عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی با اشاره آیاتی که برخی مفسران آن را به چشم زخم نسبت داده و روایاتی که حق بودن چشم زخم و تأثیرات آن را مورد تأکید قرار میدهند، گفت: نمیتوان در اصل تأثیر دعا در رفع چشم زخم تردید کرد.
به گزارش صراط، حجت الاسلام مهدی رستم نژاد عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی و پژوهشگر قرآنی در گفتگو با مهر در رابطه با چشم زخم در قرآن و راهکارهای دینی برای رفع آن گفت: برخی مفسران به برخی از آیات در قرآن به این منظور تمسک کرده اند که یکی از این موارد آیات 51 و 52 سوره قلم ( و ان یکاد) است که نظرات مفسران را به خود جلب کرده است. خداوند در این دو آیه می فرماید : و آنان که کافر شدند چون قرآن را شنیدند چیزى نمانده بود که تو را چشم بزنند و مىگفتند او واقعا دیوانهاى است. حال آنکه [قرآن] جز تذکارى براى جهانیان نیست.
وی افزود: از این آیه برخی معنای چشم زخم را برداشتند. اما عده ای دیگر آن را معنایی کنایی و شدت خشم تعبیر کرده اند. حتی برخی گفته اند که این آیه دلالت بر تضاد رفتاری کفار دارد، یعنی از طرفی با چشمهای خود به اعجاز نگاه می کنند وقتی که قرآن برای آنها خوانده می شود مجذوب می شوند و پشت سر پیامبر می گویند که پیامبر مجنون است.
وی همچنین در ادامه اظهار داشت: آیه ای در سوره یوسف است که حضرت یعقوب به فرزندانش که به سوی مصر و برای دیدار برادر خود می رود می گوید از یک دروازه وارد شهر نشوید؛ چرا که 11 پسر بودند و این احتمال وجود داشت مورد چشم زخم قرار بگیرند. این آیه نیز از جمله آیاتی است که برخی از آن به عنوان مصداق چشم زخم استفاده کرده اند.
رستم نژاد گفت: در پاسخ به این که آیا قطعا قرآن به مسئله چشم زخم اشاره کرده نمی توانیم جواب دقیقی بدهیم. برخی مفسران از برخی آیات اجمالا به این نتیجه رسیده اند که به مسئله چشم زخم اشاره شده است.
عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی با اشاره به این که غیر از از قرآن ما منبع دیگری به عنوان روایات و احادیث هم داریم که برخی روایات مسئله چشم زخم را مورد اشاره قرار داده اند گفت: بسیاری از دانشمندان امروزی هم معتقدند که برخی چشمها از یک نیروی مغناطیسی خاصی برخوردارند که می تواند مثل اشعه لیزر عمل کند. این مسئله هم از نظر علم و هم نظر عقل قابل قبول است که که نیروهای فوق العاده ای در برخی اعضای بدن هست که تأثیراتی اعمال می کند.
وی اظهار داشت: از نگاه روایی نیز نه تنها منعی در این رابطه وجود ندارد، بلکه روایاتی وجود دارد که براساس آن می توان گفت مسئله چشم زخم تا حدی قابل قبول است، برای مثال واژه هایی مثل رقی به معنای تعویذ و نوشتن دعاهایی برای چشم زخم وجود دارد. واژه حرز که هر معصومی برای خود حرز دارد.
حجت الاسلام مهدی رستم نژاد اضافه کرد: در روایات آمده که پیامبر(ص) برای رفع چشم زخم برای امام حسن و امام حسین دعایی نوشته است و پیامبر می فرماید که حضرت ابراهیم برای حضرت اسماعیل نیز همین تعویذ برای دفع شر چشم را نوشته است. در نهج البلاغه آمده است که العین حق والرقى حق چشم زخم حق است و توسل به دعا براى دفع آن نیز حق است.
وی با اشاره به اینکه دستوراتی برای رفع چشم زخم در روایات وجود دارد گفت: ساده ترین دستور برای رفع چشم زخم خواندن سوره ناس و فلق است. در روایات آمده است که پیغمبر(ص) این سوره ها را برای امام حسن و امام حسین به عنوان تعویذ قرائت می کرد. از امام صادق(ع) روایت شده که فرمود است اگر کسی از شما چیزی از برادرش او را متعجب ساخت سه بار بگوئید ماشاءالله لا حول و لا قوة الا بالله العلى العظیم. در برخی روایات گفته می شود که تکبیر بگویید تا تأثیر چشم زخم از بین برود.
رستم نژاد تأکید کرد: نباید از این امر غافل شد که زیاده گویی ها در این مسئله بسیار است. در بین توده مردم برخی از این مباحث با خرافات عجین و موجب شده برخی اصل آن را هم انکار کنند.
وی در ادامه تصریح کرد: جدا از خواندن سوره های توصیه شده و دعاهای تعویذ ، ممکن است برخی سنگها هم چنین اثری را برای رفع چشم زخم داشته باشند.
این پژوهشگر قرآنی گفت: اسفند دود کردن و استفاده از مهره های آبی برای دور کردن چشم زخم مبنای روایی ندارد، موضوعاتی است که توسط مردم به بحث اضافه شده است. همانطور که در احادیث و روایات آمده اصل تأثیر دعا برای دفع چشم زخم قابل انکار نیست، اما باز کردن دکانی برای نوشتن دعا و ادعای دعا نویسی به هیچ وجه قابل قبول نیست، میدان دادن به این افراد نیز گناه محسوب می شود.