد،« میازار موری که دانه کش است/ که جان دارد و جان شیرین خوش است»
«بیایید با حیوانات مهربان باشیم»، این عبارتی است كه با درج هشتگ زیر تصاویری از سگ‌ها و گربه‌ها در صفحات اینستاگرامی برخی سلبریتی‌ها دیده می‌شود، اما مهربانی با حیوانات ظاهراٌ با خانگی‌كردن این حیوانات و محشور شدن با آنها اشتراك معنایی پیدا كرده است، سگ حیوان باوفایی است كه برای انسان جنبه نگهبانی از خانه و كاشانه و زمین را دارد،آن هم بیشتر در روستاها و محیط‌های غیرشهری، نه در‌آپارتمان‌ها و محیط‌های شهری.
می‌توان با سگ‌ها و گربه‌ها مهربان بود و خوش‌رفتاری به این موجودات را به بچه‌ها آموخت، اما خانگی‌كردن سگ‌ها و نگهداری از آنها تا جایی كه جایگزین یا مكمل فرزند انسان شوند، دیگر ربطی به مهربانی‌كردن با حیوانات ندارد و به نوعی محشور‌شدن با جانوران محسوب می‌شود. این محشورشدگی با سگ‌ها و گربه‌ها خود سبكی از زندگی ارائه می‌دهد كه انطباقی با سبك زندگی ایرانی ندارد.
حالا شاید عده‌ای باشند كه سبك زندگی ایرانی را دوست نداشته باشند و بخواهند به شكل دیگری گذران عمر كنند، مسلماً آزادی‌های فردی در ایران آنقدر به حریم خصوصی افراد احترام می‌گذارد كه بتوانند درون خانه‌های خود به اشكال مختلف زندگی كنند، اما آیا افراد مجازند رفتارهای شخصی‌شان داخل منزل را از طریق شبكه‌های اجتماعی در فضای مجازی علنی كنند؟ به خصوص اینكه این افراد آدم‌های عادی نباشند و به واسطه تلویزیون یا سینما به شهرت رسیده و هزاران دنبال‌كننده در فضای مجازی داشته باشند.آیا وظیفه اجتماعی سلبریتی‌ها ایجاب نمی‌كند كه به نسبت افراد معمولی در جامعه مسئولیت‌پذیرتر عمل كنند و به روح قواعد و اعتقادات جامعه احترام بگذارند.
طبیعی است كه سلبریتی‌ها به اقتضای درآمدشان در نقاطی از شهر زندگی كنند كه احتمالاً به دلیل رفاه‌زدگی مفرط، اعتقاد به سنت‌ها و مذهب كمرنگ‌تر از نقاط دیگر شهر باشد و اساساً این افراد نسبت خود را تنها با طبقه‌ای خاص ببینند و اینگونه امر بر آنها مشتبه شود كه غالب مرام و مسلك مردم در جامعه همانی است كه آنها به آن گونه زیست می‌كنند،ولی واقعیت این است كه اقشار مختلفی در جامعه وجود دارند و نمی‌توان روح جمعی اكثریت را نادیده گرفت، از این روی عمومی كردن برخی رفتارهای شخصی درون خانه‌ها از سوی سلبریتی‌ها به نوعی می‌تواند اشاعه و ترویج سبك زندگی غربی تلقی شود و حتی با روح قوانین كشور مغایر باشد.
برای مثال یكی از بازیگران سرشناس این روزهای سینمای ایران در صفحه اینستاگرام خود با درج تصویری از سه سگ كه روی كاناپه نشسته‌اند، نوشته‌است: «خیلى‌ها میگن سگ نجسه خیلى‌ها هزار دلیل براى سگ نداشتن دارن، من نمیگم حتماً همه باید سگ یا هر حیوان خانگى را داشته باشن. من از نگاه و تجربه خودم میگم، این سه تا هیچ‌وقت قرار نیست براى من جاى عشق و فرزند و خانواده رو پر كنن ... فقط جاى خودشون رو دارن و خیلى هم عزیز هستن به خصوص اونى كه آخر بهمون اضافه شد، به شدت از آدم‌ها كتك خورده بود و دستش رو از دست داده، ولى حالا خیلى حالش خوبه من كه ازشون جز عشق و محبت چیزى ندیدم.»
ظاهراً خانه محل سكونت این بازیگر آنقدر بزرگ هست كه او می‌تواند بخشی از آن را در اختیار سگ‌هایش قرار دهد و به داشتن آنها افتخار كند و سبك زندگی غیرایرانی و عشق مورد نظر خودش را داشته باشد،ولی خیلی جالب نیست این سبك از زندگی به نوعی در دید و انظار عمومی ملتی قرار گیرد كه اكثریت آن مسلمان هستند، ایرانیان مسلمان با همه حیوانات مهربانند،اما حشر و نشر خانگی با آنها را مغایر فرهنگ و آموزه‌های اخلاقی خود می‌دانند و ترجیح می‌دهند چهره‌های هنری كشورشان نیز به عقاید و آرای آنها حداقل در محیط عمومی احترام بگذارند.
«بیایید با حیوانات مهربان باشیم»، این عبارتی است كه با درج هشتگ زیر تصاویری از سگ‌ها و گربه‌ها در صفحات اینستاگرامی برخی سلبریتی‌ها دیده می‌شود، اما مهربانی با حیوانات ظاهراٌ با خانگی‌كردن این حیوانات و محشور شدن با آنها اشتراك معنایی پیدا كرده است، سگ حیوان باوفایی است كه برای انسان جنبه نگهبانی از خانه و كاشانه و زمین را دارد،آن هم بیشتر در روستاها و محیط‌های غیرشهری، نه در‌آپارتمان‌ها و محیط‌های شهری.
می‌توان با سگ‌ها و گربه‌ها مهربان بود و خوش‌رفتاری به این موجودات را به بچه‌ها آموخت، اما خانگی‌كردن سگ‌ها و نگهداری از آنها تا جایی كه جایگزین یا مكمل فرزند انسان شوند، دیگر ربطی به مهربانی‌كردن با حیوانات ندارد و به نوعی محشور‌شدن با جانوران محسوب می‌شود. این محشورشدگی با سگ‌ها و گربه‌ها خود سبكی از زندگی ارائه می‌دهد كه انطباقی با سبك زندگی ایرانی ندارد.
حالا شاید عده‌ای باشند كه سبك زندگی ایرانی را دوست نداشته باشند و بخواهند به شكل دیگری گذران عمر كنند، مسلماً آزادی‌های فردی در ایران آنقدر به حریم خصوصی افراد احترام می‌گذارد كه بتوانند درون خانه‌های خود به اشكال مختلف زندگی كنند، اما آیا افراد مجازند رفتارهای شخصی‌شان داخل منزل را از طریق شبكه‌های اجتماعی در فضای مجازی علنی كنند؟ به خصوص اینكه این افراد آدم‌های عادی نباشند و به واسطه تلویزیون یا سینما به شهرت رسیده و هزاران دنبال‌كننده در فضای مجازی داشته باشند.آیا وظیفه اجتماعی سلبریتی‌ها ایجاب نمی‌كند كه به نسبت افراد معمولی در جامعه مسئولیت‌پذیرتر عمل كنند و به روح قواعد و اعتقادات جامعه احترام بگذارند.
طبیعی است كه سلبریتی‌ها به اقتضای درآمدشان در نقاطی از شهر زندگی كنند كه احتمالاً به دلیل رفاه‌زدگی مفرط، اعتقاد به سنت‌ها و مذهب كمرنگ‌تر از نقاط دیگر شهر باشد و اساساً این افراد نسبت خود را تنها با طبقه‌ای خاص ببینند و اینگونه امر بر آنها مشتبه شود كه غالب مرام و مسلك مردم در جامعه همانی است كه آنها به آن گونه زیست می‌كنند،ولی واقعیت این است كه اقشار مختلفی در جامعه وجود دارند و نمی‌توان روح جمعی اكثریت را نادیده گرفت، از این روی عمومی كردن برخی رفتارهای شخصی درون خانه‌ها از سوی سلبریتی‌ها به نوعی می‌تواند اشاعه و ترویج سبك زندگی غربی تلقی شود و حتی با روح قوانین كشور مغایر باشد.
برای مثال یكی از بازیگران سرشناس این روزهای سینمای ایران در صفحه اینستاگرام خود با درج تصویری از سه سگ كه روی كاناپه نشسته‌اند، نوشته‌است: «خیلى‌ها میگن سگ نجسه خیلى‌ها هزار دلیل براى سگ نداشتن دارن، من نمیگم حتماً همه باید سگ یا هر حیوان خانگى را داشته باشن. من از نگاه و تجربه خودم میگم، این سه تا هیچ‌وقت قرار نیست براى من جاى عشق و فرزند و خانواده رو پر كنن ... فقط جاى خودشون رو دارن و خیلى هم عزیز هستن به خصوص اونى كه آخر بهمون اضافه شد، به شدت از آدم‌ها كتك خورده بود و دستش رو از دست داده، ولى حالا خیلى حالش خوبه من كه ازشون جز عشق و محبت چیزى ندیدم.»
ظاهراً خانه محل سكونت این بازیگر آنقدر بزرگ هست كه او می‌تواند بخشی از آن را در اختیار سگ‌هایش قرار دهد و به داشتن آنها افتخار كند و سبك زندگی غیرایرانی و عشق مورد نظر خودش را داشته باشد،ولی خیلی جالب نیست این سبك از زندگی به نوعی در دید و انظار عمومی ملتی قرار گیرد كه اكثریت آن مسلمان هستند، ایرانیان مسلمان با همه حیوانات مهربانند،اما حشر و نشر خانگی با آنها را مغایر فرهنگ و آموزه‌های اخلاقی خود می‌دانند و ترجیح می‌دهند چهره‌های هنری كشورشان نیز به عقاید و آرای آنها حداقل در محیط عمومی احترام بگذارند.
